انتشار یافته: ۶
در انتظار بررسی: ۰
این جور کلبیج کشتا در قدیم درست نمی کردند تازه بکینگ پودر و زعفران کجا بود یادم هست مادرم روز عید فطر درست میکرد آن هم روی آتش باید شب خمیر رو بگیری صبح درست کنی جوش شیرین شما هم خیلی زیاد گفتید
ای بابااینقرمردوم گرفتارن من مادرم خیلی مریز نمیتونم داروشو بگرم خیلی گرانه هرهفته یک ملیون پول داروش میشه واقعانمیدونم از کجابیارم
والا سس و خامه و بکیکگ پودر و جوش شیرین و ماست . این همه مواد توی نون نمی زنند . چی بگم
این کلوبیج در اصل آرد برنج تخم مرغ و شیر و شکر و زرد چوبه هست مواد رو هم میزدند و توی تابه می ریختند و این همه چیز نداره و در قدیم خیلی ساده درست میکردند و خیلی هم خوشمزه هست از زعفران و جوش شیرین و بکینگت پودر هم خبری نبود چون نمی دانستند ببکینگ پودر چیه . و اونو سالم سالم پخت میشد . برای خطه خاصی هم نیست هم برای گیلان هست هم مازندران و در اصل کلوبیج دراصل در قدیم به تابه به زبان گیلانی می گفتند
آخه عزیزم این کلبیجی که شیرینی عصرانه تو مهمونی های قدیم بود که میوه به اون شکل امروزی متداول نبود و فقط افرادی که ملک و املاکی و باغ میوه ای داشتن میوه داشتن. اون زمان زعفران کجا بود. مردم غذا نداشتن بخورند. حداقل هفت خانوار شش هفت نفره تو اتاقهای مستاجر ما زندگی می کردند نان و پنیر و انگور و سبزی هم به زور گیرشان می اومد تا این که چای وارد گیلان و مازندران شد و مردم رفتن سر باغ چای کارگری و با تکه های مقوایی که بهشان می دادند با همان از دکانی مواد غذایی می خریدند. زعفران و این تشریفات امروزه اضافه شده. اگر نباشه مشکلی هم نیست. مردم الان چقدر اشراف شدن. جد و ابا شون و فراموش کردن
مطمئنید توی دستور اصلیش بیکینگ سم و جوش تلخین هم بوده ؟؟؟