چینهای صوتی ساختارهای v شکلی هستند که وظیفه کنترل صوت را دارند و جایگاه آنها درون حنجره است. زمانی که این ساختارها آسیب میبینند، کودک ممکن است به صورت مزمن گرفتگی صدا پیدا کند و دچار درد شود.
کودکان و گریه
کودکان برای گریه سازگار شده اند. آنها زمانی که نیازهایشان برآورده نشود یا کسل، تنها و وحشت زده باشند، به طور غریزی و واکنشی گریه میکنند. گریهی عادی، به چینهای صوتی کودک آسیب نمیرساند. چینهای صوتی به وسیلهی همان مخاطی که گلو را پوشانده، نرم سازی و روان کاری شده است واین مخاط در زمان استفادهی طبیعی از چینهای صوتی، در برابر آسیب محافظت میکند.
گرههای کوچک چینهای صوتی (ندول)
ندولها برجستگیهایی هستند که بر اثر گریهی بیش از حد و جیغ و فریادایجاد میشوند. بچههای دارای ندول اغلب صوت نفس آلود و گرفتهای خواهند داشت. اما با این حال، گرفتگی همیشه نشانگر حضور ندول نیست.
سایر مشکلات
گریهی طولانی میتواند باعث مشکلات دیگری در چینهای صوتی شود. زمانی که کوکان گریهی بیش از حد دارند، ممکن است مخاط محافظ چینهای صوتی شان به طور موقت از بین برود. این مسئله باعث گرفتگی کوتاه مدت صدا خواهد شد، اما به طور طبیعی پس از چند ساعت برطرف میشود. به هر حال، اگر کودکان گریه کردن را ادامه دهند، ممکن است چینهای صوتی شان دچار آسیب بلند مدت شود.
پیشگیری
برای جلوگیری از گریه کردن، کودکان نباید تنها گذاشته شوند. کودکان در پاسخ به برآورده نشدن نیازهای شان گریه میکنند، نه برای امتحان کردن والدین و نمایش اقتدار!
بعضی متخصصین توصیه میکنند طی دورههای کوتاهی، به کودک اجازه داده شود تا با گریه کردن خود را آرام کند. حتی این متخصصین نیز هشدار میدهند که کودک نباید به مدت طولانی تنها گذاشته شود تا گریه کند.
اگر گریهی کودک شما بعد چند دقیقه شدیدتر میشود، مریض است یا صدایش گرفته، با برآورده کردن نیاز هایش به او کمک کنید تا گریه اش را متوقف شود. با توجه به قابل پیش بینی بودن اثرات گریه بر صوت کودک، میتوان با رعایت نکات پیشگیری از ایجاد مشکلات بعدی ازجمله اختلال در روند گفتار کودک جلوگیری کرد.
منبع: سلامت نیوز
انتهای پیام/