به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،آسو پاشاپور از جمله بازیگران جوانی است که اولین نقش‌آفرینی جدی‌اش را در تلویزیون با سریال «مُلکاوان» و در قالب شخصیت «پونه» تجربه کرده است.
پونه دختر نوجوانی است که از مرگ پدر سرخورده شده و با مادرش مهسا (شخصیت اصلی سریال) چالش دارد. پاشاپور حضور در ملکاوان و به خصوص بازی در سکانس‌های دلهره آور این سریال را یک تجربه سخت و در عین حال جذاب و جالب عنوان می‌کند.
به باور او، «ملکاوان» سریال متفاوتی است که جذابیتش را قبل از هر چیز مدیون فیلمنامه خوب و محکمش است. این بازیگر جوان حضور در سریال «ملکاوان» و همبازی شدن با باتجربه‌هایی مانند نازنین فراهانی، فریبا متخصص و پرویز فلاحی‌پور را یک خوش شانسی برای خود به عنوان بازیگری که در راه آغاز راه است، می‌داند و از همکاری با احمد معظمی به عنوان کارگردان اثر به نیکی یاد می‌کند.
پاشاپور تأکید دارد که برای درآوردن نقش پونه از هیچ کوششی فروگذار نکرده و اظهار امیدواری می‌کند که بازی‌های بهتری در دیگر آثارش در آینده داشته باشد.
به بهانه پخش سریال ملکاوان از شبکه آی‌فیلم با او به گفتگو نشسته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
بازی در «ترور خاموش» برای سال ۹۷ بود و پس از آن تجربه، به لطف آقای معظمی به پروژه «ملکاوان» ملحق شدم و هفت ماه با هم همکاری داشتیم. در مجموع، تجربه خوبی بود.
با توجه به اینکه چهار پنج سال است که از سن نوجوانی فاصله گرفته‌ام، نزدیک شدن به این نقش کمی برایم دشوار بود. از ویژگی‌های یک دختر نوجوان دور شده بودم، اما خانم تاجیک به‌عنوان یکی از نویسندگان سریال خیلی به من کمک کردند. نقش سختی بود و بالا و پایین زیاد داشت. پونه دختر افسرده‌ای بود. نمی‌دانم چقدر خوب توانسته‌ام نقش این کاراکتر را دربیاورم، اما برای خودم تجربه سختی بود. به هر حال، در اولین تجربه کار جدی‌ام، همه تمام تلاشم را به خرج دادم.
دقیقاً برای همین می‌گویم که نقش بالا و پایین زیاد داشت. پونه دختر بی‌ثباتی است. ثبات شخصیتی ندارد. خودم قبول دارم که نتوانستم صد درصد این شخصیت را تحلیل کنم، اما تا جایی که در توانم بود کوشش کردم.
بازی درملکاوان هم سخت و هم جذاب و جالب بود.
کاملاً طبیعی است. دختری که در سن نوجوانی و رشد است و به پدرش وابستگی داشته، مادر را به نوعی رقیب خود می‌داند. شاید در ۹۰ درصد دختران در این سن و سال اینگونه رفتار‌ها طبیعی و عادی باشد. پونه یک دختر امروزی است و مادرش نمی‌تواند آنچنان که باید و شاید او را درک کند.
من که تا به حال چه در تئاتر و چه تلویزیون ژانر وحشت را تجربه نکرده بودم. ژانر جدیدی است. فکر می‌کنم «ملکاوان» اولین سریالی باشد که با این ویژگی‌ها در تلویزیون روی آنتن رفته است. «ملکاوان» چند ژانر متفاوت دارد. بازی در صحنه‌های دلهره‌آور خیلی جذاب است. خودم این ژانر را تجربه نکرده بودم. از یک سو، بازی در آن سخت و از سوی دیگر، جذاب و جالب بود.
بسیار تجربه خوبی بود و خیلی خوش شانس بودم که با این عزیزان همبازی شدم. بسیار انسان‌های بااخلاقی بودند و هیچ گاردی نسبت به کسی که اولین کار جدی اش بود، نداشتند. خیلی کمکم کردند، مخصوص خانم‌ها فراهانی و متخصص. همینطور آقای معظمی و سایر عوامل. گروه خیلی خوبی در ملکاوان دور هم جمع شده بودند.
پونه در سریال ملکاوان دختر بی‌ثباتی است و ثبات شخصیتی ندارد.
آقای معظمی کارگردان بسیار خوبی هستند. فرصتی را در اختیار من قرار دادند تا نقشی جدی را در سریال ملکاوان داشته باشم. به نوعی اولین کار جدی من بود. پس از ملکاوان سر هر پروژه‌ای که می‌روم ناخودآگاه کارگردانش را با آقای معظمی قیاس می‌کنم و بیشتر مطمئن می‌شوم که چقدر انسان نازنینی هستند.
از آنجا که درگیر بازی در یک تئاتر هستم، خیلی فرصتش را ندارم، اما جمعه‌ها خلاصه قسمت‌های پخش‌شده را تماشا می‌کنم. چون اولین کارم است هم یک شوقی دارم و هم خودم را سرزنش می‌کنم که چرا بهتر بازی نکرده‌ام. می‌نشینم و بازی‌ام در تک تک سکانس‌ها را تحلیل می‌کنم تا در کار‌های بعدی نقش‌آفرینی بهتری داشته باشم.
ملکاوان فیلمنامه خیلی خوبی دارد و باید به تیم نویسندگان سریال تبریک گفت. سطح فیلمنامه نسبت به سایر کار‌ها چند پله بالاتر است. تولید و پخش این سریال از شبکه آی‌فیلم هم اتفاق خوبی است. اوایل فکر می‌کردم شاید اگر از شبکه‌های دیگر پخش می‌شد، بهتر بود. اما الان می‌بینم که آی‌فیلم مخاطبان زیادی دارد و از نمایش ملکاوان از این شبکه بسیار خوشحالم. در ملکاوان چیز‌های زیادی را یاد گرفتم و تجربه کردم. خودم به عنوان بازیگر بسیار راضی هستم.
درباره خود شخصیت پونه بازخورد‌های خیلی خوبی نگرفته‌ام. این شخصیت از آنجا که در مقابل مادرش می‌ایستد چندان محبوب پدر و مادر‌ها نیست، اما از نوجوانان و همسن و سال‌های خودم بازخورد‌های خوبی می‌گیرم. آن‌ها پونه را دوست دارند.
منبع:آنا
انتهای پیام/