انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
دیگه مگه ماشه‌ای مونده که نچکانده باشن
برجام در نهایت یک معاهده و توافق چندجانبه است -یعنی بود- و مانند همه توافقات چندجانبه، اعتبار آن به حضور همه اعضاء در آن است؛ بنابراین برجام با خروج آمریکا که یکی از اعضای این معاهده بود، دیگر وجود خارجی ندارد. آقای عراقچی نیز قبل از خروج آمریکا از برجام به درست اعلام کرده بود اگر آمریکا از برجام خارج شود دیگر برجامی وجود نخواهد داشت.
حالا بر فرض که خروج آمریکا از برجام و نقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل -که مجرمانه و قابل مجازات است- را نادیده بگیریم و برجام را باحضور سایر اعضاء، از جمله سه کشور اروپایی قابل ادامه بدانیم! در این صورت هم برجام وجود خارجی ندارد. چرا که سه کشور اروپایی فرانسه، انگلیس و آلمان از هنگام اجرایی شدن برجام تا‌کنون -یعنی بعد از خروج آمریکا تا به امروز هم- اولاً به تمام تحریم‌های آمریکا علیه ایران پایبند بوده‌اند و ثانیاً به هیچیک از تعهدات برجامی خود نیز عمل نکرده‌اند!
با توجه به نکات فوق که کمترین ابهامی در آن نیست باید از مسئولان محترم کشورمان پرسید؛ آیا برجام وجود خارجی دارد که پی‌در‌پی اعلام می‌فرمائید جمهوری اسلامی از برجام خارج نمی‌شود؟! و از آنجا که در برجام همه امتیازات را به حریف داده و در مقابل «هیچ» امتیازی نگرفته‌ایم، آیا ادامه حضور کشورمان در برجام، غیر از باج دادن به حریف می‌تواند معنی و مفهوم دیگری داشته باشد؟!
دیروز سه کشور اروپایی فرانسه، انگلیس و آلمان اعلام کردند که اگر جمهوری اسلامی به کاهش تعهدات خود در برجام ادامه بدهد از «مکانیسم ماشه» استفاده خواهیم کرد. نتیجه نهایی مکانیسم ماشه -Snapback- بازگشت قطعنامه‌های قبلی شورای امنیت سازمان ملل علیه کشورمان است. در این باره گفتنی است که.
الف- در برجام، قطعنامه‌های قبلی شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران اسلامی لغو نشده بلکه تحت قطعنامه ۲۲۳۱ تجمیع شده و در صورت تخلف ایران از برجام قابل بازگشت خواهد بود! خُب، سؤال این است که کدامیک از قطعنامه‌های قبلی در حال اجراء نیست که باید از بازگشت آن‌ها نگران باشیم و از ترس بازگشت باج بدهیم؟!
ب- موضوع تمامی قطعنامه‌هایی که ادعا می‌شود با برجام لغو شده است، تحریم کشورمان است! آیا هم‌اکنون انواع تحریم‌ها علیه ایران اسلامی اجراء نمی‌شود؟! و آیا هیچ تحریم دیگری را می‌توان آدرس داد که علیه کشورمان به کار نگرفته و در حال اجرای آن نباشند؟! بنابراین ماشه مورد اشاره در مکانیسم ماشه را مدتهاست که چکانده‌اند!
ج- مسئولان محترم هسته‌ای بار‌ها به «قطعنامه فصل هفت» منشور سازمان ملل علیه کشورمان اشاره کرده و ضمن آنکه خارج‌شدن ایران از ذیل فصل هفت منشور را یکی از دستاورد‌های برجام! معرفی کرده‌اند، بازگشت این فصل را نیز نگران‌کننده دانسته‌اند! که در این خصوص باید گفت جمهوری اسلامی ایران، برخلاف ادعای آقایان از ذیل فصل هفت خارج نشده است. چرا؟! بخوانید!
د- نکته مهم در فصل هفتم منشور ملل متحد، بند‌های ۴۱ و ۴۲ آن است. بر اساس بند ۴۱، شورای امنیت می‌تواند از اعضای ملل متحد بخواهد کشور هدف را تحریم کنند. این تحریم‌ها شامل قطع روابط تجاری و بانکی و بیمه‌ای و ... می‌شود.
و، اما بر پایه بند ۴۲ منشور یاد شده، کشور هدف می‌تواند با حمله نظامی نیز رو‌به‌رو شود!
گفتنی است اگر در قطعنامه از واژه و عنوان «ذیل فصل هفت» استفاده شده باشد، هر دو مورد تحریم و حمله نظامی در دستور قرار می‌گیرد، ولی اگر از عنوان «ذیل بند ۴۱ فصل هفت» استفاده شده باشد، فقط تحریم‌ها قابل انجام خواهد بود و نه گزینه نظامی و در صورتی که استفاده از بند ۴۲ -گزینه نظامی- مورد نظر باشد، شورای امنیت باید با کسب نظر کشور‌های دیگر، قطعنامه جدیدی صادر کند؛ که البته استناد به این بند، به آسانی ممکن نیست و بسیاری از کشور‌ها از جمله ۵ کشور دارای حق وتو تاکید کرده‌اند که این تصمیم قبل از آنکه برای ایران خطرآفرین باشد، برای سایر کشور‌های تصمیم‌گیرنده فاجعه‌آفرین است و اگر چنین نبود تا به حال ده‌ها بار به این حماقت دست زده بودند!
در قطعنامه فصل هفت منشور سازمان ملل متحد علیه ایران، به بند ۴۱ یعنی تحریم‌ها استناد شده است؛ که هم‌اکنون در حال اجراست و به بیان دیگر در عمل از ذیل بند۴۱ فصل هفت خارج نشده‌ایم که از بازگشت آن نگران باشیم!
حالا قضاوت بفرمائید که خارج شدنمان از برجام چه تبعاتی خواهد داشت که هم‌اکنون ندارد؟! و آیا ادامه حضورمان در برجام باج مفت به حریف نیست؟!
منبع: کیهان
انتهای پیام/