انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
اگر در ایران میماند وبه دست رضاخان کشته میشد ارزشش بیشتر بود تا اینکه در خارج بمیرد **
آیرم حدود پنج سال، رئیس کل تشکیلات نظمیه ایران بود. او در ۱۳۱۲، درجه سرلشکری گرفت و قدرت فوق‌العاده‌ای به دست آورد؛ به ویژه پس از عزل، تعقیب، حبس و مرگ تیمور تاش و سردار اسعد بختیاری که اولی وزیر دربار و دومی وزیر جنگ بود، قدرت آیرم افزایش یافت؛ به طوری که نخست‌وزیر و رئیس مجلس، از او دستور می‌گرفتند.
با این حال، آیرم می‌دانست که رضاخان، ظهور و بروز افراد قدرتمند را در اطراف خود، بر نمی‌تابد. به همین دلیل، می‌دانست به زودی سراغ او هم خواهد آمد و سرنوشتی بهتر از تیمورتاش، سردار اسعد، اسدی متولی‌باشی و نصرت‌الدوله نخواهد داشت. با چنین رویکردی، آیرم نقشه گریز از کشور را کشید و در نیمه دوم سال ۱۳۱۴، دست به تمارض زد و مدعی شد که سخت بیمار است و حتی وانمود می‌کرد قدرت تکلم ندارد و به همین دلیل، باید برای معالجه به اروپا برود.
او برای جلب رضایت و موافقت رضاخان، به وی گفت که قصد دارد هدایای فراوانی با خود به سوئیس ببرد و آن‌ها را به ولیعهد (محمد‌رضا پهلوی که در آن کشور ظاهراً سرگرم تحصیل بود) تقدیم کند.
آیرم با این تمهیدات، موفق شد از رضاخان برای خروج از کشور کسب اجازه کند و در ۲۹ آبان ۱۳۱۴ از ایران خارج شود. او دیگر به ایران بازنگشت و در ۱۱ فروردین ۱۳۲۷، پس از عمل جراحی در یکی از بیمارستان‌های آلمان، در ۶۵ سالگی درگذشت.
منبع: خراسان
انتهای پیام/