در این گزارش آمده است که هیچ بحث با معنایی مبنی بر این مطلب که سرنوشت افغانستان به نوعی غیرمرتبط با منافع ملی آمریکا است وجود ندارد.
تایم در بخشی از این گزارش می‌نویسد: درست است که جنگ در افغانستان ۱۹ سال به طول انجامیده و ۲۴۰۰ آمریکایی در این جنگ جان خود را از دست داده‌اند. درست است که مردم آمریکا خواهان پایان این جنگ هستند، اما زمانی که دشمن شما مصمم به ادامه جنگ است امیدی به صلح وجود ندارد.
این نشریه آمریکایی می‌افزاید: اگر متن توافق را بخوانید بلافاصله متوجه می‌شوید که این توافق امتیازات ملموس و قابل سنجشی را به طالبان اعطا کرده است؛ نخست نظامیان آمریکایی باید طی ۱۳۵ روز به ۸۶۰۰ نفر کاهش یابند و باقی نیرو‌های آمریکایی در طول ۱۴ ماه افغانستان را ترک کنند.
در ادامه این یادداشت آمده است: به طور همزمان ۵ هزار زندانی طالبان تا روز ۲۰ ماه مارس (یک فروردین) آزاد می‌شوند و حتی بدتر اینکه آمریکا توافق کرده تا در طول ۳ ماه آینده زندانیان باقیمانده را آزاد کند. این توافق همه این‌ها را همزمان با متعهد شدن (آمریکا) به لغو تحریم‌ها علیه مقامات طالبان انجام می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
تایم در بخش دیگری می‌نویسد: در مقطع کنونی این توافق بدتر از یک عقب‌نشینی ساده است؛ آمریکا می‌تواند بدون توافق برای آزاد کردن زندانیان طالبان افغانستان را ترک کند. آمریکا می‌تواند بدون تعهد برای تسهیل تحریم‌ها این کشور را ترک کند. پس چرا برای امتیازات بیشتر توافق کند؟
توافقنامه صلح طالبان و آمریکا ساعت ۶ بعد از ظهر روز شنبه به وقت افغانستان، در هتل شرایتون دوحه قطر به امضاء رسید.
«اشرف غنی»، رئیس‌جمهور افغانستان توافق با طالبان را مشروط دانسته و پایداری توافقنامه صلح را به دست از جنگ کشیدن این گروه منوط کرده است.
این در حالی است که رهبر طالبان توافق برای خروج نیرو‌های آمریکایی از افغانستان را کامیابی بزرگی برای مردم این کشور دانسته و گفته هیچ فردی نباید این توافق را نقض کند و همه باید در این مورد خود را مکلف بدانند.
انتهای پیام/