سبک زندگی به معنی نحوه زیستن مردم به لحاظ فردی و اجتماعی است. اینکه مردم چه اعتقاداتی داشته و تابع چه اخلاقی باشند، چه اعمالی را انجام دهند، از کدام قوانین اطاعت کنند، چه نوع حاکمیتی را بپذیرند، چه روشی را در مقابل دشمنان در پیش گیرند، به خواری تن دهند یا عزت طلب باشند، همه مربوط به سبک زندگی آن‌هاست. سبک زندگی انسان، نماینده رفتار‌های او در جوانب مختلف زندگی است که البته خود این نیز متأثر از مکتبی است که تعالیم آن مورد اطاعت و عمل قرار می‌گیرد. با این حساب، سبک زندگی کسی که با پیروی از یک مکتب مادی به زندگی می‌پردازد، با سبک زندگی کسی که از یک مکتب الهی همچون اسلام، پیروی می‌کند، متفاوت خواهد بود.
اینکه انسان چه سبکی را برای زندگی خود برگزیند، در سعادت یا شقاوت دنیوی و اخروی او دارای تأثیرات تعیین کننده‌ای است. کسانی که انجام هر عملی را هر چند بسیار زشت مجاز می‌دانند و هر رفتاری را هر چند نادرست، روا می‌شمارند با کسانی که ملتزم به راستی و درستی هستند، به لحاظ نتیجه‌ای که از اعمال خود در دنیا و آخرت می‌گیرند، متفاوت خواهند بود. پس نمی‌توان گفت، انسان به هر سبکی که زندگی کند، فرقی برایش نخواهد داشت. خداوند، با وحی خود انسان‌ها را به راه راست فراخوانده و عقل را چراغی روشنگر قرار داده که به وسیله آن، درست را از نادرست و حق را از باطل تشخیص دهد، و از این طریق، سبکی را برای زندگی برگزیند که تأمین کننده سعادت او در دنیا و آخرت باشد که البته جز سبک زندگی اسلامی نخواهد بود.
سبک زندگی اسلامی، روش خاص در زندگی است که بر اساس تعالیم اسلام شکل می‌گیرد. در این سبک از زندگی، انسان‌ها، اعتقادات خود را مطابق با آنچه اسلام ارائه کرده، تنظیم می‌کنند، اخلاقیات آن‌ها رنگ اسلامی دارد، از احکام و قوانین اسلامی اطاعت می‌کنند، به حکومت اسلامی گردن می‌نهند و حاکم اسلامی را پشتیبانی می‌کنند، حرام خدا را حرام و حلال او را حلال می‌دانند، اوامر و نواهی خدا را گردن می‌نهند و در همان چارچوب‌هایی رفتار می‌کنند که اسلام برای آنان مشخص کرده است.
وصیت‌نامه‌های شهدا، حقیقتاً گنجینه گرانبهایی در مورد سبک زندگی اسلامی هستند. موضوعاتی که در آن‌ها مورد توجه قرار گرفته، اگر به کار بسته شوند، در اسلامی شدن زندگی مردم نقش مهمی دارد. افزون بر این، عنایت به وصایای شهدا و عمل به محتوای آن‌ها، ضمن اینکه موجبات زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا را فراهم می‌گرداند و دلیل حرمت نهادن به ایثارگری‌های آن‌هاست، تداوم راه آن‌ها نیز به این طریق امکان‌پذیر می‌شود.
در بخشی از کتاب «سبک زندگی اسلامی در وصیت‌نامه‌های شهدای ۸ سال دفاع مقدس» می‌خوانیم:
به طور حتم، آنچه رزمندگان اسلام در طول ۸ سال دفاع مقدس انجام دادند، متکی به یقین آن‌ها به ذات اقدس خداوند و وعده‌های او به مجاهدان و شهیدان بود. یقین، آثار مثبت بسیاری دارد؛ ترس را فرو می‌ریزد و شهامت و شجاعت می‌آفریند، و امکان سینه سپر کردن در مقابل گلوله را فراهم می‌گرداند. با یقین، تحمل سختی‌ها و گرفتاری‌های جهاد ممکن می‌شود. دل شستن از دنیا و لذت‌های آن و دل بستن به وعده‌های الهی، به وسیله یقین امکان‌پذیر می‌شود. یکی از شهدای ۸ سال جنگ تحمیلی درباره اجتناب از دلبستگی به دنیا نوشته است: «ما چند روزی بیشتر در این دنیا نیستیم «آنچه نپاید، دل بستگی را نشاید.» خود را از بند‌ها آزاد کنید و به سوی خدا بروید و لذت با خدا بودن را بچشید که لذت بس گوارایی است.»
شهیدی دیگر در وصیت نامه خود نوشته است: «دست از مادیات و جمع‌آوری ثروت بردارید و به فکر توشه برای آخرتتان باشید و بدانید دنیا محل عبور و آخرت محل قرار است.»
این سخنان، حاکی از تابش نور یقین بر دل‌های رزمندگان اسلام و شهدای دفاع مقدس بوده است، بنابراین، درس دیگری که در سبک زندگی اسلامی باید از رزمندگان اسلام و شهدا آموخت، یقین به وجود خدا، روز جزا و تعالیم نجات بخش خداوند و دور ساختن هرگونه شک و تردید از دل‌ها در این زمینه است. رزمندگان اسلام، برای خدا و جلب رضای او، به همه دلبستگی‌های دنیوی پشت کردند و دل در گرو خدا نهادند، دل‌های خود را خانه خدا قرار داده و جز خدا را در آن‌ها راه ندادند. ما نیز در سبک زندگی مان باید همان راهی را برگزینیم که رزمندگان اسلام انتخاب کردند و در همان راهی برویم که آنان در آن گام سپردند و این امر، نیازمند یقین خدشه ناپذیر به خداوند یکتا و وعده‌ها و تعالیم اوست. یقین، حبّ دنیای مذموم را از دل‌ها دور ساخته و قلب‌ها را همواره متوجه خدای متعال و آخرت می‌سازد.
گفتنی است کتاب «سبک زندگی اسلامی در وصیت نامه های شهدای ۸ سال دفاع مقدس» نوشته داود زاده علی توسط انتشارات بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس راهی بازار کتاب شده است.
انتهای پیام/