به گزارش خبرنگار کشتی و رزمی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، سهیلا منصوریان ووشو کار کشورمان متولد ۱۳۶۹ اهل سمیرم اصفهان است. سهیلا دیرتر از خواهرانش شهربانو و الهه به ورزش ووشو روی آورد و مدال طلای جام جهانی ۲۰۱۴ و مدال برنز قهرمانی آسیا را در کارنامه ورزشی خود دارد. سهیلا همانند خواهرش الهه در لیگ چین مبارزه میکند و امسال توانست قرارداد ۳ ساله با تیم شیان یکی از بزرگترین باشگاههای چین ببندد.
گفتگوی عیدانه با سهیلا منصوریان ترتیب دادیم که از نظر خواهیم گذراند.
زمان تحویل سال دوست دارم که در کنار خانواده باشم و به نظرم کنار خانواده بودن یک حس عجیب و غریبی دارد. آرزو میکنم هر ساله همه ما ایرانیها و همه مردم دنیا سالم و سلامت در کنار خانوادههای خود باشیم و این بهترین آرزو میتواند باشد.
من خیلی دوست دارم به کیش و به ساحل بروم، چون دوستان خوبی در کیش دارم. به نظرم سفری که با خانواده بروم و دوستانم هم در کنارم باشند خیلی خوب است.
من بچه بودم خرید لباس عید را خیلی دوست داشتم، اما اکنون خرید برای خانه دلنشین نیست. ماهی خوشمزهترین غذا در شب عید که مادرم درست میکند.
سبزه بهترین سین هفتسین است، چون انرژی خاصی به انسان میدهد.
امیدوارم مثل موشها زرنگ باشم و چقدر سریع موشها تا آدم را میبینند فرار میکنند. البته من یک مقدار از موش چندشم میشود، اما مطمئن هستم که میتواند سال خوبی باشد.
نمره ۲۰ را در سال ۹۸ به خودم میدهم، چون خیلی تلاش کردم. اتفاقات مهمی در سال ۹۸ برایم رخ داد و با تیم شیان یکی از بزرگترین باشگاههای لیگ دنیا در ووشو قرارداد ۳ ساله بستم. عقد قرارداد با تیم شیان بهترین اتفاق در سال ۹۸ برایم بود. همچنین غم انگیزترین اتفاق این بود که من با وجود اینکه در مسابقات انتخابی تیم ملی توانستم حریف خود را شکست بدهم، اما به علت اینکه ما ۳ خواهر را نمیتوانستند به مسابقات جهانی ببرند به همین علت مرا حذف کردند. من آنقدر از این موضوع ناراحت شدم که میخواستم از تیم ملی خداحافظی کنم، اما خواهرانی در کنارم دارم که بهم انگیزه میدهند. خواهرانم زمانی میدیدند که من سست شدهام و انگیزهام را از دست دادم به من روحیه میدادند. به هر حال اتفاق بدی بود که ۱۰ روز مانده به مسابقات جهانی به من گفتند که نمیتوانم به این مسابقات بروم و خیلی ناامید شدم. خوشحال هستم که خواهرانم مرا به سمت جلو سوق دادند.
مدال طلای قهرمانی آسیا را بگیرم و در لیگ چین بدرخشم و همه حریفان خود را شکست بدهم. من با وجود شیوع ویروس کرونا تمرین مداوم خود را انجام میدهم و کرونا نمیتواند تاثیری بر پیشرفت من بگذارد.
خیلی سخت است، اما سعی میکنم آخرین سال عمرم را در کنار خانوادهام باشم. من به کسی بدی نکردم، اما باز هم از همه حلالیت میطلبم. همچنین سعی میکنم سال پایانی عمرم برای خودم و خانوادهام شاد باشد. خودم تصور کردم روحیهام تغییر کرد.
ما سیزده بدر را در کنار خانواده و بچهها میگذرانیم و سعی میکنیم در جای بکر و زیبا در کنار رودخانه یا جنگل این روز را سپری کنیم.
من سعی میکنم به خاطر ویروس کرونا جایی نروم، چون ویروس خطرناکی است. سعی میکنم در کنار خانواده باشم و انشالله این بیماری سریع برود و مردم آزادتر باشند.
به نظرم فصل شکوفایی و شادی است.
جمع شدن خانواده در کنار هم و دیدن یکدیگر و کینهها و نفرتها را دور ریختن است.
پیوستن به لیگ چین و قرارداد بستن با تیم شیان اتفاق مهمی برای من بود.
من اصلا با کسی قهر نمیکنم و مطمئن باشید که اگر از کسی ناراحت باشم سریع به طرف میگویم و نسبتا آدم صریح و رک هستم.
زمانی که در چین حضور داریم باید با غذاهای این کشور هم کنار بیاییم. البته غذاهای چینی نمیخورم و فقط گوشت عقرب امتحان کردم و دوست داشتم.
مسابقات لیگ چین لغو شده است و ما خودمان داریم تمرین میکنیم. البته با رئیس باشگاه چین در ارتباط هستم و او بیان کرد که بتواند تا یک ماه آینده فعالیت باشگاه را دوباره آغاز کند. ما تمرین میکنیم و دوست نداریم که به خاطر ویروس کرونا از هدفمان دور شویم.
به نظرم یکسری از ورزشکاران به هر دلیلی که از ایران رفتند، اما به نظرم نمیتواند دلایل آنها قانع کننده باشد. عدهای از ورزشکاران شاید حق داشته باشند، چون جایزه ورزشکاران را خیلی دیر میدهند و ۲ سال طول میکشد. من زمانی بود که به خاطر پول مبارزه میکردم، اما بزرگتر شدم برای شادی مردم و بالا بردن پرچم ایران مسابقه میدهم. به هر حال اهتزاز پرچم ایران حس خوبی به انسان میدهد، اما در کشور دیگر پرچم آن کشور را بالا ببریم به نظرم هیچ ایرانی خوشحال نمیشود. شاید موقعیت یک ورزشکار با رفتن از کشور بالا برود، اما شاد کردن دل ملت ایران خیلی زیباتر است.
من بعد از خانوادهام عاشق ووشو هستم.
فوتبال را دوست دارم و ورزش را با فوتبال شروع کردم.
بیشتر بخوانید: سهیلا منصوریان حجاب را به جام قهرمانی ترجیح داد
انتهای پیام/