به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، مطهره مهدوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی و مشاور و مددکار کلانتری مرکزی سوادکوه گفت: در این روز‌ها که افراد درگیر بیماری کرونا هستند وقتی که فرد فکر می‌کند که هیچ راهکاری برای مدیریت این بیماری و یا مبتلا نشدن به این بیماری وجود ندارد خوب است که به افکاری که به ذهنمان می‌آید آگاه و هوشیار باشیم.
در هنگام پدید آمدن مشکل چه کاری درست است؟ آیا باید اجازه بدهیم آن مشکل به راحتی به جسم و روان ما آسیب بزند یا راه منطقی آن است که با آن روبه رو شویم و به عنوان مسئله‌ای به آن نگاه کنیم و به دنبال راه حل و برطرف کردن آن باشیم.
ما نمی‌توانیم از رخ دادن رویداد‌های ناخوشایند در جامعه جلوگیری کنیم، اما توان مدیریت و کنترل بدن، ذهن و عواطف خود را داریم.
مدیریت ذهن و عواطف در این روز‌ها امری مهمتر از مدیریت جسمی است؛ اگر برای گرفتار نشدن به ویروس ناشناخته کرونا اختیاری نداریم، در عوض می‌توانیم ذهن و عواطف خود را کنترل کنیم.
مواجهه با مشکل در زندگی امری طبیعی و اجتناب ناپذیر است و افراد در سراسر زندگی خود با مسائل و مشکلات مختلفی رو به رو می‌شوند، از این رو توانایی افراد در مواجهه با این گونه موقعیت‌ها به شیوه صحیح و کارآمد از اهمیت بالایی برخوردار است.
بطور کلی عموم افراد در برخورد با مسائل و مشکلات روزمره، به یکی از سه روش اجتنابی، هیجانی و منطقی (یا مسئله مدارانه) برخورد می‌کنند.
برخی از افراد در برخورد با مسائل و مشکلات فرار می‌کنند، افرادی که سعی می‌کنند از مشکلات روزمره اجتناب کنند و یا بر روی آن‌ها سرپوش بگذارند، اگرچه ظاهرا به مشکلات اهمیت نمی‌دهند، اما در واقع در انبوهی از مشکلات حل نشده و متراکم باقی می‌مانند و با تشدید مشکلات، درمانده می‌شوند و احساس می‌کنند کنترلی بر شرایط ندارند و کاری از دستشان برنمی آید.
گرچه فرار از مشکلات روش خوبی نمی‌باشد، اما برخی از افراد مسائل و مشکلات روزمره زندگی را جدی نمی‌گیرند؛ در نتیجه از روی احمالکاری و یا اعتماد به نفس کاذب، با انواع آسیب‌های اجتماعی و روانی مواجه می‌شوند.
امروز ویروس کرونا دشمن بزرگ ماست، اما برخی از شهروندان این مشکل را جدی نمی‌گیرند و توصیه‌های بهداشتی را رعایت نمی‌کنند و بعد از گرفتار شدن، پشیمان می‌شوند که دیگر فایده‌ای ندارد.
مقابله احساسی و هیجانی دومین روش بالقوه در برخورد با مسائل و مشکلات است و در اثر برخورد احساسی و هیجانی با مشکلات، موج منفی به ذهن شخص راه می‌یابد و موج‌های منفی موجب ترشح هورمون استرس در بدن می‌شود و سیستم ایمنی انسان را تضعیف می‌کند و با شکل گیری تدریجی احساس کنترل ناپذیری مشکلات، آن‌ها را به افرادی از پیش شکست خورده تبدیل خواهد کرد.
افرادی که در مواجهه با مشکلات، احساسی و هیجانی برخورد می‌کنند، علاوه بر اینکه در کنترل مشکلات روزمره خود ناتوان می‌شوند، منتقل کننده موج منفی به دیگران نیز هستند. این افراد نه تنها در صحنه مبارزه درمانده می‌شوند، بلکه ترس و درماندگی و شکست را به فرزندان خود نیز منتقل می‌کنند.
گاهی اوقات افرادی که احساس ناامیدی را تجربه می‌کنند ناخودآگاه افکار و خاطراتی به ذهنشان می‌آید که آن‌ها را ناامیدتر می‌کند و مواقعی که غمگین‌تر هستیم و خلق ما پایین است خاطرات منفی را درذهنمان بیشتر مرورمی کنیم.
برخی افراد باورشان این است که اگر درباره موضوعی نگران نباشم یعنی اینکه کنترل امور ازدست من خارج شده است در صورتی که باید بداند دراین شرایط باید اصول بهداشتی را رعایت کند، ولی نگران بودن چیزی را تغییر نمی‌دهد و فقط حال فرد را بد می‌کند و آرامش فرد را از بین می‌برد.
همچنین رویکرد سومی هم وجود دارد که حاکی از مقابله منطقی و آگاهانه با مشکلات است.
در واقع افراد با رویکرد سوم نه از مشکلات فرار می‌کنند و نه با آه و ناله، موج منفی منتشر می‌کنند، بلکه به مسائل و مشکلات موجود فکر می‌کنند، تجزیه و تحلیل می‌کنند و با چشم باز به میدان مبارزه با مشکلات وارد می‌شوند.
چنین افرادی با مجهز شدن به ادراک و آگاهی صحیح نسبت به مسئله، موج مثبت به ذهن خود وارد می‌کنند و با تمرکز انرژی و اراده، می‌توانند از مشکلات عبور کنند و با توجه به روحیه خوبی که دارند، دیگران را نیز به حل مشکلاتشان امیدوار می‌سازند.
بررسی افکارمان از زوایای مختلف به ما کمک می‌کند افکار واقع بینانه‌ای داشته باشیم و دراین شرایط بهتر است که مهارت حل مسئله خود را افزایش دهیم. مهارت حل مسئله یعنی برای مدیریت این اوضاع و شرایط چه کاری از دست من ساخته است و درشرایط مواجهه با بیماری کرونا مهارت حل مسئله همان رعایت اصول بهداشتی است که به خوبی در رسانه‌های معتبر گفته می‌شود وافراد می‌تواننداز منابع معتبر و علمی این اصول را دریافت کنند.
همچنین والدین باید بدانند باتوجه به اینکه رفتار و خلق و خوی انسان مسری است باید خیلی حواسشان به روحیه خودشان باشد، چون این روحیه آن‌ها به فرزندان درخانواده منتقل می‌شود.
باید با اتخاذ روش‌های موثر مبارزه، مانع از شکل گیری وسواس کرونا و حتی فوبیای کرونا به ویژه در کودکان شویم، زیرا وسواس فکری یکی از پیامد‌های برخورد احساسی و هیجانی با مسئله کرونا است و ممکن است بعد از حل مشکل کرونا نیز ادامه پیدا کند و سپس به اختلال روان شناختی دیگری به نام فوبیای کرونا نیز تبدیل شود لذا باید مبارزه با ویروس کرونا را با روش‌های موثر و جدی دنبال کنیم تا به اطمینان خاطر و آرامش روانی برسیم.
خوب است افراد فعالیت‌هایی را در برنامه خود در خانه بگنجانند و اگرافراد کاری برای انجام دادن در خانه نداشته باشند دچار احساس ناکارآمدی، غمگینی و پوچی می‌شوند.
نیاز است فعالیت‌هایی را برای خود برنامه ریزی کنیم که احساس مفید بودن داشته باشیم. به عنوان مثال آموختن هنر، خواندن کتاب، و انجام هر فعالیتی که احساس مفیدبودن در ما ایجاد کند خیلی کمک کننده است.
احساس مسئولیت نسبت به سلامت فردی را یکی از مولفه‌های مبارزه موثر با کرونا می‌باشد باید درک کنیم که در برابر سلامتی خودمان مسئول هستیم و هیچکس بیشتر از خودمان نمی‌تواند به فکر سلامتی ما باشد.
انتهای پیام/ م