دو ویژگی منحصر به فرد حضرت ابوالفضل (ع) که باعث ماندگاری ایشان در تاریخ شد

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، حضرت باب الحوائج ابوالفضل العبّاس (ع) فرزند برومند اولین پیشوای شیعیان، حضرت امام علی (ع) و امّ‌البنین (س)، در روز چهارم شعبان سال ۲۶ هجری قمری در مدینه منوره چشم به جهان گشود. حضرت ابوالفضل نخستین فرزند بانوى با معرفت و حق شناسى بود. تولد او، خانه امام على (ع) و دل مولا را غرق نور و سرور کرد. حضرت على (ع) در گوش این نوزاد بسیار خوش منظر و زیبا، اذان و اقامه گفت و او را عبّاس نام نهاد، عباس بن علی (ع) به خاطر سیمای جذاب و نورانی، به «قمر بنی هاشم‏» و به خاطر آوردن آب به خیمه‏‌ها در صحرای کربلا، «سقا» لقب گرفت.

حجت الاسلام سید محمد رضا میر صانعی کارشناس مذهبی در گفتگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،گفت: در زندگی قمر بنی هاشم دو ویژگی باید مورد توجه عموم قرار بگیرد و الگو برداری شود، اولین ویژگی امام شناسی حضرت ابوالفضل (ع) بود که البته این امام شناسی در سایه خدا محوری قرار دارد، زیرا اگر انسان خدا را شناخته باشد به فرستاده خدا اعتقاد می‌آورد به همین دلیل است که در روایات از معصومین (ع) به عنوان صراط مستقیم یاد می‌شود، صراطی که انسان را مستقیم به خدا می‌رساند و قمربنی‌هاشم این مطلب را کاملا درک و در عمل نیز پیاده کرده بود و در این مسیر هم مدعی نبود. در نتیجه آنچه که باید از ایشان یاد بگیریم بحث تبعیت ایشان از امام معصوم (ع) بود؛ تبعیتی که شامل اعتقاد، عمل، رفتار و کردار می شود.

شبهه‌ای که توجه نکردن به آن باعث فاصله جوانان با دین می‌شود

این کارشناس مذهبی افزود:متاسفانه یکی از شبهات مطرح شده در بین مردم این است که برخی از افراد که مدعی پیروی از امام معصوم (ع) هستند در عمل برعکس این مورد عمل می‌کنند و با این رفتار باعث ایجاد شبهه در بین مردم می‌شوند با بررسی و ریشه‌یابی این شبهه به این نتیجه می‌رسیم که اگر امام را کاملا بشناسیم از موقعیت‌ها سوء استفاده نمی‌کنیم و با این راهکار در زندگی فردی و اجتماعی و حتی سیاسی و اقتصادی نیز پیشرفت می‌کنیم.

وی ادامه داد: ویژگی دیگر حضرت ابوالفضل (ع) ادب ایشان در برابر حق و حقیقت است. البته باید دانست ادب تنها در احترام ظاهری به طرف مقابل نیست بلکه ادبی که در اینجا ملاک ما است بدین معنا است که انسان علاوه بر انجام زیارت‌ها، توسل‌ها و احترام‌های ظاهری حضرات معصومین (ع) که البته انجام این موارد قسمتی از ادب است؛انسان کلامی از معصوم (ع) می‌شنود که با جان و دل پذیرا باشد و در مقابل آن اظهار نظر نکند و به دنبال کلام امام باشد یعنی مسیری که علمای سابق در طول قرن‌های مختلف به دنبال آن بودند که همان پیروی کردن از کلام امامان و پیاده کردن خط به خط آن حرف‌های گوهربار در زندگی است و تعالی خودشان را در آن می‌دیدند.

این کارشناس مذهبی مطرح کرد: شاید برخی بگویند انسان دارای عقل است و نیاز به راهنمایی غیر از خداوند ندارد. این دسته افراد کسانی هستند که ادب در برابر حضرات معصومین (ع) را بلد نیستند و نمی‌دانند هنگامی که کلام معصوم با آیات مطابقت داشت ما نیز باید ادب را رعایت کنیم و آن کلام را در زندگی خود به کار ببریم که متاسفانه به این نکته کم توجه می‌کنیم و در هر موردی اظهار نظر می‌کنیم. این نشان دهنده آن است که ما هنوز معرفت کافی به امام معصوم پیدا نکردیم.

حجت الاسلام میر صانعی گفت: این دو ویژگی یعنی شناخت امام و ادب به یکدیگر مربوط هستند، زیرا اگر ما امام را بشناسیم نسبت به ایشان ادب را رعایت می‌کنیم و کلام معصومین (ع) که مطابق قرآن و آیات الهی است را در زندگی خود پیاده می‌کنیم، این نوعی رعایت ادب  است. پس در نتیجه اگر بخواهیم به توحید حقیقی و تعالی برسیم باید در این مسیر دو کار انجام دهیم اولا امام شناس خوب باشیم و ثانیا ادب را در عمل و رفتار نسبت به معصومین (ع) داشته باشیم.

انتهای پیام/