به گزارش حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، نودوپنجمین قسمت برنامه «چرخ» در فصل ششم به گفتوگویی دربارهی رویکرد سیستمهای پیچیده به مدیریت کرونا اختصاص داشت. بخش میز علم برنامهی یکشنبه ۱۱ اسفند، میزبان نسترن کشاورز محمدی، دانشیار ارتقاء سلامت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بود.
کشاورز محمدی دربارهی مدیریت کرونا در کشور گفت اظهار کرد: سیستمهای بیولوژیک پیچیده محسوب میشوند، چون این سیستمها قابلیت تطبیق با تغییرات محیطی را دارند. کرونا بهعنوان یک سیستم بیولوژیک یک سیستم پیچیده است، چون میتواند خودش را با محیط تطبیق بدهد و یادگیرنده است. رفتار ویروس کرونای جدید در سرما با رفتار در گرما متفاوت است. یا رفتار این ویروس در سیستم ایمنی قوی و ضعیف تفاوت دارد.
او بیان کرد: بر اساس درمانهای مختلف، میزان مقاومت آن متفاوت است. در سیستمهای پیچیده حواس ما باید متوجه شکلگیری الگوها باشد. وقتی ما با مشکل مثل همهگیری کرونا مواجه میشویم، باید بر اساس درجهی پیچیدگی و ویژگیهای این همهگیری و این چالش سلامت با آن برخورد کنیم. تنها نیت خیر برای حل یک مشکل کافی نیست و کلیدها و ابزار ما باید متناسب با پیچیدگی قفلها باشند. وقتی با یک سیستم پیچیده مانند کرونا طرف هستیم، شیوع در آن میتواند بسیار بزرگ و خارج از تصور ما و فراگیر باشد.
دانشیار ارتقاء سلامت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به بایدها و نبایدها مدیریت شیوع کرونا در ایران پرداخت و ادامه داد: کرونا سیستم پیچیدهای است که خودش درون یک سیستم پیچیدهی دیگر به نام جامعه منتشر شده است. ما اگر بخواهیم این مشکل را مدیریت کنیم، باید چند نکته را در نظر بگیریم. مدیریت کرونا بهعنوان یک سیستم اجزای بسیار متنوعی دارد. این اجزا را باید بتوانیم جوری به هم متصل کنیم که وقتی اطلاعات از بین این اجزا منتقل میشود، الگوی نهایی مدیریت بهینهی کرونا باشد.
او مطرح کرد: یکی از دلایل پیچیدگی مدیریت کرونا این است که ابعاد مختلفی دارد. بهداشت فقط یک بعد از این پیچیدگیها است. مدیریت کرونا ابعاد اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، امنیتی و محیطی دارد. در ابعاد ملی و استانی باید سر یک میز نشست تا بتوان دربارهی شیوع آن به نتیجهی مشخص رسید. مردم، اصحاب رسانه، تصمیمگیران، پزشکان و ... لایههای مختلف این سیستم پیچیده است.
کشاورز محمدی یادآوری کرد: باید اطلاعاتی که هر گروه برای کارشان لازم دارند، در اختیار آنها قرار دارد. اینکه همهی اطلاعات در دست همه باشد خیلی مفید نیست. باید قواعدی وجود داشته باشد که همه آنها را رعایت کنند. باید یک سیستم بازخورد برای همهی سطوح مدیریت سیستم وجود داشته باشد.
انتهای پیام/