رفیعی‌پور با بیان اینکه اوتیسم نوعی اختلال طیف رشدی است، گفت: شدت طیف اوتیسم از شدید تا ضعیف متغیر است؛ در نوع شدید آن ممکن است فرد مبتلا حتی نتواند کارهای روزمره خود را انجام دهد، اما در طیف ضعیف آن مبتلایان به اوتیسم تفاوت جزئی با افراد عادی دارند. مبتلایان به اوتیسم رفتارهای تکراری انجام می‌دهند که همین موضوع باعث می‌شود در انجام کارهای روتین موفق باشند. آنها نمی‌توانند ارتباط چشمی خوبی برقرار کنند در نتیجه نمی‌توانند با اجتماع تعامل خوبی داشته باشند.
وی ادامه داد: مبتلایان به اوتیسم در زمینه تعاملات اجتماعی دچار اختلال هستند، در واقع آنها علاقه‌مندند اشیاء را در دهانشان بگذارند، سطوح مختلف را لمس کنند و اغلب به یک شی خاص وابستگی دارند. آنها نسبت به نور و صدا حساس‌اند و به دلیل اینکه حرکات تکراری انجام می‌دهند، وابستگی زیادی به یک شی خاص دارند.
این روانشناس سلامت معتقد است: از آنجایی که مبتلایان به اوتیسم به یک شی خاص وابستگی دارند و علاقه‌مندند اشیاء را در دهانشان بگذارند، ممکن است در مقابل ابتلا به بیماری کرونا آسیب‌پذیرتر از سایر افراد باشند. البته در واگیرداری بین افراد اوتیسمی و سایر افراد تفاوتی وجود ندارد؛ چراکه این ویروس از طریق گذاشتن اجسام آلوده در دهان یا از طریق لمس اشیای آلوده و تماس دست با چشم، بینی و دهان وارد بدن می‌شود ولی با توجه به اینکه بیماریهای تنفسی و قلبی ممکن است در اوتیسمی‌ها بیشتر باشد آنها نیاز به مراقبت بیشتری دارند.
رفیعی‌پور در ادامه درباره نحوه آموزش توصیه‌های بهداشتی برای پیشگیری از ابتلا به کروناویروس افزود: یکی از مشکلاتی که با افراد طیف اوتیسم وجود دارد این است که آنها معمولا نمی‌توانند مشکلات خود را به خوبی بیان کنند؛ اما به خوبی صحبت‌ها و مفاهیم را درک می‌کنند. لذا خانواده دارای افراد مبتلا به اوتیسم باید برای آموزش توصیه‌های بهداشتی در ابتدا با آنها صحبت کنند و به آنها بگویند که ممکن است همه افراد به کرونا ویروس مبتلا شوند و این بیماری فقط برای آنها نیست.
مشاور رئیس بنیاد امور بیماریهای خاص در پایان گفت: باید آموزش‌هایی درباره عطسه و سرفه کردن به آنها ارایه کرد و مسائل پیشگیرانه مانند نحوه شستن دست و ضدعفونی کردن را با آرامش و به صورت تصویری و از طریق پوسترها و عکس‌ها آموزش داد.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/