تابلو‌هایی که اغلب تصویر گل، یک منظره طبیعی یا اسب است. ثابت بودن این تصاویر به دلیل زیاد بودن این تابلو‌ها در بازار و خرید اکثر مردم است.
حال کمی سلیقه به خرج دهیم نهایتا با همان مبلغ یا کمی بیشتر به جای تابلو‌های چاپی و بی کیفیت، می توانیم تابلو فرش خریده و بر دیوار خانه نصب کنیم.
انگشت شمارند افرادی که شناخت و ذوق هنری داشته باشند و به جای خرید تابلو از حراجی‌های خیابانی، از حراجی‌های پایان سال یا فصلی گالری‌ها خرید کنند.
با گردشی کوچک بین مردم، میزان آشنایی آنان با نگارخانه‌ها و همچنین تمایلشان برای خرید آثار هنری را ارزیابی کردیم.
آقایی که سرپرست خانواده و پدر دو فرزند است و در محل کارش مشغول کار بود در اینباره گفت:در حال حاضر که در آستانه آغاز سال جدید قرار داریم تغییر دکوراسیون منزل مد نظر بیشتر افراد است، اما در زمان تغییر دکوراسیون منزل توجه بیشتر افراد به سِت بود اشیا منزل یعنی یکرنگ بودن فرش، مبل و دیوار‌ها مربوط است و خود ما خیلی به چیدمان تابلو‌ها روی دیوار توجه نمی‌کنیم.
وی افزود: من تا حدودی سبک‌های نقاشی را می‌شناسم، اما تابلو‌های منزلمان را از مغازه‌های معمولی می‌خریم، زیرا نه کسی را داریم که این آثار را به خوبی بشناسد و نه پول خرید تابلو‌های گران را داریم.
خانمی که دختر خانواده است و تا حدودی فرهنگ و هنر را هم می‌شناسد در این رابطه به خبرنگار ما گفت: ما دوست داریم دیوار خانه خلوت باشد، اما اگر یک تابلو هم بخواهیم روی دیوار نصب کنیم، آن را از مغازه‌های خیابانی می‌خریم . البته اگر برنامه گالری گردی‌ها را دنبال کنم از آنجا خرید می‌کنیم.
در این گردش میدانی به یک خانم نقاش هم برخورد کردیم که او هم از کم توجهی مردم به آثار تجسمی گله‌مند بود و گفت: تقریبا ۹۰ درصد مردم تابلو‌های چاپی و بی کیفیت برای خانه هایشان می‌خرند و نمی‌خواهند با همان مبلغ اثر بهتری خریداری کنند.
وی افزود: برخی افراد هستند که تهیه مبالغ آثار هنری برایشان مشکل است، اما کسی که ۸ میلیون پول بابت یک تابلوی بی کیفیت می‌دهد، نشان می‌دهد که هنر را نمی‌شناسد. این مسئله هم خیلی وسعت دارد به طوریکه حتی ممکن است یک بازیگر هم نقاشی، خط و... را نشناسد.
این بانوی نقاش در پاسخ به اینکه نظرتان با برگزاری نمایشگاه‌های هنری در محوطه‌های بیرونی چیست، اظهار کرد: این کار هم بار‌ها انجام شده، اما مردم خودشان نمی‌خواهند که با هنرارتباط برقرار کنند.
در جای دیگر به یک مدیر بازرگانی که به تازگی از شهر تبریز به تهران مهاجرت کرده بود برخوردیم. این آقای مدیر به گفته خودش آخرین باری که از یک نمایشگاه هنری بازدید کرده چند ماه پیش در شهر تبریز بوده و حس و حال خوبی هم از آن فضا گرفته است.
وی درباره ارتباط مردم شهرستان‌ها با هنر گفت: تعداد گالری‌ها در تبریز نسبت به تهران خیلی کمتر است، از طرفی شهرداری و نهاد‌های دولتی هم موقعیتی برای نمایش آثار هنرمندان فراهم نمی‌کند. در کل شهرداری‌ها می‌توانند در پارک ها، بیلبورد‌ها و... فرصت نمایش آثار هنری را فراهم و با ارائه آثار در سطح شهر چشم مردم را با آن‌ها آشنا کنند.
خانمی هم که در حال رفتن به محل کار خود در یکی از مهد کودک‌های فعال شهر بود درباره نقش مربیان در آشنا کردن کودکان با آثار هنری گفت: من خودم عاشق تابلو‌های نقاشی، خطاطی، فرش‌های زیبا و... هستم. به همین دلیل همیشه بچه‌ها را برای بازدید از موزه‌های مختلف مانند موزه فرش، موزه ساعت، موزه مردم شناسی و... می‌برم. آن‌ها از این اردو‌ها استقبال می‌کنند و مدام می‌پرسند پس کی قرار است دوباره به موزه برویم؟
وی درپاسخ به اینکه ترجیح می‌دهید تابلو‌های منزل خود را از کجا خریداری کنید، اظهار کرد: تابلو هنرمندان بزرگ بسیار گران است، اما قطعا اگر بخواهم تابلو برای خانه ام بخرم از گالری‌ها خرید می‌کنم.
در ادامه آقایی که در زمینه گرافیک کار می‌کند و در حوزه رسانه هم فعال است با اشاره به گران بودن آثار هنری بیان کرد: رسانه‌های مجازی می‌توانند به این موضوع کمک کنند. یک مشکل اساسی در این حوزه این است که تبلیغ و سایت مرجع برای خرید و فروش آثار هنری موجود نیست.
وی افزود: مثلا پدر ۶۰ ساله بنده نحوه خرید از سایت فروش کالا را می‌شناسد، اما منِ جوان سایت فروش آثار هنری را نمی‌شناسم؛ بنابراین یا چنین سایتی وجود ندارد یا خوب تبلیغ نشده است.
با توجه به این صحبت‌ها متوجه می‌شویم که آشنایی مردم با هنرهای تجسمی یک حرکت انقلابی و جهادی می‌طلبد. لازم است که هنرمند و مخاطب باهم در تعامل باشند و درباره هزینه، نحوه برگزاری نمایشگاه و... به یک اتفاق نظر صحیح برسند.
انتهای پیام/