این روز‌های پرسپولیس بسیاری از هواداران باشگاه را ناخودآگاه به یاد مدیر قبلی باشگاه می‌اندازد که حتی با پنجره‌های بسته هم بیکار نماند و توانست چهره‌های شاخصی را برای نیم‌فصل دوم شکار کند که هنوز هم آن‌ها در پرسپولیس حضور دارند و جزء نفرات شاخص این تیم هم به شمار می‌روند. گفت‌وگو با حمیدرضا گرشاسبی که حالا عضو هیات‌مدیره پیکان است را در ادامه می‌خوانید.
تیم مدیریتی پرسپولیس خیلی تلاش کرد که نفرات شاخصی از تیم‌های لیگ برتری را جذب کند، اما مذاکرات به در بسته خورد. خیلی‌ها دوست دارند بدانند گرشاسبی چطور توانست آن همه ستاره را برای نیم‌فصل دوم جذب کند؟
من در این امر تخصص داشتم. واقعا کار سختی بود که در شرایط بسته بودن پنجره نقل و انتقالاتی بتوانی برای نیم‌فصل دوم بازیکن جذب کنی و این وقتی سخت‌تر می‌شود که به نام‌هایی که جذب تیم شدند نگاه کنید. یک روز به ترابی زنگ زدیم و گفتیم شما را برای نیم‌فصل دوم می‌خواهیم. او به ما پاسخ مثبت داد، اما باید می‌رفتیم سراغ علی دایی تا رضایت او را هم بگیریم که اجازه جدایی به این بازیکن را بدهد. این مرحله را هم که رد کردیم به باشگاه سایپایی رسیدیم که برای رشد این بازیکن زحمت کشیده و باید منافعش حفظ می‌شد. تازه همه این راه‌ها را می‌روی و می‌بینی چه مشکلات دیگری هم بود که ما در ابتدا آن‌ها را ندیده‌ایم.
منظورتان کدام مشکلات است؟
اینکه می‌بینید ترابی چند ماه قبل با تراکتور به توافق رسیده که بعد از پایان فصل به‌عنوان بازیکن سرباز راهی این تیم شود و حتی از این تیم چک پیش‌پرداخت هم دریافت کرده و از دانشگاه هم انصراف داده است، حالا من باید تمام این مشکلات را مدیریت می‌کردم. دو ماه خدمت او را عقب انداختم و مجددا کار بازگشت او به دانشگاه را انجام دادم تا بتواند امروز برای پرسپولیس خوش بدرخشد. ترابی تنها یک نمونه است و ما این مشکلات را برای جذب رفیعی، شریفی، مهدی شیری و حتی سعید کریمی که به عقیده من در آینده یک بازیکن بزرگ می‌شود هم داشتیم و با انرژی هواداران و دعای خیر آن‌ها توانستیم سربلند از آن خارج شویم.
خاطره‌ای از روز علنی شدن قرارداد ترابی با پرسپولیس دارید؟
در باشگاه هیچ‌کس خبر نداشت که با ترابی صحبت کرده‌ام. نه‌تنها ترابی بلکه هیچ‌کدام از بازیکنان را به افراد داخل باشگاه اطلاع نداده بودم و تنها براساس لیست برانکو خرید می‌کردم. روزی که ترابی به باشگاه آمده بود تا قراردادش را امضا کند همه کارمندان دنبال من می‌گشتند تا اطلاع بدهند که ترابی به باشگاه آمده و از هم سوال می‌کردند که چه کاری می‌تواند داشته باشد؟ هیچ‌کس نمی‌دانست که با او توافق کرده‌ام و خبیری وقتی متوجه این موضوع شد گریه می‌کرد! شوکه شده بودند. گفتم بروید لباس باشگاه را بیاورید تا عکس یادگاری بیندازد و آنجا باورشان شد که ترابی واقعا پرسپولیسی شده است.
البته در پروسه جذب محمد دانشگر رودست خوردید!
تنها اشتباه نقل و انتقالاتی‌ام را درخصوص همین بازیکن انجام دادم چراکه برای مذاکره و عقد قرارداد او را به باشگاه آوردم و این موضوع باعث شد که همه متوجه شوند او می‌خواهد پرسپولیسی شود. به همین خاطر من بعد از این موضوع تمام قرارهایم را با بازیکنان مدنظر در خانه‌ام می‌گذاشتم، چون ما همچنان محروم بودیم و نمی‌توانستیم قراردادی را به ثبت برسانیم و همین موضوع باعث می‌شد تا تیم‌های دیگر بروند و زیر پای بازیکنان مورد توافق با ما بنشینند که آن‌ها را منصرف کنند. به این بازیکنان می‌گفتند که باید ۶ ماه بیرون بنشینی و این موضوع فوتبالت را نابود می‌کند، اما من اجازه ندادم قبل از نهایی شدن حضور کسی از نام بازیکنان مدنظر پرسپولیس باخبر شوند. درخصوص موضوع دانشگر هم من با او کاملا به توافق رسیدم، اما ساعت ۲:۳۰ بامداد از استقلال با او تماس گرفتند و پیشنهاد ۵/۲ برابری نسبت به مبلغ مدنظر باشگاه پرسپولیس به او دادند که برای ما از لحاظ مالی جذب او به صرفه نبود.
عکس‌العمل برانکو درخصوص جذب این نفرات چه بود؟
برانکو فکرش را هم نمی‌کرد که من بتوانم با تمامی بازیکنان مورد نیازش به توافق برسم. سروش رفیعی آخرین بازیکنی بود که جذب پرسپولیس شد. بعد از آن با خنده به برانکو گفتم دیگر چه کسی را می‌خواهی؟ او هم که به‌شدت خوشحال بود گفت دیگر هیچ‌کس، با همین نفرات هم قهرمان آسیا می‌شویم. اما حیف که نتوانستیم ادامه بدهیم.
موضوع جذب گل‌محمدی با فشار‌های بیرونی به سوژه اصلی این روز‌های پرسپولیس تبدیل شده است. نظر شما چیست؟
من اصلا نمی‌پذیرم که این اتفاق با فشار کسی صورت گرفته باشد. وقتی آقایان پول و چک را از پرسپولیس می‌گرفتند فشاری در کار نبود، اما حالا که تحت انتقاد هواداران‌شان قرار گرفته‌اند موضوع فشار را پیش می‌کشند. اصلا سوال من اینجاست که به یک تیم خصوصی چه فشاری می‌توان وارد کرد؟ یا دوستان پشت پرده توافقی کرده‌اند و آن را رسانه‌ای نمی‌کنند یا باید پاسخگوی دلایل تصمیم‌شان باشند. من هم زمانی که مدیر بودم گاهی با فشار بالادستی‌ها مواجه می‌شدم، ولی تصمیمی را می‌گرفتم که به نظرم به نفع پرسپولیس بود و شاید به خاطر برخی از این تصمیمات هنوز هم جواب پس می‌دهم. شاید هم منظور دوستان از فشار، رودربایستی بوده که این را نمی‌توان نامش را فشار گذاشت.
منبع: فرهیختگان
انتهای پیام/