خبر خاص و مهم روز پنجشنبه که متاسفانه زیر اخبار تکراری و حالا خسته‌کننده بازگشت مربی ایتالیایی استقلال گم شد این بود: «بانوی شطرنج‌باز ایرانی در حمایت از مردم مظلوم فلسطین از رقابت با نماینده رژیم صهیونیستی انصراف داد».
اما این حادثه مهم کی و کجا رخ داد؟ در ادامه رقابت‌های شطرنج بین‌المللی اسپانیا، مبینا علی‌نسب، استاد بین‌المللی شطرنج زنان در دور نهم رقابت‌ها به حریف رژیم صهیونیستی برخورد کرد، اما در حمایت از مردم مظلوم فلسطین از رقابت با نماینده این رژیم انصراف داد. علی نسب در دور هشتم مسابقات بین‌المللی اسپانیا با ریتینگ ۲۳۲۴ مقابل روحیت از هند با ریتینگ ۲۲۳۴ پیروز شد. علی‌نسب تا پایان دور هشتم ۵ تساوی، یک باخت و یک برد را به دست آورده بود. با این وجود او نه شهر را به هم ریخت و نه جنجال رسانه‌ای با کمک تلویزیون‌های فارسی‌زبان آن سوی آب به پا کرد. مبینای شطرنج ایران که سال قبل از سوی فدراسیون جهانی این رشته در سن ۱۸ سالگی به عنوان پدیده بزرگ شطرنج جهان انتخاب شده بود، همان کاری را کرد که می‌بایست.
در قلب اروپا ده‌ها و صد‌ها رسانه مختلف و شبکه‌های فارسی‌زبان (که رشد قارچ‌گونه را در این یک دهه اخیر داشتند) حاضر بودند تمام و کمال آنتن پخش مستقیم خود را در اختیار مبینا قرار دهند به شرط آنکه مسیر ملایی را برود. کافی بود مبینای رعنای شطرنج ما عوض دفاع از آرمان والاتر و اصول اخلاقی - انسانی تنها به فکر خویشتن و مدال خوش‌رنگ خودش بود. چه می‌شد؟ حدس زدنش با توجه به اتفاقات گذشته چندان سخت نیست. احتمالا «آرکادی دوورکوویچ» روس که رئیس فدراسیون جهانی این رشته است از مبینا تمام قد حمایت می‌کرد و می‌گفت «من هم زمان اتحاد جماهیر شوروی و پدرم زمان استالین، سختی‌هایی را کشیدیم و حالا به تو حق می‌دهم بخواهی به هر کجایی پناهنده شوی!» به فاصله ۲ روز بعد هم همه شبکه‌های فارسی‌زبان ساکن لندن سراغ او می‌رفتند و هر یک مصاحبه‌ای درام را از او می‌گرفتند و لابد باز هم دروغ شاخدار می‌شنیدیم که چطور خانواده‌اش در زیر زمین نظام ایران در حال فلک شدن است!
البته این پایان کار نبود، چرا که پس از کنار کشیدن کشور‌های بزرگ اروپایی و آسیایی برای عدم پذیرش چنین پناهنده‌هایی (کسانی که به پرچم و کشور و ورزشکاران خودشان رحم نکردند) سرانجام یکی از نوادگان خونخوار دیگر تاریخ پیدا می‌شد و می‌گفت: بفرمایید زیر پرچم ما. مغولستان نشد شاید نوادگان اسکندر از مقدونیه سراغ او می‌آمدند. اما کار مهم‌تر رسانه‌ای می‌ماند برای شبکه فارسی‌زبان آل‌سعود که از این پس همه مسابقات شطرنج را با گزارش هیجانی مزدک میرزایی گزارش می‌کرد! چرا که نه؟ مگر از روزی که ملایی به جودوی کشور و پرچم ایران پشت پا زد همه این اتفاقات، مو به مو رخ نداد؟ هم پای مغولستان به داستان باز شد و هم اینکه شبکه آل‌سعود اینترنشنال همه مسابقات جودویی را که ملایی با لباس مغولستان در آن حضور دارد پخش مستقیم می‌کند.
اما خدا را شکر شطرنج با اینکه ورزش فکری و اصولا آرامی است، اما ورزشکارانش در ایران به مراتب پهلوانی‌تر فکر و عمل می‌کنند. امروز مبینا علی‌نسب اینچنین آرام و بی‌سروصدا اسب پهلوانی را «ال‌وار» به جلو پیش راند و «قلعه» شهامت و انسانیت را به «رخ» آن‌هایی کشید که با آن قد و هیکل و آمادگی بدنی، به فیل بی‌عاج چسبیدند و بازی را باختند. باید جامعه شطرنج امروز به پرورش چنین دسته‌گل‌هایی افتخار کند؛ نوجوانان و جوانانی که آموختند چگونه از «شاه‌آرمان‌ها» حراست کنند که داغ یک «کیش» خشک و خالی هم به دل دشمن بماند. آن‌ها شفاف‌تر و درخشان‌تر از آن هستند که «مات» شوند، چون آموختند چگونه سربازان را آن جلو آرایش دهند و مهم‌تر از آن «فیل وطن پرستی‌شان» ناگهان هوای مغولستان نمی‌کند.
دیروز روز مبینا بود و روز‌های پیش‌تر روز آرین غلامی، دیگر شطرنج‌باز نوجوان و مستعد ایرانی که در طول چند سال گذشته بار‌ها خودش را قربانی کرد تا نشان دهد پهلوانی به هیکل و زور و بازو نیست، ذهن پویا و دل بزرگ می‌خواهد که آرین و مبینا هر دو را توأمان دارند.
مسلما هیچ چیزی تلخ‌تر از این نیست که یک ورزشکار در یک آوردگاه جهانی بداند و مطمئن باشد از هر حیث از رقیبش سرتر است، اما برای هدف بالاتری ناگهان انصراف دهد برود. جنایات صهیونیست‌ها ۷ دهه متوالی است که در سرزمین‌های اشغالی ادامه دارد و طبیعتا هیچ ورزشکار شریفی نمی‌تواند چشمش را روی این حجم جنایات بشری ببندد و بگوید؛ ورزش از سیاست جداست و من فقط مدالم را می‌خواهم. شاید چند سعید ملایی در همین ایران هم داشته باشیم، اما ورزش ما لبریز است از رشادت ورزشکارانی که بزرگی و جوانمردی‌شان را به رخ جهان کشیدند.
دیروز آرین غلامی چندباره، کنار کشید تا بزرگی‌اش را ثابت کند، امروز مبینا و فردا یک دلاور دیگر. گیرم در این بین، یکی دو سعید ملایی هم باشد که نه به خودش رحم کرد نه به پرچم و جودوی ایران. او روز گذشته سرانجام موفق شد لقب یکی از بدنام‌ترین ورزشکاران تاریخ این مرز و بوم را به اسم خویشتن سند بزند. درست ۲۴ ساعت بعد از انصراف مبینا علی‌نسب در اسپانیا، سعید ملایی با لباس و پرچم مغولستان روی تاتامی رفت تا علاوه بر شادی روح چنگیزخان، بتواند به خیال خودش امتیازات لازم را برای صعود به المپیک ۲۰۲۰ کسب کند. اما آنچه ملایی یا از آن بی‌خبر است یا افرادی به او قول همکاری دادند این است که طبق قانون غیر قابل تغییر کمیته بین‌المللی المپیک، اگر هر ورزشکاری تغییر تابعیت دهد باید دست‌کم ۳ سال از حضورش در آن کشور بگذرد تا طبق قوانین بتواند مجوز حضور در المپیک را با پرچم و پیراهن جدید به دست بیاورد.
ملایی تازه ۲ هفته قبل زیرعکس چنگیزخان قسم مغولی خورد و با توجه به فاصله کمتر از ۸ ماه تا آغاز المپیک ۲۰۲۰ توکیو مشخص نیست، چه افرادی از چه نهاد‌هایی به او قول همکاری دادند؟ آرش میراسماعیلی چند روز قبل به خبرنگار ورزشی «وطن امروز» گفت: «منتظر اولین حضور ملایی با پیراهن مغولستان هستیم تا شکایت‌مان را در این‌باره پی بگیریم. مسلما اگر نهادی مثل کمیته بین‌المللی المپیک بخواهد به‌خاطر حمایت از یک فرد خاص، قانون خودش را لغو کند آن وقت باید به مناسبات پشت‌پرده شک کرد و به صورت سفت و سخت پیگیر روشن شدن ابعاد این خیانت‌ها شد».
فدراسیون جودو و کمیته ملی المپیک قول دادند برای تضییع نشدن حق ورزشکاران ایرانی شکایت از سعید ملایی را تا روز آخر پیگیری کنند و مسلما از دست دادن المپیک کمترین جزایی است که او باید پرداخت کند. جودوی ایران هنوز در تعلیق کامل است و شاید این تعلیق به چند سال آینده هم تعمیم پیدا کند و مسببش کسی نیست جز همان فردی که نه برای سیاست‌های کشورش ارزش قائل بود و نه برای مناسبات انسانی.
جودوکار سابق ایران در ادامه نمایش ضعیف خود در مسابقات بین‌المللی، این‌بار در دور نخست رقابت‌های مسترز چین مقابل حریف نه‌چندان مطرح خود از ایتالیا شکست خورد. در جریان رقابت‌های وزن ۸۱- کیلوگرم جودوی مسترز چین، سعید ملایی، جودوکار سابق ایران و دارنده مدال طلای جهان که چند روز پیش و پس از دیدار با رئیس‌جمهور مغولستان، تابعیت این کشور را قبول کرده است، در نخستین مبارزه مقابل کریستین پارلاتی از ایتالیا در مدت زمان ۳ دقیقه و ۱۱ ثانیه ضربه فنی شد و از دور رقابت‌ها کنار رفت. در این وزن ساگی موکی از رژیم صهیونیستی و نفر نخست رنکینگ به همراه ماتیاس کاس از بلژیک راهی فینال شدند. ملایی که در زمان حضور در تیم ملی ایران صاحب رده یک رنکینگ جهان بود، چندی قبل نیز در رقابت‌های ژاپن با نمایشی ضعیف کنار رفت. این هم عاقبت یک تصمیم غلط و احساسی که امیدواریم چراغ راه دیگر ورزشکارانی شود که احساس می‌کنند خیانت و پشت کردن به کشورشان برای‌شان شاید نان و آبی داشته باشد.
منبع: وطن امروز
انتهای پیام/