میل بافتنی، اغلب به صورت جفت استفاده می‌شود؛ جنس آن معمولا از استیل ضد زنگ است. البته گاه انواع میل‌های بافندگی از جنس پلاستیکی، فولادی یا آهنی با پوشش پلاستیکی هم در بازار یافت می‌شود. تا قرن شانزده میلادی، میل‌های بافتنی چوبی بودند. در قدیم گاه از میل‌های بافتنی فولادی استفاده می‌شد که بسیار سنگین بودند و خستگی دست را به همراه داشتند. اما خوشبختانه امروزه انواع میل بافتنی سبک را به راحتی می‌توان تهیه کرد.
همیشه نوعی از میل بافتنی را که کیفیت بهتری دارند خریداری و در نگهداریش دقت کنید: در صورت استفاده از میل بافتنی کج یا تغییر شکل یافته، ممکن است بافتنی شما از میل جدا شود و بشکافد؛ خصوصا برای کاموا‌های ضخیم. در شماره بندی آمریکایی، میل‌های بافتنی بر اساس میلی متر شماره بندی می‌شوند که بین ۲ تا ۱۵ متغیر است. بسته به نوع کاموا و سفت یا شل بافتن آن، می‌توان شماره مورد نیاز خود را تعیین کرد. اگر عرض بافتنی شما کم است از میل‌های کوتاه‌تر استفاده کنید که سبک‌تر نیز هستند.
به طور کلی سه نوع میل بافتنی وجود دارد.
دو میل بافتنی به یک اندازه هستند و به طور متوسط بین ۲۵ تا ۴۰ سانتیمتر طول دارند. معمولا از این نوع برای بافت‌های صاف استفاده می‌شود.
بافت‌هایی که تعداد دانه سر انداخته باشیم مثل پلیور یا دامن یا مانتو.
از دو میل بافتنی صاف تشکیل شده به وسیله یک سیم نایلونی بهم متصل شده اند. میل بافتنی گرد با اندازه‌های مختلف در بازار موجود هستند و طول سیم نایلونی آن‌ها بسته به نیاز کوتاه و بلند است. از این نوع میل بافتنی بیشتر برای بافت‌های گرد استفاده می‌شود، اما در بافت‌های صاف نیز می‌توان از آن‌ها بهره برد چرا که بیشتر وزن بافتنی در قسمت سیم نایلونی قرار می‌گیرد و روند کار را راحت‌تر می‌کند. استفاده از این میل‌های بافتنی برای تازه کاران کمی دشوار است.
این میل‌های بافتنی دو سر هستند و از آن‌ها در قسمت‌هابی از بافتنی که پیچ و تاب دارد یا بافت ایرلندی و در مواردی که بخشی از بافت را باید کنار گذاشت و بعد از اتمام قسمت دیگری آن را بافت، استفاده می‌شود. دقت کنید که اندازه آن‌ها را مساوی با میل بافتنی اصلی خود انتخاب کنید.
پنج میل برای بافت دستکش یا جوراب و یا ... استفاده می‌شود.
در قدیم بیشتر از کاموا‌های پشمی برای بافندگی استفاده می‌شد؛ اما امروزه به کمک تکنولوژی‌های پیشرفته، تنوع مواد مصرفی طبیعی و مصنوعی در تهیه کاموا، کیفیت آن‌ها بهبود پیدا کرده است و انواع کاموا‌های ابریشمی، پنبه ای، نخی و حتی گاه فلزی و قابل انعطاف در دسترس همگان است.
فرقی نمی‌کند ماده اصلی تشکیل دهنده کاموا طبیعی باشد یا مصنوعی، یک رشته کاموا معمولا از ترکیب و کنار هم قرار گرفتن چندین رشته نازک‌تر بوجود آمده است. شایان ذکر است که ضخامت کاموا به تعداد رشته‌های تشکیل دهنده اش بستگی ندارد و به عنوان مثال امکان دارد که کاموای پشمی تشکیل شده از چهار رشته، از کاموایی که از سه رشته تشکیل شده، باریک‌تر باشد.
کاموا‌ها به شکل " کلاف بافته شده، کلاف و کاموای توپی" به فروش می‌رسند. البته معمولا همه آن‌ها در وزن‌های مساوی پیچیده می‌شوند.
در اصل طریقه بافت کاموا به نوع و کیفیت ماده اصلی بکار رفته در آن بستگی مستقیم دارد. همانطور که رشته‌های بلند و نرم، می‌توانند کاموایی لطیف و سبک را پدید بیاورند، با رشته‌های کوتاه و خشن، کاموایی با کیفیت پایین‌تر می‌توان تهیه کرد. رشد صنعت و کشف مواد مصنوعی، این امکان را فراهم کرده است که بتوان کاموا‌هایی با بافت‌های متنوع را تولید کرد: امکان تولید کاموا‌های ضد آب، ضد حریق و ....
هنگام تولید این نوع کاموا، یکی از رشته‌ها با سرعت بیشتری حرکت می‌کند.
برای تولید این نوع کاموا از دو یا چند رشته به رنگ‌ها و گاه با جنس‌های متفاوت استفاده می‌شود.
طی فرآیند تولید و تحت شرایط خاص، رشته‌های کاموا در هم پیچیده می‌شوند و شکلی طناب مانند پیدا می‌کنند.
معمولا در کتاب‌های آموزش بافتنی، مقدار مورد نیاز کاموا را ذکر می‌کنند. همچنین شما می‌توانید، بسته به اندازه، مدل یقه، بلندی آستین‌ها و ... از فروشنده نیز در برآورد مقدار کاموای مورد نیاز کمک بگیرید. همیشه سعی کنید کمی بیش از آنچه لازم دارید، کاموا تهیه کنید؛ چرا که گاه پیدا کردن دوباره کاموایی با بافت و رنگ یکسان دشوار است.
هر بافتنی با سر انداختن شروع می‌شود. همین دانه‌های اولیه روی میل بافتنی هستند که بعدا بافته می‌شوند. روش‌های مختلفی برای سر انداختن وجود دارد؛ به عنوان مثال روش سر انداختن با شست که بیشتر برای دستکش و جوراب مناسب است. با وجود این روشی را انتخاب کنید که برای شما راحت‌تر است و دستانتان را خسته نمی‌کند.
کاموا‌های پشمی با دوام و لباس‌هایی که با آن‌ها بافته می‌شوند بسیار گرم هستند. قابلیت کش سانی دارند. به منظور نگهداری بهتر و اجتناب از تغییر شکل و تنگ شدن، لباس‌های بافته شده پشمی را با دست بشویید. البته بعضی از انواع جدیدترآن‌ها را می‌توان در ماشین لباسشویی نیز شست.
این‌ها را از پشم بز، لاما و نوعی خرگوش تولید می‌کنند و به دلیل دشواری مراحل تهیه، کمی گران هستند. این نوع کاموا بسیار نرم و لطیف است. به منظور کاهش قیمت و افزایش استحکام، آن‌ها را با الیاف مصنوعی ترکیب می‌کنند.
نسبت به پشم کمتر انعطاف پذیر هستند و اغلب با الیاف دیگر ترکیب می‌شوند. لباس‌های بافتنی سبک تری – که کمتر گرم هستند – از آن‌ها تهیه می‌شود.
امروز به شکل‌های متنوع و گسترده‌ای از این الیاف در تهیه انواع کاموا استفاده می‌شود. معمولا کاموا‌های تهیه شده از الیاف مصنوعی در مقایسه با نوع طبیعی آن‌ها ارزان‌تر هستند. آن‌ها را می‌توان به راحتی در ماشین لباس شویی شست بدون اینکه نگران تغییر شکل یا اندازه شان باشیم. البته خاصیت کش سانی آن‌ها نیز نسبت به نوع طبیعی کمتر است. کاموا‌های تهیه شده از آکریلیک نرم و سبک هستند. نوع تهیه شده از نایلون، پلی آمید و پلی استر بسیار بادوام هستند و در مقایسه با آکریلیک خاصیت کش سانی کمتری دارند.
کلاف کاموا را در سمت راست دست راستتان قرار بدهید. کاموا را به دور این دست می‌پیچیم که میزان کشش را کنترل می‌کند. میل بافتنی را در دست راست و چپ بگیرید. برای شروع فقط با انگشت اشاره دست راست کاموا را دور میل بپیچید. (بدون اینکه میل را رها کنید.). در روش سوئیسی کلاف کاموا در کنار دست چپ و میل آزاد در دست راست قرار می‌گیرد. کاموا دور انگشت کوچک قرار می‌گیرد تا بتوان آن را از بین دو انگشت اول رد کرد. سپس آن را ابتدا دور انگشت اشاره و بعد آن را به دور میل بافتنی می‌پیچیم.
حدود یک متر از کاموا را – بسته به تعداد دانه‌ای که می‌خواهیم سر بیندازیم - دولا کرده، سپس روی میل یک گره ایجاد می‌کنیم. میل بافتنی را در دست راست و با انگشت شست و اشاره دست چپ، کاموا را نگه می‌داریم. میل بافتنی را از داخل حلقه ایجاد شده دور انگشت شست رد می‌کنیم. دست راست کاموایی که از کلاف آمده را نگه می‌دارد و آن را با حرکت دادن میل به دور آن می‌پیچد. کاموا را مجددا به دور انگشت شست بپیچید و عمل را تکرار کنید. به تعداد مورد نیاز دانه سر بیندازید و در آخر دو سر کاموا را گره بزنید. برای بافت رج بعد از رشته کاموایی که از کلاف آمده استفاده می‌کنیم.
دو دانه اول را به روش معمول ببافید به طریقی که آن‌ها در دست راست قرار گیرند. به کمک نوک میل، دانه دوم را از داخل دانه اول در می‌آورید، به طوری که دو دانه یکی شوند و هر دانه در میل سمت راست قرار گیرد. این کار را با دانه‌های بعدی ادامه می‌دهید تا به آخر برسید.
از بافت ساده شروع می‌کنید
در بافت ساده همه دانه‌ها به یک سمت بافته می‌شوند.
بافت زیر: رج اول همه دانه‌ها را از زیر می‌بافیم و در رج بعد همه را از رو.
رج اول همه دانه‌ها را از رو می‌بافیم و در رج بعد همه را از زیر.
کشباف می‌تواند یک دانه‌ای، دو دانه‌ای یا بیشتر باشد. در کشباف یک دانه ای، یک دانه را رو می‌بافیم و یکی را زیر. در رج بعد دانه‌هایی را که زیر بافته‌ایم، زیر می‌بافیم و دانه‌هایی را که رو بافته‌ایم، رو می‌بافیم. در کشباف دو دانه‌ای دو دانه را زیر و دو دانه را رو می‌بافیم و دقیقا مانند کشباف یک دانه‌ای عمل می‌کنیم.
دانه‌ها باید زوج باشند. رج اول را یکی زیر و یکی را رو می‌بافیم و در رج دوم، دانه‌های زیر بافته شده را رو و دانه‌های رو بافته شده را زیر می‌بافیم. این عمل در تمام رج‌ها انجام می‌شود یعنی در هر رج زیر و رو را بر عکس می‌بافیم.
یک دانه بافته، یک دور کاموا روی میل انداخته بعد یکی بافته. بافتی است که برای اضافه کردن مدل توری بافته می‌شود. در شماره‌های بعدی بافت انواع کلاه و شال گردن را به شما آموزش می‌دهیم.
منبع: زندگی آنلاین
انتهای پیام/