در نوعی از بازی شطرنج که بلیتز نام دارد، خوزه کاپابلانکا یک استاد بی نظیر و درجه یک بود. در این نوع شطرنج، هر بازیکن تنها پنج دقیقه فرصت دارد، در واقع بلیتز، نوعی از شطرنج سریع است.
خوزه برای نخستین بار شطرنج را در سن ۴ سالگی آموخت. ۹ سال بعد، یعنی در ۱۳ سالگی شگفتی آفرید. خوزه در آن مسابقه، در یک بازی حساس و نزدیک، موفق شد قهرمان کوبا را ببرد.
شطرنج باز کوبایی، در سال ۱۹۰۶، زمانی که ۱۸ ساله بود شکست سنگینی به شطرنج باز قهرمان آمریکایی به نام فرانک مارشال تحمیل کرد. نتیجه ۱۵-۸ برای فرانک مارشال، باخت سنگینی بود که توسط یک شطرنج باز جوان به او چشانده شد.
خوزه جوان در سال ۱۹۱۱، در یک تورنمنت بی نظیر پیروز شد. در این بازی سخت و دشوار خوزه، ۶ برد، ۱ باخت و ۷ تساوی کسب کرد. با این نتیجه عجیب و فوق العاده دنیای شطرنج بازان را با حیرت و ناباوری مواجه کرد. او بعد از این اتفاق بهت آور، به یک مدعی عنوان قهرمانی جهان تبدیل شد، عنوانی که آن زمان در اختیار لاسکر بود.
خوزه کاپابلانکا، لاسکر را برای یک بازی دعوت کرد تا باهم روی میز شطرنج مبارزه کنند. اما لاسکر برای این بازی شروط ۱۷ گانه‌ای را وضع کرد که در حقیقت به طور کامل به نفع خودش بود. خوزه این شروط را نپذیرفت و از پیشنهادش برای بازی با لاسکر عقب نشینی کرد.
در نهایت، سال ۱۹۲۱ دو شطرنج باز مدعی، روی شرط‌های تعیین شده به توافق رسیدند و خوزه کاپابلانکای کوبایی، در یک بازی بسیار آسان و بدون حتی یک باخت، عنوان قهرمانی شطرنج جهان را کسب کرد.
سرانجام و پس از این قهرمانی، کاپابلانکا قوانین بازی‌های قهرمانی جهان را رسمی کرد و تمامی شطرنج بازان مطرح و برجسته در سراسر جهان با آن توافق کردند. این قوانین به قوانین لندن معروف است.
قهرمان کوبایی شطرنج، شگفتی دیگری را در سال ۱۹۲۲ آفرید. خوزه موفق شد، در یک بازی هم زمان با ۱۰۳ نفر، ۱۰۲ برد و یک تساوی بر جای گذارد.
کاپابلانکا در فاصله سال‌های ۱۹۱۶ الی ۱۹۲۴ موفق شد ۶۳ بازی متوالی را با پیروزی پشت سر گذارد و تنها در ۳۲ بازی بازنده شد. از این حیث، رکوردی بی نظیر در تاریخ به اسم خود ثبت کرد.
از نقاط حیرت آور در زندگی حرفه‌ای شطرنج باز کوبایی، شکستی غیرقابل باور برای خودش در مقابل الکساندر آلخین بود. آلخین در سال ۱۹۴۲، بالاخره توانست ده هزار دلاری که برای مبارزه بر سر عنوان قهرمانی جهان لازم بود را فراهم کند.
خوزه کاپابلانکا از موفقیت و برد خود، بی نهایت مطمئن بود چرا که هیچوقت در مقابل آلخین مغلوب نشده بود. اما قهرمان کوبایی در این بازی مقابل آلخین شکست خورد و البته دیگر نتوانست عنوان قهرمانی خود را مجددا بازپس گیرد.
جالب آن که دو شطرنج باز مدعی، یعنی کاپابلانکا و آلخین تا سال ۱۹۳۶ در هیچ تورنمنتی به صورت هم زمان شرکت نکردند.
خوزه کاپابلانکا، پس از اتفاق تلخ از دست دادن عنوان قهرمانی اش، با امید وقوع یک بازی برگشت با آلخین در تورنمنت‌های زیادی شرکت کرد. اما از روز‌های اوج و اقتدارش در بازی شطرنج فاصله‌ی زیادی داشت، روز‌هایی که به گفته خود این شطرنج باز مطرح اهل کوبا، در سال ۱۹۱۹ جهانیان اوج او را شاهد بودند.
خوزه در سال‌های فاصله از دوران اوج، به طور واضح و قابل مشاهده‌ای کند شده بود و خطا‌های زیادی در بازی داشت.
او سرانجام در سال ۱۹۳۱ با دنیای حرفه‌ای شطرنج خداحافظی کرد، اما عجیب آن که سه سال بعد از این وداع با اراده‌ای سخت‌تر و پولادین برای به دست آوردن عنوان خود، مجددا مبارزه را آغاز کرد.
خوزه موفقیت‌های زیادی کسب کرد و حداقل به جهان ثابت کرد که در دوران فاصله از اوج هم یک شطرنج باز با درجه جهانی ست، اما متاسفانه هیچ وقت نتوانست عنوان قهرمانی خود را بازپس گیرد.
انتهای پیام/