به گزارش خبرنگار کشتی و رزمی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، علی اشکانی نایب قهرمان کشتی فرنگی جهان که سابقه سرمربیگری در رده‌های سنی نوجوانان و بزرگسالان تیم ملی را نیز در کارنامه دارد در توصیف سال ۹۸ اظهار داشت: سال ۹۸ برای مردم ایران بخصوص برای ورزش کشور سال سختی بود، اما اگر بخواهم به لحاظ شخصی به سالی که گذشت نگاه کنم، شیرین‌ترین خاطره امسال به دنیا آمدن دومین فرزندم است. در مورد کشتی باید اینگونه بگویم که کشتی گیرانی مثل علیرضا نجاتی، محمدعلی گرایی، میثم دلخانی که دوران نوجوانی خود را با ما گذرانده بودند امسال توانستند در مسابقات بزرگسالان نتایج درخشانی کسب کنند، برای من بسیار خوشحال کننده است چرا که حاصل و به ثمر نشستن زحمات چندین ساله مان را به چشم دیدیم.
از تلخی‌های سال ۹۸ اگر بخواهیم بگویم فقط حاکمیت فضای غیر ورزشی بر ورزش و مدیریت‌های ناکارآمد در ورزش است و موجب می‌شود تصمیمات درستی برای ورزش کشور اتخاذ نشود. خود ورزشکاران که خانواده بزرگی را تشکیل می‌دهند و صاحب نظر و ایده هستند، اما همواره دستخوش تصمیمات غلط قرار گرفته اند.
وی با اشاره به مدیریت قبلی فدراسیون کشتی گفت: دو سال پیش، زمانی که به عنوان سرمربی تیم در حال یادگیری مباحث فنی از رسول خادم ریاست فدراسیون بودم، فکر می‌کردم آنچه فرا گرفته ام فقط در محیط ورزشی قابل اجراست، اما حالا که در محیط اداری مشغول به خدمت هستم می‌فهمم بسیاری از مباحثی که از ایشان یاد گرفتم در هر کاری که به آن عشق بورزم قابل اجراست.
مدیر فنی سابق تیم‌های ملی کشتی فرنگی با بیان اینکه شرایط مطلوب نیست، اما امیدوار هستیم تصریح کرد: کسب موفقیت در المپیک توکیو تاحدودی قابل پیش بینی است، بخشی از آن هم بستگی به قرعه و شانس دارد. هرچند که ناگفته پیداست حمایت‌های خاصی که باید از ورزش می‌شد، امسال نشد و به همین دلیل شاید امسال نسبت به سال‌های قبل نتوانیم نتایج مطلوبی کسب کنیم، اما امیدواریم. ای کاش برای ورزشکارانی که عمرشان را پای ورزش می‌گذارند، کاری کنیم که جایی برای‌ای کاش گفتن نگذاریم، برای مثال یوسف کرمی استحقاق کسب مدال طلا را داشت همیشه جزء بهترین‌های تکواندو بود، علیرضا حیدری یکی از کشتی گیرانی بود که می‌توانست چندین عنوان قهرمانی جهانی کسب کند، یا حمید سوریان بجز طلای المپیک لندن می‌توانست در دو المپیک بعدی هم قهرمان شود. دوست دارم سال آینده که سال المپیک است آنچه شکسته می‌شود برتری حریف باشد، نه غرور ورزشکارانی که سوء مدیریت‌ها باعث به وجود آمدنش شدند.
وی درباره برنامه‌های خود در سال ۹۹ گفت: دفاع از رساله ام که ۶-۵ سال بود روی آن کار می‌کردم، مدت‌های مدیدی بود به تعویق افتاده بود که خوشبختانه امسال به سرانجام رسید، به ذهنم که رجوع می‌کنم تقریبا ۶۵-۶۰ درصد برنامه‌هایی که داشتم خداوند توفیق داد و انجام شد.
او افزود: دوست دارم ان شاالله سال آینده به شکلی درخصوص سرمایه گذاری برای استعدادیابی در رشته‌های ورزشی به خصوص کشتی ایده و نظرمان را پیاده سازی کنیم و با برنامه ریزی خوبی در این زمینه کار کنیم.
دارنده ۳ مدال طلای آسیا ادامه داد: در کسب موفقیت‌ها و شکست‌ها هر ورزشکاری، خیلی‌ها نقش دارند. غالباً این تصور اشتباهی است که موفقیت‌ها خودمان به تنهایی کسب کردیم و نمره‌های منفی را به ما دادند. واقعیت این است که نخستین نقش را همیشه خانواده بر عهده داشته، پس از آن مربیان سازنده و سوای این‌ها شانس هم یاری می‌کند و همه چیز دست به دست هم می‌دهد برای کسب موفقیت. به حمدالله شانس و اقبال از لحاظ همیشه با من یار بودند و از حمایت بی دریغ خانواده و مربیان سازنده‌ای در زندگی حرفه‌ای برخوردار بودم. حساب دوستانم، اما جداست؛ امید مولایی، احد پازاج، هاشم زاده، میثم لشگری و بهزاد عبدالهی بهترین دوستان من هستند که از دوستی و رفاقت با آن‌ها به خودم می‌بالم.
وی درخصوص سخترین رقیبش اظهار داشت: سخت‌ترین رقیب من، خودم بودم، اول باید وزن کم می‌کردم، بعد تمرین می‌کردم، باید از منیّت‌ها فاصله می‌گرفتیم و گذشت می‌کردیم تا سختی‌های تمرین، آنالیز تمرین و کاهش وزن به جانمان می‌نشست و اما همیشه همه چیز خوب پیش نمی‌رفت. بعد از این‌ها تازه نوبت به رقبا می‌رسید، تورنمت‌های مختلفی را تجربه کردم، اما در اصل اگر بر خودم فائق می‌شدم می‌توانستم حریف را خاک کنم. با این اوصاف رقیبی داشتم به نام «آرمن نازاریان» کشتی‌گیر فرنگی‌کار ارمنی که چندین نشان جهان و المپیک را در کارنامه دارد، او برای من هم الگو بود و هم حریف، دیدن کشتی اش واقعاً به من انگیزه می‌داد.
نایب قهرمان سابق آسیا درباره اینکه طرفدار کدام تیم است گفت: به عنوان یک آذری تعصب خاصی دارم روی تیم تراکتورسازی دارم و همیشه آرزو می کنم بهترین مربیان و بازیکنان در این تیم باشند، خوشحالم که بودجه باشگاه صرف آموزش حرفه‌ای از پایه می‌شود و پیشرفت تیم همواره مد نظر قرار دارد.
اشکانی افزود: به عنوان یک شهروند از دیدن وضعیت نابسامان اقتصادی مردم کشورم، ناراحتم، ایران و ایرانی سزاوار بهترین‌ها هستند، آرزو می‌کنم در سال جدید شادی به خانه‌های مردم بیاید، اما خوب می‌دانم شاد بودن مستلزم آرامش، امنیت و تأمین معیشت مردم است.
وی در خاتمه خاطرنشان کرد: عموماً لحظاتی که سال تحویل می‌شود، احساس اینکه سالی دیگر گذشت و ما پیر، اما با تجربه‌تر شدیم با غمی عجیب به سراغم می‌آید، ولی کمی بعد با فکر آینده و برنامه ریزی برای سال جدید به صورت جدی تری جایش را با خوشحالی و آغازی دوباره عوض می‌کند. نخستین روز سال نو را با دیدار بزرگان و اگر از دنیا رفته اند سر زدن به اهل قبور آغاز می‌کنیم. خانواده ام، اساتید و مربیانم نخستین کسانی هستند که عید را به ایشان تبریک می‌گویم.
انتهای پیام/