ماجرا از آنجا شروع شد که یکی از محکومان امنیتی ماجرای نیشکر هفت‌تپه از شکایت خود از یکی از خبرنگاران صداوسیما خبر داد؛ مساله‌ای که به سرعت دستمایه خبرسازی رسانه‌های خارج کشور قرار گرفت؛ اتفاقی که پیش از این نیز درباره یکی دیگر از خبرنگاران واحد مرکزی خبر رخ داده بود. سپیده قلیان که در ماجرای اعتصاب و اعتراضات کارگران هفت‌تپه خوزستان وارد و با سیاسی‌کردن ماجرا و بازکردن پای رسانه‌های خارجی باعث انحراف آن شد، در توییتی مدعی شد: «در مراحل تولید طرحی سوخته، شخص خانوم آمنه سادات ذبیح‌پور، در اتاق بازجویی حضور داشت و پس از ساعت‌ها شکنجه جسمی و روحی، متنی را از قبل آماده کرده بود تا برای خواندن در مقابل دوربین، در اختیار ما بگذارد.» فارغ از ادعا‌های بی‌اساسی که این خانم انجام داده است و مدعی بازجوبودن خبرنگار صداوسیما شده، خبرنگاران رسانه‌های فارسی‌زبان این خط خبری را سال‌هاست به‌عنوان یک اتهام و برچسب به هر مخالف خودشان می‌چسبانند، چه خبرنگار صداوسیما باشد و چه نباشد، آنها او را بازجو خطاب می‌کنند تا این برچسب مانع فعالیت‌های آنان شود.
اما لازم است کمی به عقب‌تر بگردیم. بعد از حوادث
آبان ۹۸ که اعتراضات بحق مردم ایران با نفوذ عناصر بیگانه به اغتشاش کشیده شد، آمنه سادات ذبیح‌پور در سلسله گزارش‌هایی که تحت عنوان «حقیقت ماجرا» از صداوسیما پخش شد به پشت صحنه اغتشاشات اخیر پرداخت و در هر گزارشی چهره‌ای تازه از این ماجرا آشکار کرد. از حضور عناصر نفوذی گرفته تا چگونگی مسلحانه‌کردن اعتراضات در برخی نقاط. این گزارش‌ها با توجه به تاثیرگذاری در افکار عمومی به‌شدت مورد توجه قرار گرفت و در آشکارشدن بخشی از حوادث آبان موفق عمل کرد. آخرین مساله این گزارش‌ها هم پخش اعترافات عناصر مسلح در ماهشهر بود که باعث شد روند اعتراضات به سمت خشونت علیه نیرو‌های نظامی برود و خب آنچه نباید می‌شد، اتفاق افتاد. بعد از آن هم انتشار گزارشی درباره سوءاستفاده جریان‌های ضدانقلابی از کشته‌شدن پویا بختیاری و فراخوان‌های گسترده برای حضور در مراسم وی و نشان دادن صحنه‌گردانی رسانه‌های خارجی در نهایت باعث هجمه‌های فراوان به این خبرنگار شد. جدا از نوع حملات، اتهام بازجوبودن اساسا بی‌معناست چرا که اگر کسی مقداری با عملکرد نهاد‌های امنیتی آشنا باشد، حتما می‌داند اینکه خبرنگاری در مراحل بازجویی حضور پیدا کند، کاملا بی‌معناست و اساسا این مدل مستند‌ها که شخصی درباره یک مساله امنیتی مسائلی را اعتراف می‌کند از سوی خود نهاد‌های امنیتی تهیه می‌شود و خبرنگار فقط راوی است که البته این مساله هم خود مورد مناقشه زیادی میان فعالان رسانه‌ای است.
سیدپویان حسین‌پور از فعالان رسانه‌ای و مجازی هم با همین دیدگاه نوشته است:. اینکه اخیرا شاهد هجمه سنگین رسانه‌های معاند مثل «بی‌بی‌سی» و «من‌وتو» و «ایران‌اینترنشنال» به آمنه سادات ذبیح‌پور به‌عنوان یکی از این عناصر موفق هستیم، یعنی ضدانقلاب متوجه تغییر نبض صداوسیما در حوزه خبر شده و به‌دنبال تخریب این تریبون‌های جدید افتاده تا ضریب اثرشان را کاهش دهد. طبیعتا دامنه هجمه‌ها محدود به حمله خانم ذبیح‌پور نخواهد شد و ماشین جنگ رسانه‌ای اپوزیسیون، با ایجاد یک چتر سنگین تهاجمی، هم برای بی‌اعتبارسازی سایر سکوهای رسانه‌ای صداوسیما اقدام خواهد کرد و هم با ارعاب رسانه‌ای، نوعی مارپیچ سکوت را در بین عناصر خبری رسانه ملی شکل خواهد داد.»
هر چند سیدمهرداد سیدمهدی، رییس واحد مرکزی خبر این‌گونه از نیروی تحت نظرش حمایت کرده است: «باید به آنها حق داد که این‌طور زنجیر پاره کنند. سه سال برنامه‌ریزی کرده بودند ولی اکنون شکست‌خورده‌تر از همیشه هستند. باید از خانم آمنه سادات ذبیح پور تشکر ویژه کرد که نورافکن قوی روی این هتاکان دروغگو انداخت و پشت پرده فضاحت‌بار آنها را رو کرد. واقعا دست مریزاد.»
منبع: صبح نو
انتهای پیام/