آیا موارد واقعی زامبی گرایی در طبیعت وجود دارد؟

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، زامبی‌ها به چهره‌های اصلی فرهنگ عامه مبدل شده اند و آخرالزمان زامبی طرحی است که در بسیاری از کتاب‌ها، فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی به نمایش در آمده است. اما آیا موارد واقعی زامبی گرایی در طبیعت وجود دارد؟ برای پیدا کردن این ویژگی خاص مقاله را بخوانید.

آیا موارد واقعی زامبی شدن وجود دارد؟ ما تحقیق کردیم. زامبی، مرده متحرک، اجساد دوباره زنده شده یا ارواح، هر نامی را برای آن‌ها انتخاب کنید، این اجساد که از قبر برای قدم زدن در جهان زنده‌ها و ایجاد وحشت و گاهی تبدیل کردن ما به زامبی برخاسته اند، نمادی از هیولا‌ها در فرهنگ عامه هستند.

کلمه زامبی اولین بار در دهه ۱۸۰۰ میلادی وارد زبان انگلیسی شد، زمانی که شاعر رابرت سوتویی از زامبی در تاریخ برزیل یاد کرد.
مطابق فرهنگ لغت مریام-وبستر، این کلمه از کلمه لوئیزیانا کریول یا هائیتی کریول zonbi گرفته شده است، و شبیه به اصطلاح کیمبوندو nzúmbe است و به معنای شبح است. زامبی به موجوداتی از فولکلور‌های هائیتی اشاره دارد که در اصل آن‌ها، اندکی ترسناک‌تر از ارواح مربوط به فولکلور غربی بود.

با این حال، کم کم این مفهوم تکامل پیدا کرد و به شخصی اشاره کرد که توسط یک جادوگر کنترل می‌شود و در حالی که هنوز متحرک است، وارد حالت مرگ مانند می‌شود و به این ترتیب به برده جادوگر تبدیل می‌شود.

امروزه، مردم از کلمه "زامبی" بسیار استفاده می‌کنند - اغلب به صورت استعاری - برای اشاره به هر کسی یا هر چیزی که بدون اراده است، به کندی حرکت می‌کند و آگاهی کمتری از محیط اطراف خود نشان می‌دهد.

اما آیا زامبی‌ها یا موجوداتی شبیه زامبی در طبیعت وجود دارند و اگر چنین است، آن‌ها چه هستند و چگونه می‌آیند که وارد این حالت می‌شوند؟ و آیا انسان‌ها می‌توانند همیشه شبیه انسان زنده شوند؟ در این ویژگی خاص، ما تحقیق می‌کنیم.

۱. مورچه‌های زامبی شده
Ophiocordyceps نوعی قارچ است که بیش از ۲۰۰ گونه دارد و هنوز هم قارچ شناسان در حال شمارش گونه‌های آن هستند. بسیاری از گونه‌های قارچ‌ها ممکن است خطرناک باشند، به دلیل اینکه برای حیوانات سمی هستند، اما یک چیز ویژه وجود دارد که باعث می‌شود تا فوکوردیسپس‌ها به خصوص ترسناک باشند.

مورچه‌های نجار اسیر شده توسط قارچ‌های انگلی به مهاجمان خود تسلیم می‌شوند و ذهن خود را از دست می‌دهند.
این گونه قارچ‌ها "هدف" هستند و حشرات مختلف را از طریق اسپور خود آلوده می‌کنند. پس از وقوع عفونت، قارچ انگلی کنترل ذهن حشره را بر عهده می‌گیرد، و رفتار آن را تغییر می‌دهد تا احتمال انتشار اسپور‌های قارچی بیشتر شود.

Ophiocordyceps "از" حشراتی که به آن‌ها وصل می‌شوند "تغذیه می‌کند، تا وقتی که این حشرات از بین بروند، درون بدنشان رشد می‌کنند. یکی از این گونه‌ها، Ophiocordyceps unilateralis sensu lato، به طور خاص آلوده، کنترل و کشتن مورچه‌های نجار (Camponotus castaneus)، بومی آمریکای شمالی است.

وقتی Ophiocordyceps unilateralis مورچه‌های نجار را آلوده می‌کنند، آن‌ها را به زامبی تبدیل می‌کنند. مورچه‌ها مجبور می‌شوند تا به بالای پوشش گیاهی مرتفع، که در آنجا چسبیده مانده و می‌میرند، صعود کنند. ارتفاع زیاد باعث رشد قارچ‌ها و بعداً اسپور‌های خود را به طور گسترده گسترش می‌دهند.

محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا دریافتند که قارچ O. unilateralis کنترل کامل روی فیبر‌های عضلانی مورچه‌ها را انجام می‌دهد و آن‌ها را مجبور می‌کند که حرکت کنند همانطور که "آن‌ها می‌خواهد" مورچه‌ها حرکت می‌کنند.

"ما دریافتیم که درصد بالایی از سلول‌های میزبان، سلول‌های قارچی بود، " اشاره دیوید هیوز، که استاد حشره شناسی و زیست شناسی در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا است.

" در اصل، این حیوانات دستکاری شده‌ی یک قارچ در لباس مورچه‌ها بودند. "

۲. عنکبوت زامبی شده
سال گذشته، جانورشناس Philippe Fernandez-Fournier - از دانشگاه بریتیش کلمبیا در ونکوور، کانادا - و همکارانش کشف آزاردهنده‌ای را در آمازون اکوادوری انجام دادند.

گونه‌ای از زنبور‌های انگلی کنترل کامل عنکبوت‌های کوچک و اجتماعی را در دست می‌گیرند و آن‌ها را به سمت مرگ سوق می‌دهند.

آن‌ها دریافتند که گونه قبلاً ناشناخته از Zatypota می‌تواند عنکبوت‌ها را از گونه‌های Anelosimus eximius تا حدی دستکاری کند که محققان قبلاً هرگز در طبیعت شاهد آن نبوده اند. عنکبوت eximius حیوانات اجتماعی هستند که ترجیح می‌دهند در گروه بمانند و هرگز از اجتماع خود خیلی دور نباشند.

اما Fernandez-Fournier و تیم متوجه شدند که اعضای این گونه آلوده به لارو Zatypota رفتار عجیب و غریب نشان می‌دهند، و کلونی خود را رها می‌کند تا با تار‌های محکم خود پیله‌های محکم بسازند. هنگامی که محققان این "پیله‌های مصنوعی" را باز کردند، دریافتند که لارو‌های Zatypota در داخل در حال رشد است.

تحقیقات بیشتر رشته‌های مهیج از وقایع را ارائه داده است. هنگامی که تخم‌ها و لارو زنبور ایجاد می‌شود، شروع به تغذیه بر روی عنکبوت می‌کند و شروع به کنترل بدن او می‌کند. هنگامی که لارو کنترل کامل میزبان خود را به دست آورد، آن را به موجودی شبیه زامبی تبدیل می‌کند که مجبور می‌شود از کلونی خود دور شود و لانه‌ای شبیه پیله را بسازد که باعث می‌شود لارو به زنبور بالغ تبدیل شود.

لارو زنبور قبل از ورود به "پیله" جدید خود، ابتدا با بلعیدن میزبان خود "کار" خود را به پایان می‌رساند.

فرناندز-فورنیر می‌گوید: "پیش از این زنبور‌های که رفتار عنکبوت‌ها را دستکاری می‌کردند، مشاهده شده بودند، اما نه در سطح پیچیده‌ای مانند این. "

زنبور‌ها رفتار و مغز عنکبوت را کاملاً ربوده و باعث می‌شود کاری را انجام دهند که هرگز انجام نمی‌داد، مانند ترک لانه خود و چرخاندن یک ساختار کاملاً متفاوت. این برای این عنکبوت‌های کوچک بسیار خطرناک است. "

۳. ویروس غول پیکر
زنده کردن مجدد انسان‌ها، یا حداقل موجودات شبیه به انسان، همانطور که در فرانکنشتاین مری شلی یا کتاب "هربرت وست: Reanimator" از HP Lovecraft، مفهومی است که باعث علاقه نویسندگان، فیلمسازان و البته دانشمندان، در همه دوران شده است.

در سال ۲۰۱۴، محققان مرکز National de la Recherche Scientifique در Aix-Marseille Université در فرانسه یک ارگانیسم عجیب را از داخل رودخانه سیبری در زمان حفاری پیدا کردند: یک ویروس به اصطلاح غول پیکر، حدود ۳۰، ۰۰۰ سال قدمت، که آن‌ها آن را Pithovirus sibericum نامیدند.

ویروس‌های غول پیکر برای این به این نام نامیده می‌شوند، زیرا، گرچه هنوز ریز هستند، اما به راحتی در زیر میکروسکوپ قابل مشاهده هستند. اما چیز دیگری وجود دارد که باعث می‌شود P. sibericum از هم جدا شود. این ویروس DNA است که شامل تعداد زیادی ژن - تا حدود ۵۰۰ تا است. این برخلاف سایر ویروس‌های دی ان‌ای، مانند ویروس نقص ایمنی بدن (HIV) است که فقط در کل حاوی ۱۲ ژن است.

محققانی که P. sibericum را کشف کرده اند، توضیح داده اند که اندازه ویروس‌های غول پیکر و همچنین این واقعیت که آن‌ها حاوی چنین مقدار زیادی DNA هستند، می‌توانند آن‌ها را به خصوص خطرناک کنند، زیرا می‌توانند برای مدت طولانی و بسیار دور ادامه داشته باشند.

آن‌ها می‌افزایند: "محیط‌های ویژه مانند رسوبات عمیق اقیانوس محیطی بسیار خوب برای میکروب‌ها و ویروس‌ها به دلیل سرما، اکسیژن [بدون اکسیژن]و [..]تاریک هست. "

هنگامی که "مجدداً" مورد مطالعه قرار گرفتند، P. sibericum فقط آمیبو‌ها را آلوده می‌کند - ارگانیسم‌های تک سلولی از شروع حیات روی زمین -، اما خوشبختانه نه انسان‌ها و یا حیوانات دیگر را. با این وجود کلوئری و اببرگل هشدار می‌دهند که ممکن است ویروس‌های غول پیکر مشابهی وجود داشته باشد که درون مجرای فرورفتگی دفن شده اند که می‌تواند برای انسان خطرناک باشد.

گرچه آن‌ها تاکنون در حد ایمن باقی مانده اند، گرمای جهانی و اقدامات انسانی می‌تواند باعث شود که آن‌ها دوباره زنده شوند و دوباره به زندگی بازگردند، که ممکن است تهدید‌های ناشناخته‌ای را برای سلامتی به همراه داشته باشد.
حفاری در بین این لایه‌های باستانی برای اولین بار بعد از میلیون‌ها سال، اگر [ویروس‌های زنده]هنوز هم وجود داشته باشند، می‌تواند منجر به فاجعه شود.

۴- گیاهان زامبی شده
همچنین، در سال ۲۰۱۴، محققان مرکز John Innes Center در نورویچ، انگلستان، دریافتند که برخی باکتری‌ها، موسوم به " فیتوپلاسما "، بعضی از گیاهان را به "زامبی" تبدیل می‌کنند.

بعض از گیاهان می‌توانند از طریق باکتری‌ها به زامبی تبدیل شوند. باکتری‌ها که توسط حشرات منتشر میشوند گیاهانی با گل‌های زرد رنگ را آلوده می‌کنند. این عفونت باعث می‌شود که این گیاهان به جای شکوفه‌های معمول خود، برگ‌هایی بدهند که حشرات بیشتری را به خود جلب می‌کند و به باکتری‌ها اجازه می‌دهد تا به طور گسترده با حشرات منتقل شوند و گیاهان بیشتری را آلوده کنند.

در حالی که تغییر و تحول باعث مرگ گیاه نمی‌شود، محققان مجذوب این هستند که چگونه فیتوپلاسما می‌تواند "اراده" این میزبان را کنترل کند تا از رشد عناصر مورد نیاز برای گسترش و شکوفایی خود جلوگیری کند.

پروفسور گونتر تئیشن از دانشگاه فریدریش شیلر در آلمان، یکی از محققانی که فعالیت فیتوپلاسما را از نزدیک مطالعه کرده است، می‌گوید: "این باکتری‌ها که به اصطلاح فیتوپلاسما نامیده می‌شوند، چرخه زندگی گیاهان را از بین می‌برند. "

" این گیاهان تبدیل به میزبانی مرده، زنده می‌شوند و سرانجام، آن‌ها فقط به گسترش باکتری‌ها کمک می‌کنند. "

۵- انسان زامبی شده
اما آیا انسان‌ها نیز می‌توانند به زامبی تبدیل شوند؟ در دهه ۱۹۹۰، دکتر Chavannes Douyon و Profol Roland Littlewood تصمیم گرفتند که بررسی کنند که آیا زامبی‌های هائیتی، انسان‌های بدون ذهن، یک واقعیت است.

افرادی که مبتلا به سندرم کوتار هستند، معتقدند که آن‌ها مرده اند.

در سال ۱۹۹۷، این دو یک مقاله مطالعاتی را در منبع قابل اعتماد Lancet آن‌ها در آن موارداز سه فرد از هائیتی که اجتماع آن‌ها را زامبی معرفی کرده بودند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

یک نفر زنی ۳۰ ساله بود که گفته می‌شود پس از بیمار شدن به سرعت درگذشت. خانواده وی ۳ سال پس از این واقعه او را به عنوان یک زامبی شناختند. دیگری مرد جوانی بود که در سن ۱۸ سالگی "درگذشت" و پس از ۱۸ سال دیگر در یک کابین کشتی دوباره به آنجا مراجعه کرد.

مطالعه مورد آخر مربوط به زن دیگری بود که در ۱۸ سالگی "درگذشت"، اما ۱۳ سال پس از این واقعه دوباره به عنوان یک انسان زنده مشاهده شد.

دکتر دوون و پروفسور لیت وود سه "زامبی" را بررسی کردند و دریافتند که آن‌ها قربانی طلسم شیطانی نشده اند. در عوض، دلایل پزشکی می‌تواند زامبی بودن آن‌ها را توضیح دهد.

اولین "زامبی" دارای اسکیزوفرنی کاتاتونیک بود، یک بیماری نادر که باعث می‌شود فرد به گونه‌ای عمل کند که گویی مثل یک احمق راه می‌رود. نفر دوم آسیب مغزی را تجربه کرده بود و همچنین صرع داشت، در حالی که نفر سوم صرفاً ناتوانی در یادگیری داشت.

محققان می‌نویسند: یک اختلال روانپزشکی خاص به نام سندرم کوتار وجود دارد که می‌تواند باعث شود افراد مانند زامبی رفتار کنند. دلیل این است که آن‌ها تحت این توهم هستند که مرده یا در حال تجزیه هستند.

هنوز مشخص نیست که چقدر این بیماری شیوع دارد، اما تحقیقات نشان می‌دهد که این یک اتفاق نادر است. با این وجود، موارد مستند شده در مبتلایان به سندرم کوتار نگران کننده است.

یک مطالعه موردی گزارش از وضعیت یک زن ۵۳ ساله که مدعی بود، مرده است، بوی گوشت پوسیدگی می‌داد، و می‌خواست به مراسمی برده شود تا بتواند در کنار مردگان باشد.

منبع معتبر دیگری در مورد مرد ۶۵ ساله‌ای صحبت می‌کند که مدعی بود اندام‌های وی - از جمله مغز او - دست از کار کشیده بودند و حتی خانه‌ای که در آن زندگی می‌کرد به آرامی، اما به طور پیوسته در حال از هم پاشیده شدن است.

در بعضی از مواقع، این مرد تلاش می‌کرد خودش را از بین ببرد. محققان گزارش می‌دهند که: توجه داشته باشید که وی می‌خواست خود را بکشد، زیرا می‌خواست از انتشار یک عفونت کشنده به روستائیان جلوگیری کند.

آیا چنین مواردی به این معنی است که زامبی‌ها به معنای واقعی وجود دارند یا دقیقاً همانند جذابیتی که چهره زامبی‌ها در فرهنگ عامیانه پیدا کرده اند، آن‌ها صرفاً نشان دهنده رابطه نگران کننده ما با مرگ هستند؟ ما آن را به شما واگذار می‌کنیم تا تصمیم بگیرید.

منبع: سیارک

انتهای پیام/