این روانشناس با بیان اینکه انجام سریع اقدامات درمانی اثربخشی بیشتری دارد، چرا که انعطاف پذیری مغز کودکمان در سنین پایین بیشتر است، گفت: بزرگ کردن کودک دارای اختلال اوتیسم سخت است، اما هرچه والدین به خصوص مادران اطلاعات بیشتری درباره این اختلال داشته باشند، فرآیند فرزندپروری راحت‌تر خواهد بود.
او افزود: والدین باید درباره اختلال اوتیسم مطالعه کنند که چه ویژگی‌هایی دارد و شرایط آن را پردازش کنند.
بهزادپور با بیان اینکه این کودکان در زبان مشکل دارند، اضافه کرد: والدین هنگام صحبت کردن با این کودکان باید از عبارت‌های کوتاه و ساده استفاده کنند،کلمات پیچیده و طولانی برای آن‌ها قابل فهم نیست، زیرا نمی‌توانند مفاهیم انتزاعی را درک کنند.
این روانشناس با اشاره به اینکه والدین هنگام صحبت با کودک تماس چشمی برقرار کنند، ادامه داد: بعضی از کودکان دارای اختلال اوتیسم، در برقراری تماس چشمی دچار مشکل هستند، لذا والدین می‌توانند به هنگام صحبت کردن با کودک خود و با برقراری تماس چشمی موجب کاهش این مشکل در او شوند.
او گفت: بعضی از کودکان دارای اختلال اوتیسم تمایلی به برقراری ارتباط با دیگران ندارند، تعامل با این کودکان دلسرد کننده است، اما والدین باید بتوانند از هر موقعیت و شرایطی استفاده کنند تا بتوانند با فرزند خود ارتباط برقرار کنند.
این روانشناس تصریح کرد: با تن صدای پایین با کودکانی که دارای اختلال اوتیسم هستند، صحبت کنید، چرا که برخی از این کودکان با شنیدن صدای بلند اذیت می‌شوند، پس والدین این کودکان باید صبورتر باشند و مهارت‌های کنترل خشم را یاد بگیرند تا هنگام عصبانیت با تن صدای بالا صحبت نکنند، زیرا باعث پریشانی کودکان می‌شود.
بهزادپور ادامه داد: این کودکان نسبت به تغییر حساس هستند و پذیرش شرایطِ غیرقابل پیش‌بینی، آن‌ها را پریشان می‌کند، پس والدین قبل از ایجاد هر تغییری باید به فرزندشان توضیح دهند؛ به عنوان مثال اگر قرار است خانه‌شان را تغییر دهند باید قبل از تغییر خانه، عکس خانه جدید را به او نشان دهند.
او با بیان اینکه والدین هرچقدر نسبت به شرایط کودکشان اطلاعات داشته باشند، می‌توانند بهتر به او کمک کنند، افزود: بعضی از کودکان دارای اختلال اوتیسم به لباس‌هایی با جنس خاص حساسیت دارند و این البسه آن‌ها را تحریک پوستی می‌کند، به همین منظور ضرورت دارد که والدین از لباس‌های نرم‌تر برای فرزندشان استفاده کنند.
این روانشناس خاطرنشان کرد: برخی از پدر و مادرها به خصوص مادران غرق اختلال فرزندشان می‌شوند و سایر حیطه‌های زندگی خود را به فراموشی می‌سپارند؛ این مادران نباید وظایف دیگر خود را فراموش کنند، نباید اختلال فرزندشان را پنهان کنند و باید از دیگران در این زمینه کمک بگیرند.
بهزادپور ادامه داد: مادرانی که دارای فرزندانی با اختلال اوتیسم هستند، باید یک زمانی را در طول روز برای خود اختصاص دهند تا انرژی لازم را کسب کنند و با آرامش بتوانند به فرزندشان رسیدگی کنند.
انتهای پیام/