به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، فضانوردان در ماموریت‌های فضایی طولانی مدت به مریخ به طور مستمر در معرض پرتوی با دز پایین قرار می‌گیرند. نتایج یک مطالعه جدید نشان داد که این تابش می تواند مشکلاتی را در مغز موش‌های آزمایشگاهی ایجاد کند که به اختلال در یادگیری و حافظه و بروز اضطراب در آن‌ها منجر می‌شود.
پژوهشگران با استناد به نتایج یک پژوهش این طور استنباط کردند که از هر پنج فضانوردی که برای انجام ماموریت کیهانی به اعماق فضا فرستاده می‌شوند یک نفر اضطراب را تجربه می‌کند، از هر سه نفر یک نفر با اختلال حافظه دست به گریبان بوده و در مجموع همه این فضانوردان در تصمیم‌گیری با مشکل مواجه می‌شوند، مهارتی که در ماموریت‌های فضایی به مریخ که در آن ارتباطات با زمین با حداکثر بیست دقیقه تاخیر انجام می‌شود، ضروری است.
نتایج این پژوهش نیاز به تدبیر اقدامات ایمنی را برای حفاظت از فضانوردانی که به ماموریت های طولانی مدت اعزام می‌شوند، برجسته می‌کند.
اما هم اکنون ناسا حسگری ساخته که در آن از ساختار‌های سه بعدی گرافنی استفاده شده‌است. این حسگر به دلیل حساسیت بالا می‌تواند سطح کورتیزول را در عرق فضانوردان شناسایی و از روی آن سطح اضطراب را مشخص کند.
ناسا برای سنجش میزان اضطراب فضانوردان اقدام به ساخت حسگری از جنس گرافن کرده است. سازمان فضایی آمریکا به لطف حسگر جدید خود که در آن از گرافن استفاده شده‌است می‌تواند سطح کورتیزول را در عرق بدن فضانوردان اندازه‌گیری کند و با این کار میزان اضطراب آن‌ها را تعیین کند.
این ابزار که یک حسگر گرافنی است با پلاستیک ساخته شده که در آن ساختار‌های سه بعدی گرافنی با حفره‌های بسیار کوچک وجود دارد به طوری که عرق بدن می‌تواند در این منافذ به دام افتد.
از آنجایی که ابعاد این حفره‌ها بسیار کوچک و مساحت سطحی گرافن بسیار بالا است، موجب می‌شود که حساسیت این حسگر به حد قابل توجهی افزایش یابد به طوری که می‌توان با استفاده از آن مواد موجود در عرق بدن را در غلظت‌های بسیار کم شناسایی کرد.
بیشتر بخوانید: گامی در مسیر ساخت دستگاه تصفیه هوا برای حذف ویروس کرونا
در این حفره‌های بسیار کوچک، از آنتی‌بادی‌های سیستم ایمنی بدن که نسبت به کورتیزول حساس هستند استفاده شده‌است؛ بنابراین، این حسگر قادر است تا سطح کورتیزول را در عرق بدن شناسایی کند. نتایج این پروژه در نشریه Matter به چاپ رسیده است.
وی گائو از محققان این پروژه که در موسسه فناوری کالیفرنیا نیز فعالیت دارد درباره این فناوری می‌گوید: هدف ما توسعه یک سامانه قابل پوشیدن است که می‌تواند داده‌های چند مدلی از جمله نشانه‌های حیاتی و همچنین اطلاعات زیست‌نشانگر‌های مولکولی برای جمع‌آوری دقیق اطلاعات درباره اضطراب را به‌دست آورد. این آنالیز تنها چند دقیقه زمان نیاز دارد، آزمایش خون حداقل یک تا دو دقیقه طول می‌کشد که برای آن نیاز به تعیین سطح فشار خون است. اما در تعیین اضطراب، زمان بسیار اهمیت دارد. بیماران مبتلا به افسردگی نسبت به افراد سالم یک الگوی شبانه‌روزی متفاوت از کورتیزول دارند.
انتهای پیام/