به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، خداوند متعال در قرآن به بندگانش مى فرماید: «لِکَیلا تَأسوا على ما فاتکم و لا تفرحوا بما آتاکم» (سوره حدید، آیه ۲۳)
آن گونه باشید که اگر چیزى را از دست دادید، تأسف نخورید و اگر چیزى به شما دادند، شاد نشوید.
راستى آیا مى شود انسان اینگونه متعادل باشد که دادن ها و گرفتن ها در او اثرى نگذارد؟ کارمند بانک، یک روز مسئول دریافت پول مردم مى شود و روز دیگر مسئول پرداخت پول به مردم مى شود. نه آن روزى که پول مى گیرد، خوشحال است و نه آن روزى که مىپردازد، ناراحت. زیرا او مى داند هر دو روز، امانتدارى بیش نبوده است.
و یا براى لاستیک تراکتور، حرکت در زمین هموار و غیر هموار یکسان است؛ ولى براى لاستیک دوچرخه تفاوت دارد. نشستن و برخاستن یک گنجشک، روى شاخه گل اثر مى گذارد ولى روى درخت تنومند، اثر چندانى ندارد. آرى، انسان هاى بزرگ به خاطر سعه صدرى که دارند، مسائل جزئى در روح آنان اثر چندانى ندارد.
امام حسین علیه السلام ظهر عاشورا در برابر ده‌ها تیر که به سویش رها شد و ده‌ها داغى که دید، نمازِ با حال و خشوعى خواند. در حالى که کوچکترین حرکت ما را از نماز یا خشوع باز مى دارد.
انتهای پیام/