برنامه استعدادیابی برای ورزش جانبازان و معلولان وجود ندارد
عشرت کردستانی در گفتگو با راه آرمان در خصوص علت جانبازی اش گفت: در بیست و دوم بهمن سال ۸۱ با کاروان‌های راهیان نور به مناطق عملیات‌های دفاع مقدس رفتم که در پارکینگ منطقه شلمچه با انفجار مین قطع عضو شدم و تقریبا یک سال پس از آن حادثه و با بهبودی، به ورزش جانبازان و معلولان روی آوردم.
وی با بیان اینکه استعداد یابی و برنامه ریزی حرفه‌ای برای ورزش بانوان و جانبازان و معلولان در سطح کشور و استان وجود ندارد، ادامه داد: زمانی که من فعالیت ورزش خود را آغاز کردم نوزده ساله بودم و در آن زمان کسی نبود که من را راهنمائی کند و خیلی اتفاقی یکی از دوستان که مسئول تربیت بدنی بنیاد شهید استان بود را در خیابان دیدم و من را برای مسابقات بانوان جانباز دعوت کرد.
پرچمدار کاروان ایران در پارالمپیک ریو ۲۰۱۶ افزود: در مسابقات با وجود عدم تمرین شرکت کردم و پس از یک هفته با من تماس گرفته شد که بلیط پرواز دارید و باید برای مسابقات تنیس به ساری بروید؛ گفتم که من اطلاعی نداشتم و تمرین نکرده ام؛ گفتند در این مسابقات حضور پیدا کن، بیشتر جنبه تفریحی دارد.
همواره می‌دانستم توانایی کسب مدال در رشته انفرادی را دارم
این مدال آور بازی‌های پارا آسیایی اندونزی با اشاره به اینکه به ورزش تنیس علاقمند شدم، اما نمی‌دانستم که در این رشته تیم ملی وجود ندارد، ابراز کرد: دو سال تمرین شبانه روزی داشتم و توانستم در سه سال متوالی قهرمان مسابقات بانوان جانباز شوم و در این مسابقات خیلی خوش درخشیدم؛ اما به علت آنکه به کلاس‌های نشسته اعزام می‌شدم، دلسرد شدم.
این بانوی ورزشکار کرمانی با بیان اینکه پس از آن به مدت دوازده سال والیبال نشسته کار کردم، تصریح کرد: با این وجود همواره به دنبال ورزش دیگری بودم چرا که می‌دانستم توانایی انجام آن را دارم و با این حال می‌دانستم که شرایط سخت است؛ چرا که امکانات وجود نداشت.
وی افزود: من حتی به رشته‌های تیراندازی با تفنگ و کمان روی آوردم، اما در آن مقطع نتوانستم از پس هزینه‌ها بر آیم و با این وضعیت فعالیت را در رشته والیبال نشسته ادامه دادم و در این شرایط می‌دانستم که می‌توانم در رشته انفرادی مدال کسب کنم؛ اما نمی‌دانستم استعدادم در چه زمینه‌ای است.
تیراندازی با کمان را به دلایل مالی کنار گذاشتم
پرچمدار کاروان ایران در پارالمپیک ریو ۲۰۱۶ بیان کرد: به یاد می‌آورم که هئیت جانیازان و معلولان توانست کمان آموزشی را در اختیارم بگذارد و در سال ۸۶ هر عصر به مدت یک سال با آن کمان شروع به تمرین کردم و در آن زمان دیدم که به این رشته علاقمند هستم، اما به دلایل مالی آن را کنار گذاشتم.
این مدال آور بازی‌های پارا آسیایی اندونزی ادامه داد: به مدت دو سال همزمان با والیبال نشسته تیراندازی و با تفنگ هم کار می‌کردم و در این زمینه سپاه و مجتمع ورزشی امام خمینی (ره) خیلی حمایتم کردند و هزینه تفنگ، تیر، مربی و .. را در اختیارم قرار دادند و من خیلی علاقمند شدم، اما استعدادم در این رشته نبود؛ چرا که من ورزشکار هیجانی و برون گرا بودم.
این بانوی ورزشکار کرمانی گفت: با اینکه به ورزش‌های والیبال نشسته، تیراندازی با کمان و تفنگ علاقمند شده بودم و تمرکز داشتم، اما باز به دنبال ورزش دیگری بودم؛ من تقریبا تمامی ورزش‌های بانوان جانبازان و معلولان را رفته بودم و تنها دو و میدانی مانده بود.
به تیراندازی با تپانچه روی آوردم
وی ابراز کرد: تمرین رشته دو و میدانی در سالن ورزشی فجر انجام می‌شد؛ اما دو و میدانی با پرتاپ را نداشتیم؛ این رشته را پس از ورود خودم به آن، راه انداختیم، ولی تا قبل از آن هیچ سکو، وسائل و … وجود نداشت و استقبال چندانی از آن صورت نمی‌گرفت.
پرچمدار کاروان ایران در پارالمپیک ریو ۲۰۱۶ با تأکید بر اینکه من هیچ زمان گمان نمی‌کردم که پرتاب ورزشی باشد که من دنبال آن باشم، اظهار کرد: پس از مسابقات برای تست پیش مربی تیم ملی رفتم، ولی آقای بهرامی من را نسبت به کار و تمرینی که داشتم امیدوار نکرد و گفت که باید کار کنم و من تقریبا نسبت به فعالیت ورزشی ام در این رشته دلسرد شدم.
کردستانی ابراز کرد: به یاد میاورم که از روی علاقمندی یک تپانچه خریده بودم و تفریحی کار می‌کردم و زمانی که مربی تیم ملی این حرف را به من زد از همان جا به اهواز نزد مربی تیم جانبازان و معلولان رفتم و آقای امیری از من در فعالیت ورزشی تپانچه تست گرفت و بسیار من را تشویق کرد و دیدم که چقدر برنامه‌های تمرینی ایشان با آنچه که من فکر می‌کردم، متفاوت است.
جمله‌ای که انگیزه از دست رفته ام را به من باز گرداند:”خدا تو را برای پرتاب آفریده است»
این مدال آور بازی‌های پارا آسیایی اندونزی با اشاره به اینکه مصمم شدم که در رشته تپانچه تمرینات خود را با جدیت انجام دهم، ادامه داد: پس از مدتی یکی از دوستانی که در خرم آباد با او آشنا شدم تماس گرفت و برای انجام تمرینات در کرمان ابراز تمایل کرد و این امر موجب شد که او با مربی به نام آقای شاهرخی حضور پیدا کنند و با ایشان فعالیت کردم و توانستم در عرصه پرتاب مدال طلا کسب کنم.
پرچمدار کاروان ایران در پارالمپیک ریو ۲۰۱۶ با بیان اینکه مربی ام بر خلاف مربی قبل به من گفت که خدا تو را برای پرتاب آفریده است و این جمله تمام انگیزه از دست رفته من را بازگرداند، افزود: تمرینات را آغاز کردم و شرایط بسیار سخت بود؛ یک سال به مسابقات پارا آسیایی جاکارتا مانده بود و در این بازه زمانی تجهیزات، هزینه مربی، اسکان و … باید تأمین می‌شد.
این بانوی ورزشکار کرمانی اذعان کرد: در این بین باید هزینه تمرینات حرفه ایم را پرداخت می‌کردم و با حمایت رئیس هئیت جانبازان و معلولان استان توانستیم پیش برویم.
مهمترین آسیب ورزش جانبازان و معلولان؛ عدم فرهنگ سازی بین مسئولان و مردم است
کردستانی در خصوص کسب مقام‌های مختلف طی فعالیت ورزشی اش گفت: چهار سری قهرمان مسابقات بانوان جانباز شدم و پس از آن در عرصه تیراندازی در سه سری از مسابقات توانستم مقام قهرمانی را کسب کنم؛ در زمینه والیبال نشسته قهرمان لیگ کشور شدیم؛ در مسابقات پارا آسیایی گوانگجو سوم آسیا شدیم و بعد از آن در مسابقات قهرمانی آسیا ۲۰۱۱ نائب قهرمان شدیم.
وی افزود: در مسابقات اینچئون که نائب قهرمان شدیم توانستیم سهمیه مسابقات توکیو را به دست آوریم و پیش از آن نیز در مسابقات بین المللی ایران در اصفهان نائب قهرمان شدیم؛ مهمترین افتخارم در مسابقات المپیک ریو ۲۰۱۶ بود که پنجم دنیا شدیم و من نیز جز ده ورزشکار برتر دنیا در شش تکنیک والیبال نشسته شدم.
پرچمدار کاروان ایران در پارالمپیک ریو ۲۰۱۶ متذکر شد: مهمترین مسئله‌ای که به ورزش جانبازان و معلولان آسیب می‌رساند، عدم فرهنگ سازی در بین مسئولان و عامه مردم است؛ چرا که مردم گمان می‌کنند که برای یک ورزشکار جانباز و معلول گرفتن مدال بسیار راحت است.
امکانات و تجهیزات ورزشکار جانباز و معلول چند برابر ورزشکار سالم است
این بانوی ورزشکار کرمانی ادامه داد: در صورتی که نمی‌دانند تمام هزینه، تجهیزات و امکانات یک ورزشکار جانباز و معلول بسیار بالا است؛ برای انجام تمرینات نیاز به نیروی کمکی دارد که هر زمان تیرهایش بر زمین افتاد بردارد و بیاورد؛ در بدنسازی نیز به همین صورت است؛ به طور کلی امکانات و تجهیزات ورزشکار جانباز و معلول چند برابر ورزشکار سالم است.
کردستانی تصریح کرد: متأسفانه برخی جوی را راه می‌اندازند که توجه بیش از حد مسئولان جانبازان و معلولان استان، بقیه رشته‌های ورزشی استان را تحت شعاع قرار داده است که این افکار تأسف بار است و ما معتقدیم که کوچکترین حمایت و توجهی به ورزشکاران جانباز و معلول نمی‌شود.
وی افزود: همواره گفته ام که تنها حامی ما زمانی بود که علیرضا رزم حسینی به عنوان استاندار کرمان فعالیت می‌کردند، اما بعد از آن که قرار بود بنگاه‌های اقتصادی از ورزشکاران المپیکی و پارا المپیکی حمایت کنند؛ گفتند اتفاقات خوبی افتاده، اما هنوز هیچ چیز به دست ما نرسیده است در حالی که ورزشکار به حمایت نیاز دارد.
توجه به مدال آوری جانبازان بسیار کم رنگ شده است/ آرامش در ورزشم را مدیون حجاب و پایبندی به عقایدم می‌دانم
این مدال آور بازی‌های پارا آسیایی اندونزی با اشاره به اینکه پرونده انتخاب پارا المپیک فروردین ماه بسته می‌شود، عنوان کرد: شرایط جانبازان و معلولان بسیار سخت است؛ به شخصه خودم به منظور تأمین هزینه‌های مربی پارا المپیک که با او قرار داد بسته ایم از پس آن بر نمی‌آئیم.
کردستانی با بیان اینکه این در حالی است که مسئولان ما گمان می‌کنند که صبح که بیدار می‌شویم؛ قهرمان شده ایم و مدال آورده ایم، تصریح کرد: توجه به مدال آوری جانبازان بسیار کم رنگ شده است؛ به ویژه در استان ما که ورزشکاران جانباز و معلول با غیرت و جانشان مدال‌های زیادی را کسب کرده اند.
وی با تأکید بر اینکه باید طرح توسعه ورزش بانوان مد نظر قرار گیرد و در این راستا باید امکانات، فضا و زیر ساخت‌ها ایجاد شود، اظهار کرد: آرامش و تمرکزی را که طی این سال‌ها در ورزش داشته ام در پرتو حجاب و پایبندی به عقاید و ارزش هایم بوده است؛ چرا که خودم و خانواده ام به عنوان یک مسلمان به آن‌ها پایبند بوده ایم.
گمشده امروز بانوان ورزش ما حجاب است
این بانوی ورزشکار کرمانی گفت: نمی‌خواهم تبلیغی و چالشی حرف بزنم؛ اما به طور واقع گمشده امروز بانوان ورزش ما حجاب است؛ چرا که من این تجربه را داشته ام و می‌دانم آن انگیزه‌ای که برخواسته از باور‌ها است؛ عشق به دین، اعتقادات، ادامه دادن راه شهدا و عشق به پرچمی است که سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی تمام عمر پلک نزد تا آن سرافراز باشد.
کردستانی اذعان کرد: تمام این مسائل انگیزه‌های ماورائی به من می‌دهد و موجب می‌شود و که هر لحظه از آن‌ها انگیزه بگیرم؛ عشق به ولایت و اینکه بتوانیم پرچم کشوری را بالا ببریم که برای برافراشته شدن این پرچم هزینه‌های بسیار داده شده است و قداست پرچم جمهوری اسلامی ایران که با قطره قطره خون شهدا برافراشته شده، بسیار مهم است.
وی با تأکید بر اینکه ما ورزشکاران باید از این حیث به خودمان افتخار کنیم، گفت: متأسفانه جو غربی که ایجاد شده است؛ همه مسائل و ورزش را نیز درگیر کرده است و بانوی ورزشکار گمان میکند که اولین وظیفه اش این است که اسپورت شود و این در حالی است که در این زمینه هیچ فکر درستی لحاظ نشده است.
«کیمیا علیزاده» با ترک ایران اشتباه بزرگی را مرتکب شد/ تنها ورزشکاران تاجر مأب کشور خود را می‌فروشند
کردستانی در خصوص اقدام کمیا علیزاده ابراز کرد: او تنها بانوی ورزشکار مدال آور بود که به طور ویژه به او رسیدند و مدال برنز علیزاده را به عنوان مدال طلا حساب کردند و پاداش معادل مدال طلا به او دادند؛ همچنین زمینی به او تعلق گرفت و استخدام و شرایط مالی خیلی مناسبی برای او در نظر گرفته شد.
وی ادامه داد: شاید کیمیا علیزاده تنها بانوی ورزشکاری بود که این اتفاق برای او افتاده بود؛ همچنین فروشگاه کرمان در آن زمان جشن بزرگی برای او گرفت و ۵۰ میلیون تومان نیز به او هدیه دادند و این در حالی بود که در آن زمان ما در برزیل و مسابقات پارا المپیک حضور داشتیم و فروشگاه رفاه کارت هدیه ۴ میلیونی اقساطی به ورزشکاران پارا المپیکی اهدا کرد.
این بانوی ورزشکار کرمانی عنوان کرد: با توجه به اینکه کیمیا علیزاده یک ورزشکار برجسته بود؛ چنانچه مشکلی هم داشت فدراسیون و وزارت خانه در اولین فرصت مشکل او را حل می‌کردند و با ترک ایران اشتباه بزرگی را مرتکب شد و شاید هم اکنون و یا بعد‌ها از این اقدام پشیمان شود؛ چنانچه ورزشکاری برای کشور دیگری بازی کند به او به چشم یک شهروند و هموطن خود نگاه نمی‌کنند و او را به چشم یک تاجر می‌بینند.
«علیزاده»؛ پل‌های پشت سر خود را خراب کرد/ ورزش برای فرد معلول؛ انگیزه و امید به زندگی است
پرچمدار کاروان ایران در پارالمپیک ریو ۲۰۱۶ تأکید کرد: کیمیا علیزاده پل‌های پشت سر خود را خراب کرد و راهی برای خود نگذاشته است و آن ارزش و جایگاهی را که در ایران به دست آورده بود از دست داد چرا که برخی از چیز‌ها و موضوعات قیمتشان مادی نیست؛ علیزاده اشتباه بزرگی را انجام داده است و شاید فرصتی برای جبران نداشته باشد.
کردستانی با بیان اینکه سالن تخصصی برای معلولان در عرصه‌های مختلف وجود ندارد، تصریح کرد: درخواستم از مسئولان این است که در حوزه ورزش جانبازان و معلولان دغدغه داشته باشند؛ بیایند و رشته‌های این ورزشکاران و فعالیت آنان را مشاهده کنند؛ بسیاری از مسئولان ما هستند که برخی از ورزش‌های معلولان و جانبازان را از نزدیک ندیده اند که در شرایط بسیار سخت تمرین می‌کنند؛ ورزش برای فرد معلول تفریح نیست بلکه انگیزه و امید او به زندگی است.
منبع: راه آرمان
انتهای پیام/
به شهرت و محبوبیت دست یافت ،
بعد از این محبوبیت ، پل های پشت سر را خراب کرد .
مدال برنز ، برنز است و طلا انگاشتن آن اشتباهی بود که هم بیت المال را هدر داد و هم باعث آوارگی صاحب مدال شد...
افرادی مانند کیمیا علیزاده متعلق به شخص خودشان نیستند و جنبه های مختلف اجتماعی و ملی و حتی بین المللی پیدا می کنند و گوچکترین رفتار شخصی شان نمودهای بزرگ اجتماعی و ملی و حتی بین المللی پیدا می کند!
دلسوزجان التماس کمی تفکر بیشتر...