در مقدمه نتایج تحقیقات صورت گرفته در خصوص این تراژدی که در مجموع دارای بیش از ۴۰۰۰ صفحه است، قاضی روساریو پریوره دستور ارجاع ۴ ژنرال هواپیمایی ایتالیا و ۶ نظامی دیگر را به دستگاه قضایی به اتهام اقدام علیه ارگان‌های قانون اساسی و دادن شهادت دروغین که منجر به انحراف تحقیقات شد، صادر کرده است.
قاضی پریوره اعلام کرده بود دی سی-۹ که در روز ۲۷ ژوئن ۱۹۸۰ مسیر بولونیا-پالرمو را طی می‌کرد، دچار درگیری در «صحنه جنگ» بین جنگنده‌های نظامی متحدین و هواپیما‌های لیبی شد؛ البته، به شرایط دقیق تری که منجر به انفجار و در نهایت سقوط هواپیمای مسافربری شد، اشاره‌ای نکرده است.
هنوز برخی فرضیه‌ها که به عنوان علل این حادثه مطرح می‌شوند، نشان دهنده برخورد موشک یا متلاشی شدن دی سی-۹ بر اثر صدمه توسط جسمی دیگر باشد، وجود دارد؛ در حالی که انفجار بر اثر بمب درون هواپیما، منتفی به نظر می‌آید.
پس از آخرین شواهد کارشناسی و در مرکز حادثه بازسازی شده توسط قاضی، یک هواپیمای نظامی در مأموریتی مخفی به چشم می‌خورد که برای فرار از رادارها، خود را زیر هواپیمای غیرنظامی پنهان کرده و از آن به عنوان سپری برای شناسایی نشدن استفاده کرده بود.
این پرونده که یکی از طولانی‌ترین اسرار‌های هوایی بوده، موجب ایجاد اختلاف نظر میان مقامات ایتالیا و اذهان عمومی جهان در مورد علت سقوط این هواپیمای مسافربری شده است. رسانه‌های گوناگون در خصوص علل بروز این حادثه نوشته اند جنگنده‌های کشور‌های عضو ناتو در زمان وقوع این سانحه در منطقه سقوط هواپیما حضور داشتند و یک میگ لیبیایی را تعقیب می‌کردند که سعی داشت با پرواز کردن در نزدیکی هواپیمای مسافری، از رادار کنترل فرار کند.
البته رسانه‌ها طی این سال‌ها از نظریه دیگری خبر می‌دادند که مربوط به ورود این هواپیما به منطقه تمرین نظامی و پرتاب موشک از سوی یک جنگنده بوده که این هواپیما را به اشتباه به عنوان دشمن شناسایی کرده بود.
به عقیده بسیاری از مردم ایتالیا، علت این سانحه به دلایل امنیتی یا نظامی پنهان نگه داشته شده است. سال‌های بسیاری در طول تحقیقات مربوط به بررسی این حادثه، بسیاری از مدارک و نوار‌های ضبط شده ترافیک هوایی مفقود یا دستکاری شده بودند تا علل واقعی آن برملا نشود.
انتهای پیام/