«رابرت رأس»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کوئین کانادا، در این باره می‌گوید: «یافته‌های ما نشان می‌دهد شاخص توده بدنی (BMI) برای ارزیابی خطرات کاردیومتابولیک ناشی از چاقی به تنهایی کافی نیست.»
رأس در ادامه می‌افزاید: «اندازه دورکمر قوی‌ترین عامل پیش بینی کننده چربی ذخیره شده در داخل حفره شکمی و اطراف چندین عضو حیاتی بدن است و بیشترین خطر را برای سلامت دارد.»
محققان تاکید دارند اندازه گیری اندازه دورکمر و BMI باید تبدیل به بخش استانداردی از شرایط بالینی شود.
محققان حداقل اندازه دورکمر برای وزن‌های مختلف را به شرح زیر پیشنهاد می‌کنند:
- ۸۰ سانتیمتر برای زنان و ۹۰ سانتیمتر برای مردان دارای وزن متعادل.
- ۹۰ سانتیمتر برای زنان و ۱۰۰ سانتیمتر برای مردان دارای اضافه وزن.
- ۱۰۵ سانتیمتر برای زنان و ۱۱۰ سانتیمتر برای مردان دارای چاقی درجه ۱.
- ۱۱۵ سانتیمتر برای زنان و ۱۲۵ سانتیمتر برای مردان دارای چاقی درجه ۲ و ۳.
به گفته محققان، افراد با اندازه‌های بالاتر از حد تعیین شده فوق با ریسک بالا مشکلات عروقی در آینده روبرو هستند.
منبع: مهر
انتهای پیام/