بعضی اوقات یک نوجوان برای اینکه مشق شب خود را انجام ندهد یا کار‌های منفی که دوست دارد را انجام دهد، این جمله تاکتیکی را استفاده می‌کند. آن‌ها در بسیاری از مواقع هم واقعا فکر می‌کنند که اتفاقی که افتاده است ناعادلانه است. کودکان و نوجوانان غالباً عدالت را با برابری و یکنواختی مساوی می‌دانند. به عنوان مثال اگر برادر ۱۷ ساله آن‌ها ساعت یازده اجازه خروج از خانه را داشته باشد، آن‌ها هم با ۱۴ سال سن، چنین شرایطی را طلب می‌کنند؛ بنابراین بهتر است شرایط ذهنی آن‌ها را درک کنیم و از آن‌ها سوالاتی بپرسیم. مثلا از آن‌ها بپرسیم که چرا فکر می‌کنند باید همان شرایط را داشته باشند؟ پس از آن به آن‌ها توضیح دهید که برادرشان چه امکاناتی را داشته است تا به اون اجازه چنین کاری داده شده است.
نوجوانان می‌گویند که «همه مجاز هستند که فلان کار را بکنند، اما شما مانع ما می‌شوید». در اغلب مواقع ما می‌دانیم که همه اینگونه نیستند. از این لحظات به عنوان فرصت‌هایی برای توضیح ارزش‌ها و معیار‌های خانواده خود و ملاک‌های دیگر خانواده‌ها صحبت کنید. بحث کنید و چرایی این تصمیمات را برای آن‌ها توضیح دهید. به آن‌ها بگویید چرا این تصمیمات را می‌گیرید و برای آن‌ها توصیف کنید که بهترین چیز‌ها را برایشان می‌خواهید.
احتمالاً این الفاظی که نوجوانان برای ابراز احساساتشان استفاده می‌کنند خانواده‌هایشان را ناراحت می‌کند و با این حال بهترین راه پرسیدن سوال از آن‌ها است. در این حالات برخورد منفی تهاجمی پاسخگوی مناسبی نیست. از آن‌ها بپرسید چرا اینطور احساس می‌کنند و آیا بهتر نیست از الفاظ دیگری استفاده کنند؟
به جای اینکه در پاسخ این حرف به سمت مواجهه لفظی برویم، می‌توانیم به سادگی بگوییم که این انتخاب توست و تو آزادی انتخاب داری. سپس به سادگی در مورد عواقب کاری که در پیش دارند با آن‌ها صحبت کنید و تجربه خودتان را به اشتراک بگذارید.
به طور معمول نوجوانان وقتی این جمله را به کار می‌برند که نمی‌خواهند آنچه را که شما می‌گویید بپذیرند و به بحث‌های بعدی پایان بدهند. در این شرایط ممکن است احساسات آن‌ها سرازیر شده باشد. از آن‌ها در مورد احساساتشان در این شرایط بپرسید. ببینید آن‌ها ناراحت یا عصبانی و یا ناامید هستند؟ سپس حتما گوش دهید و با آن‌ها گفتگو کنید.
شنیدن این جمله از زبان نوجوان شما بسیار دردناک است. اگر به سادگی بگویید که «دیگر هرگز با من اینطور صحبت نکن»، کمکی به این شرایط نکرده‌اید و نوجوان شما در ذهن خود، بی‌منطق بودن شما را تأیید می‌کند. از آن‌ها بپرسید از چه چیزی متنفر هستند و چرا. به آن‌ها اطمینان بدهید که خوب است که احساسات محکمی داشته باشند، اما طرز بیان و برخورد آن‌ها باید محترمانه باشد. به آن‌ها یادآوری کنید که آن‌ها را دوست دارید.
در تمام این لحظات، همیشه به دنبال این باشید که چیز‌ها را از دریچه نگاه نوجوانان ببینید. بسیاری از آن‌ها در بیان ضعیف هستند و با سوالاتتان باید نکات آن‌ها را درک کنید و بشنوید. مهم‌تر از همه کانال‌های ارتباطی را بین خودتان و نوجوانان باز نگه دارید.
منبع: ایرنا
انتهای پیام/