پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمود: «مَن مَشى مَعَ أَخِیهِ فِی حاجَةٍ فَناصَحَهُ فِیها، جَعَلَ اللّهُ بَینَهُ وَبَینَ النّارِ یَومَ القِیامَةِ سَبعَةَ خَنادِقَ، بَینَ الخَندَقِ وَالخَندَقِ کَما بَینَ السَّماءِ وَالأَرض؛ هر کس براى حاجت برادرش او را همراهى کند و صادقانه در رفع حاجت او بکوشد، خداوند در روز قیامت، میان وى و آتش دوزخ، هفت خندق قرار مى‌دهد که فاصله هر خندق با دیگرى به فاصله آسمان تا زمین است.»
آن حضرت در بیانی دیگر فرمود: «مَن مَشى فی عَونِ أخیهِ و مَنْفعتِهِ فلَهُ ثَوابُ المُجاهِدینَ فی سبیلِ اللّهِ؛ کسى که براى کمک به برادر خود و نفع رساندن به او اقدام کند پاداش مجاهدان در راه خدا را خواهد داشت.»
امام حسین علیه‌السلام در اهمیت این امر فرمود: «بدانید که نیازمندی‌های مردم به شما از نعمت‌های الهی بر شماست؛ پس، از این نعمت‌ها خسته نشوید که هر آینه به سوی دیگران سوق یابد؛ اِعلَموا اَنَّ حَوائِجَ النّاسِ اِلَیکُم مِن نِعَمِ اللهِ عَلَیکُم، فَلا تَمَلُّوا النِّعَمَ فَتُحَوَّلَ اِلی غَیرِکُم» (مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۲۰۹)
امام صادق علیه‌السلام نیز فرمود: «مَن کانَ فی حاجَةِ أخیهِ المؤمنِ المسلمِ کانَ اللّهُ فی حاجَتِهِ ما کانَ فی حاجَةِ أخیه؛ کسى که به فکر برآوردن نیاز برادر مؤمن مسلمان خود باشد، تا زمانى که در فکر نیاز او باشد، خداوند در کار نیاز وى باشد.»
منبع: تسنیم
انتهای پیام/