به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، سوارکاری از ورزش‌هایی است که در چند دههٔ اخیر مورد توجه خاصی قرار گرفته‌است، با این وجود سابقه‌ای طولانی داشته است و می‌توان آن را از کهن‌ترین ورزش‌ها به‌شمار آورد. این ورزش امروزه نه تنها به عنوان یک رقابت سالم و مفید، بلکه به عنوان سرگرمی و به منظور گذراندن اوقات فراغت مورد توجه قرار گرفته‌است، و با این که نسبت به بسیاری از ورزش‌ها پرهزینه به نظر می‌رسد، هر ساله تعداد بیشتری طرفدار به سوی خود جلب می‌کند.
فعالیت باشگاه‌های سوارکاری در مشهد
رامین چرمچی مدیر یک باشگاه سوارکاری در مشهد در گفت و گو با خبرنگار
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
مشهد، می گوید: در حال حاضر ۲۰ مرکز
سوارکاری در مشهد وجود دارد که از این تعداد فقط ۷ مرکز به صورت رسمی و با مجوز فعالیت دارند.
او ادامه می‌دهد: ۷ باشگاه‌های ورزشی که آموزش سوارکاری در مشهد ارائه می‌شود سه راه فردوسی، انتهای بلوار وکیل آباد، جاده قدیم قوچان، جاده طرقبه، ابتدای جاده شاندیز، جاده مشهد به سمت شاندیز می‌باشند.
شرکت در کلاس‌های آموزشی سوارکاری
شرکت در دوره مقدماتی و کلاس‌های آموزشی (تئوری و عملی) برای سوارکار جزو قوانین باشگاه سوارکاری است، زیرا بدون گذراندن این مراحل آسیب‌هایی برای سوارکار با اسب ممکن است داشته باشد.
مدیر باشگاه سوارکاری سوران می‌گوید: اگر قرار است به صورت تفریحی سوارکاری نکنید و این ورزش مفرح را به صورت حرفه‌ای دنبال کنید، باید سراغ کلاس‌های آموزشی این رشته بروید. معمولا یک دوره آموزشی ۱۰ جلسه طول می‌کشد و با هزینه ۵۰۰ هزارتومان در هفته ۲ روز برگزار می‌شود همچنین دوره‌های یکساله با ۲ میلیون تومان در ۳۰ جلسه همراه بیمه حوادث می‌باشد.
چرمچی با بیان اینکه سرعت فراگیری و تعداد جلسات آموزشی هر فردی به جثه، قدرت بدنی و استعداد او بستگی دارد می‌افزاید: بر اساس تجربیات و آمار‌های به دست آمده طی ۲۰ تا ۳۰ جلسه یادگیری و آموزش برای هر فرد کافی است و پس از اتمام سوار کار معمولی خواهید شد برای اینکه سوار کار حرفه‌ای شوید باید به صورت پیشرفته به آموزش ادامه دهید.
شاخه‌های مختلف سوارکاری
او تصریح می کند: سوارکاری رشته‌های مختلفی مانندپرش از مانع، درساژ، کورس (اسب دوانی)، کمان گیری روی اسب، چوگان، ارابه رانی و پرش با اسب نام دارد همچنین مسابقات پرش با اسب در مشهد طی سال ۲۵ تا ۳۰ مرحله اجرا می شود، برخی از این رشته‌ها در ایران هستند و برخی دیگر هم از قدیم در کشورمان مرسوم نبوده است، هم اکنون کورس و درساژ در ایران طرفداران زیادی دارد.
مدیر باشگاه سوارکاری می‌گوید: کورس همان مسابه اسب سواری در میادین مسابقه است که به دو شاخه کورس با مانع و بدون مانع تقسیم می‌شود،این رشته بیشتر در تهران و گنبدکاووس برگزار می‌شود به دلیل اینکه در مشهد مکانی برای برگزاری مسابقات نداریم و فقط ۲ مرتبه به شکل محدود در ورزشگاه ثامن برگزارشد و واگذاری و آمادگی مکانی برای برگزاری مسابقات باید توسط اداره ورزش و جوانان انجام گیرد و به دلیل نبود مکانی مناسب برای برگزاری مسابقات سوارکاران ما باید به همراه اسب به شهر دیگر بروند.
چرمچی می‌افزاید: درساژ هم یکی از رشته‌های زیبا و جالب سوارکاری است که شامل حرکات موزون با اسب است و بعضی از باشگاه‌ها به طور اختصاصی آن را آموزش می‌دهند. چوگان یکی از رشته‌های بسیار قدیمی است و شبیه بازی هاکی است. دراین رشته بازیکنان باید سوار بر اسب گوی را با ضربات چوب وارد دروازه کنند.
او ادامه می‌دهد: یکی از مشکلات رشته سوارکاری، تامین مساحت لازم برای فعالیت است. باشگاه سوارکاری برای یک «مانژ پرش» نیاز به فضای ۴ تا ۶ هزار متری دارد. حالا فکرش را بکنید باشگاهی که در زمینه کورس کار کند به چه ابعادی از زمین نیازمند است. فضای اصطبل، خوراک و نگهداری اسب‌ها را هم اضافه کنید. این عوامل دست به دست هم داده و هزینه‌ها را افزایش می‌دهند.
مدیر این باشگاه سوارکاری می‌گوید: لباس‌های که برای سوار کاری لازم است تهیه کنید، شلوار سوارکاری که حدودا ۱۰۰ تومان، کفش نیم سوارکاری به همراه گتر (ساق بند) یا پوتین سوارکاری و کلاه سوارکاری که بین ۷۰ تا ۸۰ تومان می‌باشد.
انتهای پیام//ز.ق