در ادامه سلسله رخدادهایی که بی سابقهترین تحقیر یک رئیس دولت آمریکا را رقم زد، "دونالد ترامپ" نامشروعترین ابزار ممکن را برای رهایی از این وضعیت خردکننده انتخاب کرد و تروریسم دولتی را برای هدف قرار دادن ناجی ملل منطقه از تروریسم افراطی به کار برد.
در نخستین ساعات پس از اعلام این خبر تکان دهنده، بسیاری از ناظران و رسانهها نگاه خود را به واکنشهای داخلی آمریکا و تبعات این تصمیم جنون آمیز دوخته و از انگیزههای آن سخن گفتند.
تسلیم ناپذیری جمهوری اسلامی ایران مقابل "فشار حداکثری" و در ادامه آن تحقیر تاریخی آمریکا از جمله مهمترین عواملی عنوان شده که در کنار تلاش برای رهایی از زیر بار سنگین استیضاح و کارنامه سازی جهت انتخابات آتی، ترامپ را به سوی این جنایت آشکار سوق داده است.
اواخر خردادماه امسال بود که پهپاد متجاوز آمریکایی در آبهای سرزمینی جمهوری اسلامی ایران سرنگون شد تا صدای گوشخراش جنگ طلبی ترامپ و همراهانش در کاخ سفید اوج گیرد.
با این حال، نه سقوط پهپاد متجاوز توانست جرات اقدامی علیه ایران را به ترامپ بدهد و نه اتهام زنیهای بی اساس درباره نقش ایران در حمله به تاسیسات نفتی عربستان، پایانه امارات، نفتکشها در دریای عمان و ...
دیگر نقطه عطف تحقیر ترامپ و دولتش مقابل جمهوری اسلامی در تجمعات مردم معترض عراق مقابل سفارت دولت اشغالگر و مداخله گر آمریکا در بغداد نمایان شد.
ماهها پیش بود که متحدان منطقهای واشنگتن علنا ناامیدی خود از حمایت ترامپ در مقابل تهدیدات احتمالی را نشان دادند تا فشارها بر ترامپ مبنی بر بی عملی و هراسش از مواجهه واقعی با جمهوری اسلامی ایران وضعیتی خردکننده یابد.
در این شرایط، بسیاری روی گزینه ورود واشنگتن به جنگ نیابتی با تهران انگشت نهادند که فرجام چنین تقابلی در رویدادهای اخیر بغداد خود را نشان داد.
اکنون دست زدن به اقدامی، چون ترور یکی از عالیترین مقامات نظامی جمهوری اسلامی در خاک کشور همسایه، آن هم چهرهای که به نماد اصلی ستیز با تروریستهای نشاندار تکفیری مبدل شده، با توجه به پیامدهای نامشخص و هراس آور آن برای آمریکا، صهیونیستها و متحدان منطقهای واشنگتن نشان میدهد که رئیس جمهور آمریکا تحت چه فشار خردکنندهای قرار داشته و دارد؛ خصوصا اینکه مسوولان ارشد جمهوری اسلامی، مردم و رهبران گروههای مقاومت در منطقه یکصدا از انتقام سخت سخن میگویند.
آمریکاییها در این شرایط سخت و پربیم در کنار اقدامات و تمهیدات عملیاتی و آماده باش به پایگاه و نیروهای این کشور در منطقه میکوشند با تهدید به انجام حملات گستردهتر و با اهدافی، چون تاسیسات نفتی ایران نوعی بازدارندگی مقابل این انتقام سخت ایجاد کنند. این در حالی است که الگوی عمل جمهوری اسلامی ایران و در مجموع محور مقاومت، تحمل هزینههای شهادت سردار سلیمانی را برای عاملان آن ناگزیر ساخته است.
از نگاه غالب ناظران تحولات منطقه، نخستین پیامد این رخداد، ناامن شدن سراسر منطقه برای آمریکاییها است تا جایی که میتوان گفت سایه انتظاری کشنده از پایگاههای آمریکایی تا قلب کاخ سفید را دربرخواهد گرفت.
صرف نظر از تبعات این رخداد که چه شرایطی را پیش روی خاورمیانه بحران خیز قرار خواهد داد، دو نکته بسیار مهم در این تصمیم سران کاخ سفید به چشم میآید؛ نخست بهره گیری کاخ سفید از نامشروعترین و مقبوضترین حربه یعنی تروریسم دولتی برای دستیابی به اهداف سیاسی است که بیش از پیش ماهیت سیاستهای تجاوزکارانه و غیرانسانی دولت آمریکا را به تصویر میکشد.
دولتمردان آمریکا که نقش آنان در پایه ریزی گروههای تروریستی از القاعده تا داعش برای جهانیان آشکار شده اینک بی پرده همچون رژیم اشغالگر تحت حمایتشان تروریسم دولتی را به کار میبنندند تا از تنگناهای خودساخته خود را نجات دهند؛ گزینهای که خود واقعیت ثانوی را دربرمی گیرد و آن واقعیت، حقارت و ناکامی است که ترامپ و همراهانش در مواجهه با جمهوری اسلامی ایران متحمل شده و برای گریز از آن، هزینه و بدنامی تروریسم دولتی را بر پیشانی خود پذیرفته اند.
منبع: ایرنا
انتهای پیام/