حال معلوم نیست عمر پایین وزرات در آموزش و پرورش چه دلیلی دارد و چرا دولت و مجلس در انتخاب وزیر کارآمد این وزراتخانه تصمیم درستی نمیگیرند تا همواره محل آزمون و خطای مدیریتی افراد مختلف نشود.
آموزش و پرورش وزراتخانه عریض و طویل کشور که مخاطبان هم بسیاری دارد همچنان با مشکلات مزمن متعددی مواجه است و حالا جدا از این معضلات با بحران بیثباتی مدیریت مواجه شد، بحرانی که کارهای نیمهتمام آموزش و پرورش را افزایش میدهد.
فارغ از عملکرد حاجیمیرزایی که کمتر از سه ماهی است سکاندار آموزش و پرورش شده است، موضوع استیضاح برای او مطرح میشود، تصمیمی که در ابتدای مسیر فعالیت وزیر تا حدی عجیب به نظر میرسد، برای وزیری که با ۲۰۰ رای اعتماد مجلسیها سکان آموزش و پرورش را گرفت حالا از نگاه همان نمایندگان اقداماتش ناکارآمد شده است.
البته عملکرد ضعیف در عزل و نصبهای نیروهای ستادی، بیثباتی در تصمیمگیری برای ساماندهی طرحهای آموزش و پرورش و مواردی از این دست را نمیتوان نادیده گرفت.
در این راستا محمد داوری کارشناس حوزه آموزش و پرورش با اشاره به اینکه به جز آقای نجفی عمر وزارت در آموزش و پرورش کوتاه است، بیان کرد: این مشکل چند دلیل عمده دارد و در دولت آقای روحانی هم شاهد تشدید آن بودیم.
او ادامه داد: آموزش و پرورش با مشکلات و معضلات عمیق، گسترده و متعددی روبهرو است و مانند یک باتلاق عمل میکند، همچنین در دورههای اخیر ترکیب نمایندگان مجلس و سطح مطالبات آنها بیشتر به سمت دیدگاههای شخصی یا محلی تغییر جهت داده است درنتیجه از اهرم استیضاح برای رسیدن به مطالبات خود که در سطح مطالبات مردمی مطرح میکنند، استفاده میشود.
این کارشناس حوزه آموزش و پرورش بیان کرد: از طرفی باید به این موضوع هم توجه داشته باشیم که آموزش و پرورش مخاطبان گستردهای دارد و ذینفعان آن هم مطالبهگر هستند از سوی دیگر ناکارآمدی سیستم آموزش و پرورش انتظارات را برآورده نمیکند درنتیجه هر وزیری گرفتار این مشکلات شده و عمر طولانی در وزارت ندارد البته نباید فراموش کنیم که وزیر قوی هم برای آموزش و پرورش انتخاب نشده است.
داوری تصریح کرد: اگر وزیری با کاریزمای بالا داشته باشیم که افکار عمومی هم با او همراه باشند، نمایندگان مجلس اجازه ندارند به راحتی او را استیضاح کنند، اما در شرایط فعلی چنین نیست و وزرای قوی هم به این عرصه ورود نکردند.
بیشتر بخوانید: آموزش و پرورش؛ گذرگاه آزمون و خطای وزرا/ ترافیک مدعیان بیحساب و کتاب پشت در وزارتخانه
داوری با اشاره به دلایل کنار رفتن وزرای دو دولت اخیر، گفت: آقای فانی آموزش و پرورش را به خوبی میشناخت، اما محافظهکاری و کندی عملکرد باعث کنارهگیری او شد، از طرف دیگر آقای دانش آشتیانی روحیه آکادمیک داشت و تحولگرایی که در آموزش و پرورش متصور شده بود، با ساختار موجود، نیروهای ستادی و فضای مافیای کنکور به نتیجه نمیرسید.
این کارشناس حوزه آموزش و پرورش افزود: آقای بطحایی هم در امتیازدهی به نمایندگان مجلس افراط کرد و این شرایط ادامه پیدا کرد به حدی که گویی باید مطالبات تمام نمایندگان را پاسخ دهد، اکنون هم این شرایط به آقای حاجیمیرزایی رسیده است.
داوری با اشاره به اینکه مدیریت آموزش و پرورش دچار سیکل باطلی شده است، گفت: استیضاح فعلی اغلب با هدف فضاسازی است و این شرایط در حالی مطرح میشود که بیثباتی مدیریت باعث ناکارآمدی وزارت آموزش و پرورش و ابتر ماندن طرحها خواهد شد درنتیجه مسائل مختلف انباشته شده و آسیبهای جدی به دنبال دارد.
در حالی که برخی سهمخواهی بهارستانیها و گاه نگاه محلی آنها به مسائل را عامل استیضاح وزیر آموزش و پرورش میدانند، اما بهارستانیها نگاه متفاوتتری نسبت به این موضوع دارند و بی توجهی دولت در انتخاب وزرا و به دنبال آن تصمیمهای ناکارآمد در وزارتخانههای متبوع را ملاک اصلی این اقدام معرفی میکنند.
جبار کوچکینژاد عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در این مورد اظهار کرد: سوال یا استیضاح نمایندگان مجلس از وزیر درواقع مطالبهگری آنها از دولت و رئیس جمهور است، درباره استیضاح وزیر آموزش و پرورش هم به دلیل آنکه وزیر و رئیس جمهور توجه کافی به نظام آموزشی نداشتند، نمایندگان مجلس وارد عمل شدند.
او ادامه داد: به عنوان مثال در اجرای طرح خرید خدمات آموزشی یا استخدام مربیان پیشدبستانی وزیر نتوانسته است قانون را به درستی اجرا کند همچنین در اجرای رتبهبندی فرهنگیان بدون آنکه قانونی به مجلس بیاید قصد اجرای طرح را دارند.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس بیان کرد: خود آقای وزیر و رئیس جمهور در زمینه توجه به مسائل آموزش و پرورش توجه چندانی نداشتند در حالی که باید جدیتر عمل میکردند.
کوچکینژاد در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه علت عمر کوتاه وزارت در آموزش و پرورش چیست، بیان کرد: رئیس جمهور موضوع آموزش را اولویت آخر خود قرار داده است در نتیجه باعث نارضایتی و تغییر وزرا میشود همانطور که در مورد اقتصاد کشور هم اولویتی وجود ندارد.
حال با وجود این استدلالها برای فعالیت سکانداران آموزش و پرورش، معلوم نیست تا کی باید منتظر بود که شاید تا حدی از معضلات مزمن و عمیق دستگاه تاثیرگذار تعلیم و تربیت کشور بر طرف شود و عزمی راسخ برای حل مشکلات آن به دور از جناحبندیها و رفت و آمدهای دولتها ایجاد شود، چراکه تعدد وزرا ثمرهای جز متضرر شدن معلمان و دانشآموزان در کشاکش رفت و آمدهای مدیریتی ندارد.
گزارش از آتوسا دولتیاری
انتهای پیام/