سپس حرکات فرمان به زاویه ۶۰ درجه و ۳۰ درجه و سپس منفی ۶۰ درجه و منفی ۳۰ درجه نسبت به حالت شروع مورد بررسی قرار گرفت. رانندگان اجازه داشتند تنها یک دستشان را روی فرمان قرار دهند. در عصر ایربگ، بهترین حالت مورد قبول برای گرفتن فرمان در حالت ساعت ۳:۰۰ و ۹:۰۰ است که در این مطالعه حالت خنثی در نظر گرفته شده بود. همه رانندگان با دست خود فرمان را نگهداشته (همگی راست دست بودند) و در حالی که نیروی لازم برای بازگشت به حالت خنثی اصلی را به خاطر داشتند فرمان را می‌چرخاندند. این نیرو در نهایت ۲ نیوتن متر اندازه گیری شد. در ادامه از این افراد در مورد سخت بودن یا آسانی پیچاندن فرمان پرسیده شد.
هدف از این مطالعه بررسی چگونگی تاثیر تصوراتمان با توجه به داده‌های احساسی بر چگونگی کار با فرمان خودرو بود. طرز قرار دادن دست‌ها شیوه استفاده ما از عضلاتمان برای انجام کار‌ها را تغییر می‌دهد. یک حالت ناخوشایند یا غیرمعمول می‌تواند این احساس را ایجاد کند که برای انجام یک کار تلاش بیشتر یا کمتری می‌کنیم، از این رو شیئی که مثلاً بلند می‌کنیم نسبت به آن چیزی که در واقع هست سنگین‌تر یا سبک‌تر به نظر می‌رسد. تجربیات افراد مورد آزمایش که تنها از دست راستشان در موقعیت‌های غیرمعمول روی فرمان استفاده می‌کردند ناخوشایند و غریب جلوه می‌کرد.
بیشتر افراد یا از حالت دو دستی متقارن توصیه شده (موقعیت‌های ساعت ۲:۰۰ و ۱۰:۰۰) استفاده می‌کردند، جایی که وزن دست هایشان و نیروی جاذبه زمین سر به سر می‌شدند، زیرا در این حالت یک دست بالا می‌رود در حالی که دست دیگر به سمت پایین حرکت می‌کند. در میان رانندگان یک دست، برخی از رانندگان دست خود را در بالاترین قسمت فرمان و در موقعیت ساعت ۱۲:۰۰ قرار می‌دهند در حالی که دیگران موقعیت ساعت ۶:۰۰ را ترجیح می‌دهند. در حالی که موقعیت ساعت ۶:۰۰ امنیت قابل توجهی دارد، اما در موقعیت ساعت ۱۲:۰۰ و در صورت باز شدن ایربگ، دست شما به صورتتان برخورد خواهد کرد.
منبع: روزیاتو
انتهای پیام/