به گزارش خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، در سال ۱۱۴۸ میلادی، بازی‌هایی با کف دست میان فرانسوی‌ها رواج داشت. در این بازی توپ را به دیوار می‌زدند و بعد با کف دست آن را کنترل می‌کردند.
در اوایل قرن ۱۹ میلادی، تفکری مبنی بر استفاده از راکت در این گونه بازی‌ها به وجود آمد.
زندانی‌های زندانی به نام، فلیت برای سرگرمی با استفاده از راکت، توپ را به دیوار زده و کنترل می‌کردند. این موضوع باعث به وجود آمدن یک بازی به نام راکتس شد و بین دانش آموزان، گسترش پیدا کرد.
سرانجام در سال ۱۸۳۰ دانش آموزان در انگلستان، اسکواش را ابداع کردند.
اسکواش یعنی له کردن، در اصل صدایی که در اثر اصابت توپ به راکت و برگشت آن از دیوار ایجاد می‌شود را اسکواش می‌نامند. آن‌ها با فشردن و له کردن لاستیک، توپ ساختند و با راکت تنیس، آن را به دیوار می‌زدند. این کار باعث شد شیشه‌های مغازه‌ها و خانه‌ها شکسته شوند و تا مدتی این بازی متوقف شد.
در سال‌های ۱۸۶۰ و ۱۸۶۴، اولین کورت اسکواش در مدرسه‌ای در انگلستان ساخته شد و این رشته ورزشی به طور رسمی، شروع شد.
اسکواش تنها در مدارس و دانشگاه‌ها بازی می‌شد و تنها برخی افراد متمول در انگلستان در خانه اتاقی به عنوان کورت داشتند.
در ابتدا اسکواش در انگلستان با توپ نرم و در آمریکای شمالی با توپ سخت بازی می‌شد.
در سال ۱۸۸۳ نخستین زمین اسکواش به طور اختصاصی در آکسفورد انگلستان ساخته شد. این رشته به تدریج در انگلستان و آمریکای شمالی گسترش یافت، سپس به دیگر کشور‌ها راه پیدا کرد.
بیشتر بخوانید : از تسلط بر سکو‌های بین المللی اسکواش جهان تا عشق‌های شیشه‌ای
انتهای پیام/