۱- رشد ضعیف تقاضا برای نفت
امسال رشد تقاضا برای نفت به ضعیف‌ترین نرخ خود از سال ۲۰۱۱ رسید که ناشی از کندی رشد اقتصاد جهانی و مناقشه تجاری آمریکا و چین بود که تمامی اقتصاد‌های جهان از جمله واردکنندگان بزرگ نفت در آسیا شامل چین و هند را متاثر کرد.
فاز اول توافق تجاری آمریکا و چین که هفته گذشته اعلام شد، از اختلافات تجاری دو کشور تنش‌زدایی خواهد کرد و ممکن است به دورنمای رشد تقاضا برای نفت در سال ۲۰۲۰ کمک کند. تمامی آژانس‌های جهانی و تحلیلگران انتظار دارند تقاضا برای نفت در مقایسه با رشد بسیار اندکی که امسال داشت در سال آینده بهبود پیدا کند. وود مک‌کنزی انتظار دارد تقاضا برای نفت به دلیل تقاضا برای سوخت‌های دیزل دریایی در چین و تقاضا برای مایعات گازی مایع (NGL) در آمریکا، دو برابر شده و از ۶۰۰ هزار بشکه در سال ۲۰۱۹ به ۱.۳۵ میلیون بشکه در سال ۲۰۲۰ بالغ شود.
با این حال آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) همچنان انتظار دارد بازار در سه ماهه نخست سال ۲۰۲۰ با وجود تلاش‌های اوپک پلاس برای محدود کردن عرضه و عمیق کردن کاهش تولید نفت، دچار مازاد عرضه شود. اگر رشد تقاضا برای نفت در سال ۲۰۲۰ دوباره مایوس کننده باشد، اوپک پلاس با وظیفه دشواری برای متعادل کردن بازار روبرو خواهد بود.
۲- انتخابات و سیاست‌های انرژی
اگر نامزد دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ دونالد ترامپ را شکست دهد، نه تنها تلاش خواهد کرد روند اکتشاف و تولید آمریکا را تعدیل کند بلکه در سیاست‌های جهانی آمریکا بازبینی خواهد کرد که تاثیر عمده‌ای روی صنعت و بازار‌های انرژی برجای خواهد گذاشت.
به عنوان مثال تحریم‌های فعلی علیه ایران و ونزوئلا مانع از عرضه دو میلیون بشکه در روز نفت به بازار شده است. اگر یک رییس جمهور دموکرات در سیاست‌های آمریکا در خصوص تحریم‌ها بازنگری کند، بازار ممکن است یکباره دچار اشباع عرضه شود.
الیزابت وارن و برنی ساندرز، سناتور‌های آمریکایی که نامزد‌های دموکرات انتخابات ریاست جمهوری هستند قول داده‌اند فرکینگ را ممنوع کنند که آن‌ها را در تضاد با صنعت نفت و حتی برخی از فرمانداران دموکرات در برخی از ایالت‌های نفتی غرب آمریکا قرار می‌دهد.
با این حال بر اساس گزارش وود مک کنزی، معلوم نیست آیا رییس جمهور آمریکا می‌تواند به تنهایی قانونی را تصویب کند که رشد فرکینگ نفت و گاز آمریکا را متوقف می‌کند.
۳- سیاست‌ها برای مبارزه با تغییرات جوی
توافق جدید سبز اتحادیه اروپا ممکن است پذیرش جهانی مالیات کربن و تعرفه‌ها برای حمایت از محصولات اتحادیه اروپا در برابر وارداتی که آلایندگی کربن بالایی دارند را به همراه داشته باشد.
تحت توافق سبز، اتحادیه اروپا متعهد شده است آلایندگی کربن را از هدف فعلی کاهش ۴۰ درصدی، حداقل ۵۰ درصد تا سال ۲۰۳۰ کاهش دهد. این تعهد ممکن است تاثیر قابل توجهی روی شرکت‌های انرژی داشته باشد. تولیدکنندگان نفت و گاز اروپا برای دنبال کردن اقدام رپسول که متعهد شده است آلایندگی کربن را صفر کند، تحت فشار خواهند بود.
۴- اعتبار بخش نفت و گاز در گذر انرژی
بخش نفت و گاز منفور موفق نشده است این ایده که می‌تواند بخشی از راه حل و نه مشکل باشد را به بازار بقبولاند. سرمایه گذاران در بحبوحه نگرانی‌ها نسبت به تقاضا برای نفت در آینده، از سهام‌های انرژی فاصله می‌گیرند.
وود مک‌کنزی معتقد است غول‌های نفتی و شرکت‌های ملی نفت باید اقدام شرکت رپسول در صفر کردن آلایندگی تا سال ۲۰۵۰ را دنبال کنند.
۵- فاینانس برای سوخت پاک‌تر
بر اساس گزارش اویل پرایس، جهان به سطح کافی فاینانس برای پروژه‌های گاز و گاز طبیعی مایع (LNG) نیاز دارد، زیرا در حال حاضر گاز طبیعی نقش سوخت در حال گذر را ایفا می‌کند تا در شرایطی که نیرو‌های انرژی و خورشیدی همچنان در حال توسعه هستند، تامین انرژی را ثابت نگه دارد.
منبع:ایسنا
انتهای پیام/