به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، به کلیه کسانی که مشمول قانون کار قرار می‌گیرند اعم از اینکه قرارداد آن‌ها دائمی، موقت، ساعتی، پاره‌وقت و… باشد عیدی تعلق می‌گیرد.
عیدی کارگری معادل ٢ ماه حقوق است به شرطی که از سه برابر حداقل حقوق تجاوز نکند.
بر این اساس مزایای رفاهی و انگیزه‌ای از قبیل: کمک‌هزینه مسکن، خواربار و کمک عائله‌مندی، پاداش افزایش تولید و سود سالانه جزو مزد ثابت و مبنا محسوب نمی‌شود.
با استناد به ماده ۱۱ قانون کار و تبصره آن، مدت دوره آزمایشی باید در قرارداد کار مشخص شود، برای کارگران ساده و نیمه ماهر یک ماه، برای کارگران ماهر و دارای تخصص سطح بالا سه ماه تعیین شده است.
مستند به همین قانون چنانچه قطع رابطه کاری از جانب کارفرما باشد وی ملزم به پرداخت حقوق تمام دوره خواهد بود و در صورتی که قطع رابطه کاری از جانب کارگر باشد کارگر مستحق دریافت حقوق مدت انجام کار است.
همچنین کارگران در دوره آزمایشی مشمول دریافت کلیه حقوق و مزایای قانونی نیز هستند.
مبنای محاسبه عیدی و پاداش سالانه کارگران در کارگاه‌هایی که طرح طبقه‌بندی مشاغل دارند، مزد گروه و پایه یا مزد مبنا و در واحد‌های فاقد طرح طبقه‌بندی، مزد ثابت یعنی مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل خواهد بود.
مبلغ پرداختی بابت عیدی و پاداش به کارگران کارگاه‌های فصلی مشمول قانون کار و همچنین کارگران سایر کارگاه‌های مشمول که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند، باید بر ماخذ ۶۰ روز و به نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه شود. ضمناً مزد مورد عمل در محاسبه وجوه عیدی و پاداش پایان سال به کارگران کار مزدی عبارت از متوسط کارمزد دریافتی آنان بر حسب مدت ایام کارکرد در سال است.
بر اساس ماده ۳۹ قانون کار، مزد و مزایای کارگرانی که به صورت نیمه وقت یا کمتر از ساعات قانونی تعیین شده به کار اشتغال دارند، به نسبت ساعات کار انجام یافته محاسبه و پرداخت می‌شود که عیدی و پاداش نیز از این قاعده کلی مستثنی نیست.
در مورد کارکنان ساعتی که حقوق ماهانه ثابت نداشته و دستمزد آن‌ها در ماه متغیر است، برای محاسبه عیدی و پاداش، میانگین حقوق سه ماه آخر خدمت آنان مبنای محاسبه قرار خواهد گرفت.
منبع: آنا
انتهای پیام/