حجت الاسلام و المسلمین وافی تصریح کرد: حضرت زینب (س) سومین فرزند امام علی (ع) و حضرت زهرا (س) بعد از امام حسن مجتبی (ع) و امام حسین (ع) است. جایگاه آن حضرت در جوامع عرب آنقدر والا بود که امام علی (ع) را ابو زینب (ع) می نامیدند. این موضوع بیانگر مقام و منزلت حضرت زینب (س) است.
این کارشناس مذهبی افزود: زینب کبری، عقیله بنی هاشم، عالمه غیر معلمه (کسی که عالم است و از جایی علم خود را نیاموخته و از علم خداوندی سرشار است)،کامله، فاضله، محدثه (عالم به علم حدیث)، ام المصائب، عابده آل علی (ع) لقب داده‌اند. لقب محوری حضرت زینب (س)، عقیله زبانزد جامعه عرب بود و ایشان را عقیله می نامیدند و آن حضرت از افتخارات آنها بود. عقل و خردورزی نشانه شخصیت منحصر ایشان بود. حضرت زینب (س) در محضر پیامبر (ص) رشد و نمو کرد و پیامبر (ص) درباره مقام و منزلت حضرت زینب (س) به دختر گرامی شان حضرت فاطمه زهرا (س) فرمودند: ای پاره تن من و ای روشنی چشم من، بدان هر کس برای مصائبی که بر این طفل وارد شده بگرید فضیلت آن برابر با ثواب گریه بر حضرت حسن (ع) و حضرت حسین (ع) است.
حجت الاسلام و المسلمین وافی بیان کرد: حضرت زینب (س) نمونه و الگوی بزرگی در میان عرب بود؛ ایشان در علم و دانش و عقل به جایگاهی رسیده بود که اعرابی که به سختی از دیگری الگوبرداری می‌کردند، حضرت زینب (س) را بزرگترین الگو برای خود انتخاب کرده بودند. این امر بیانگر کمال ایشان بود و این پیام را برای بشریت دارد که رسیدن به این مقام و منزلت سخت نیست. آن حضرت اسلام منسجم برای دیگران بود. انسانی که مسیری را پیموده و به جایگاهی رسیده که راه و مسیر درست را به دیگران نشان می دهد.
این کارشناس مذهبی بیان کرد: حضرت زینب (س) در حوزه علم و دانش تصویری از قرآن کریم است. نمونه بارز آن حفظ و مراقبت و پیام آوری خطبه فدکیه حضرت زهرا (س) بدون هیچ کم و کاستی بود. با وجود اینکه ایشان شش سال بیشتر نداشت و تنها راوی و پیام رسان خطبه فدکیه عقیله عرب بود؛ بیان خطبه ایشان در کوفه و شام هم که همراه با استدلال های الهی و برگرفته از آیات قرآن و احادیث بود.
حجت الاسلام و المسلمین وافی افزود: حضرت زینب (س) در بعد عبادی نیز صاحب جایگاه خاص و منحصر بود؛ امام حسین (ع) در اواخر عمر خود و لحظه وداع به حضرت زینب (س) فرمود: خواهرم، یادت باشد در نماز شب مرا دعا کنی؛ در این جمله رازهای بسیاری نهفته و بیانگر معرفت ایشان است که امام از ایشان خواست تا در نمازش امامش را دعا کند. حضرت فاطمه دختر امام حسین (ع) هم می‌فرماید: عمه ام حضرت زینب (س) در شب عاشورا ایستاده بود و نماز می خواند و دعا می کرد؛ امام سجاد (ع) نیز در این باره فرمودند: من ندیدم که نماز شب عمه ام ترک شود حتی ایشان در شام عاشورا هم نشسته نمازش را خواند.
وی مطرح کرد: حضرت زینب (س) نمونه ای از صبر و استقامت بود؛ اوج آن در قتلگاه و مواجه شدن با وضعیت امام حسین (ع) دیده شد و با وجود مصیبتی که داشت، جمله معروفش را بیان کرد که «خدایا این قربانی را از ما بپذیر». صبر و استقامت حضرت آنچنان زیاد بود که حتی فرشتگان را متعجب کرد. حضرت زینب (س) حامی ولایت بود؛ در اوج حمله دشمن به خیمه‌ها عالمه غیر معلمه اسلام دوید و خود را به امام سجاد (ع)، امام زمانش رساند تا از ایشان محافظت و حمایت کند و به امام (ع) فرمود: ای ولی خدا چه کنیم؟ آن حضرت با وجود داشتن علم تشخیص از امام خود راهنمایی خواست. این موضوع نشانه ای از علم تشخیص ایشان است.
این کارشناس مذهبی افزود: حضرت زینب (س) اینگونه در متن تاریخ وجود دارد؛ زنی که در متن تاریخ الگویی برای بشریت و وجودش لازم است و این پیام را به اثبات می رساند که دستیابی به کمال دشوار نیست. او از مسئولیتی که دارد هرگز سر باز نمی زند و پیام آور عاشورا و خون امام حسین (ع) و حقانیت امامت و نهضت عاشوراست. حضرت زینب (س) در هنگام وداع با امام حسین (ع) ابتدا وارد خیمه زنان و کودکان شد و بعد به خیمه امام سجاد (ع) رفت. امام حسین (س) هنگامی که دید خواهر گرامی شان از بازماندگان واقعه عاشورا پرستاری و حمایت می کند، خیالی آسوده پیدا کرد. ایشان در مجلس ابن زیاد و یزید خطبه ای کوبنده بیان کرد؛ ولی از حاضر شدن در جلوی دیده نامحرمان پرهیز کرد. حضرت زینب (س) الگوی بزرگی برای تشخیص موقعیت حضور زنان در جامعه است و این پیام را به بشریت منتقل می کند که باید به وظایف اجتماعی و مسائل دیگر رسیدگی کرد. زنان جایگاه خاصی در جوامع دارند و باید صاحب علم تشخیص باشند و از حضرت زینب (س) الگو برداری کنند.
انتهای پیام/