به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در اواخر قرن بیستم موضوع گرم شدن کره زمین مورد توجه افکار عمومی قرار گرفت و کشور‌ها به دنبال راهی برای جلوگیری از این پدیده بودند. کنوانسیون تغییر اقلیم «UNFCCC» یا (United Nations Framework Convention on Climate Change) در سال ۱۹۹۲ به وجود آمد که مأموریتش دور هم جمع کردن کشور‌ها برای انجام اقدامات با هدف کاهش گرمایش زمین بود.
آن‌ها در نخستین اقدام خود پروتکل کیوتو را در ۱۹۹۷ میلادی تصویب کردند. از سال ۲۰۰۶ میلادی روند اجرایی شدن معاهدات آغاز شد و تا ۲۰۱۲ میلادی ادامه داشت و به هیچ عنوان موفق عمل نکرد، زیرا کشور‌هایی که مدعی مقابله با گرمایش کره زمین بودند هیچ اقدامی در این راستا انجام ندادند؛ به عنوان نمونه آمریکا اصلاً به معاهده کیوتو نپیوست تا اینکه در سال ۲۰۱۲ این معاهده پایان یافت. از ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵ میلادی کشور‌ها دچار سردرگمی بودند که کیوتو را ادامه دهند یا یک موافقت‌نامه جدید تصویب کنند.
بدعهدی آمریکا با دولت و مردم چین
دولت آمریکا سابقه‌ای طولانی در استفاده از ابزار آب و هوایی برای تحت فشار قرار دادن یا تطمیع دولت‌ها دارد. با وجود بدعهدی آمریکا در عمل به معاهده کیوتو، آمریکا بسیار تلاش کرد تا چینی‌ها را به پیوستن به توافقات آب و هوایی ترغیب کند. موضوع کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در سال ۲۰۱۵ در موافقت‌نامه پاریس موسوم به «کوپ ۲۱» تأیید اولیه شد؛ همان کنفرانسی که نمایندگان کشور‌ها در سطوح مختلف به پاریس رفتند و از ایران محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه حضور داشت و جان کری، وزیر امور خارجه وقت آمریکا نماینده واشنگتن بود. قرار بود این توافق‌نامه در مجالس کشور‌ها تأیید شود، ولی در واشنگتن این توافق‌نامه اصلاً به مجلس سنا نرفت و باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق آمریکا آن را شخصاً امضا و تصویب کرد، موضوعی که باعث انتقاد بسیاری از سناتور‌های آمریکایی شد.
اوباما بدون توجه به نظر کنگره آمریکا توافق آب‌وهوایی پاریس را امضا کرد
در گزارشی که دولت آمریکا از اوضاع آب و هوایی چین منتشر کرده، علاوه بر سیاه‌نمایی آورده است: در سال‌های گذشته ما شاهد افزایش فشار‌های مردمی در چین در زمینه آلودگی هوا، کیفیت هوا و آب تمیز بودیم. در ژانویه ۲۰۱۳ (بهمن ۱۳۹۱) در پکن (شهری که سطح آلودگی‌اش ۲۵ برابر هر شهر دیگر آمریکاست) و بیش از ۲۰ شهر دیگر چین، کیفیت هوا به دلیل آلودگی آن‌چنان بد شده بود که مردم آن را «آخرالزمان آلودگی هوا» می‌نامیدند.
سفارت آمریکا در پکن، با مداخله‌گری نقشی اساسی در ارائه اطلاعات در زمینه آلودگی هوا ایفا کرد و مدعی شده بود که وضعیت صحیح آب و هوای چین را به‌وسیله توئیتر و هر ساعت به‌روزرسانی می‌کند. وضعیت آب و هوایی این کشور چنان بغرنج شد که رئیس‌جمهور چین، آلودگی هوا را به‌عنوان تهدیدی برای ثبات کشورش به رسمیت شناخت و مقامات چینی نظارت بر آلودگی هوا را آغاز و شماره تلفن‌های مراکز کنترل کیفیت را اعلام کردند.
تطمیع دولت آمریکا باعث شد تا پنج ماه بعد اوباما و شی جین پینگ، رئیس‌جمهور چین توافقی برای همکاری با یکدیگر در زمینه از بین بردن برخی از «آلاینده‌های فوق‌العاده» امضا کنند؛ از جمله آن‌ها «هیدرو فلوروکربن» است که تا حد زیادی از دستگاه‌های تهویه مطبوع تولید می‌شود. این نخستین توافقی بود که میان آمریکا و چین برای انجام کاری خاص درباره تغییرات آب و هوا انجام می‌شد.
دیر زمانی نپایید که دولت آمریکا این توافق را یک جانبه لغو کرد و به تعهداتش در قبال آن پایبند نماند. واشنگتن برای اینکه خود را از لغو این توافق تبرئه کند، این‌گونه القا کرد که اگر توافق درست پیش می‌رفت، ممکن بود چین متقاعد شود که اقدام جهانی هماهنگ در زمینه تغییرات آب و هوایی در راستای منافع بلندمدت این کشور است. آمریکایی‌ها همچنین توافق میان واشنگتن و پکن را برای جهان ضروری خواندند.
آمریکا زیر بار تعهداتش با جهان نمی‌رود
کشور‌های دارای منابع انرژی معمولاً وحدتی در حوزه آب‌وهوایی ندارند و هر کشور کار خود را انجام می‌دهد. به‌عنوان نمونه عربستان خودسرانه لابی می‌کند، آمریکا تعامل سردی با موضوع دارد و هیچ کنشی انجام نمی‌دهد و عمدتاً تلاش کرده است سیاست بی تمایلی خود را درباره پیوستن به توافق حفظ کند.
آمریکا با پیوستن به موافقت‌نامه پاریس باید تأمین مالی لازم برای اجرای تعهدات از سوی کشور‌ها را عهده‌دار می‌شد که با خروجش از این توافق کلاً منتفی شد. در موافقت‌نامه پاریس این موضوع را در نظر گرفته بودند که سالانه ۱۰۰ میلیارد دلار میان کشور‌های درحال توسعه تقسیم شود، ولی همه کشور‌ها سهم یکسانی نداشتند و آمریکا نیز بزرگ‌ترین منبع تأمین‌کننده ۱۰۰ میلیارد دلار بود.
ترامپ خلاف اوباما زیر میز همه توافقات ازجمله توافق آب‌وهوایی پاریس زد
یکی از مهم‌ترین دلایل آمریکا برای خروج از این موافقت‌نامه آن بود که نمی‌خواست کمک‌های مصوب‌شده را به کشور‌های طرف توافق انجام دهد. در آمریکا از این جهت که سیاست بر مبنای اقتصاد بنا نهاده شده، حزب دموکرات به‌شدت به دنبال پیوستن به معاهدات اقلیمی و جمهوری‌خواهان به‌شدت مخالف هستند و کسی که می‌خواهد نماینده حزب جمهوری‌خواه شود، دلایل اقتصادی برای خود دارد و باید از برخی شخصیت‌ها و شرکت‌های حوزه اقتصادی همچون شرکت‌های تولیدکننده زغال‌سنگ، معادن زغال‌سنگ، شرکت‌های نفتی ... حمایت کند.
استفاده ابزاری آمریکا از آلودگی هوا در ایران
در حالی که از روز دوشنبه هفته گذشته نشست آب‌وهوایی «کوپ ۲۵» در مادرید اسپانیا آغاز شد، آمریکا به‌عنوان کشوری که بار‌ها توافقات آب و هوایی را نقض کرده، به کشور‌ها و توافقات دوجانبه آسیب زده و زیر بار مسئولیت‌ها و تعهداتش نرفته است، می‌کوشد با فضاسازی رسانه‌ای، خود را دلسوز مردم ایران نشان دهد و مشکلات داخلی را به عدم مصالحه ایران با آمریکا مرتبط کند.
گزارش بی‌بی‌سی هم‌زمان با اوج آلودگی هوا در تهران
در اروپا بوقچیان استعمار پیر در شبکه بی‌بی‌سی فارسی هم‌راستا با جریان‌سازی دولت آمریکا سلسله گزارش‌های جهت‌داری درباره پاکیزگی هوا و راه‌های مقابله با آلودگی هوا منتشر می‌کنند و به‌طور غیرمستقیم می‌کوشند تا همچون دخالت آمریکا در مسائل اقلیمی چین، در راستای جنگ نرم در موضوعات آب و هوایی، ورود کنند.
استفاده غرب به رهبری آمریکا از این ابزار فشار علیه ایران در حالی است که طبق شاخص عملکرد محیط زیست که با همکاری دانشگاه‌های ییل و کالیفرنیا و نیز مجمع جهانی اقتصاد تهیه شده است، آمریکا از نظر کیفیت وضعیت هوا در رتبه دهم کشور‌های جهان قرار دارد و آمار جدید اثبات می‌کند که این وضعیت حتی وخیم‌تر شده است.
نمایی از آلودگی هوا در واشنگتن
آلودگی هوا به‌طور تقریبی ۱۰۰ هزار آمریکایی را در سال به کشتن می‌دهد و تلاش‌های دولت ترامپ برای لغو مقررات در زمینه آلاینده‌ها می‌تواند این آمار را افزایش دهد. تازه‌ترین نتیجه انجمن ریه آمریکا نشان می‌دهد که بیش از ۴۳ درصد از آمریکایی‌ها که حدود ۱۴۱ میلیون نفر از مردم این کشور را تشکیل می‌دهد، هوای ناسالم استنشاق می‌کنند.
از طرفی، بر اساس آمار و ارقام منتشر شده، بحران آلودگی هوا در انگلیس موجب مرگ سالانه بیش از ۴۰ هزار نفر می‌شود. این گزارش که نتیجه بررسی ۲۶ گروه مختلف است، لندن، گلاسکو، لیدز و بیرمنگام را به عنوان شهر‌های بسیار آلوده رتبه بندی کرد. به گفته محققان، سطح آلودگی در ۴۳ شهر بزرگ انگلیس بسیار زیاد است و محدودیت‌های ایمنی جهانی را نقض می‌کند؛ به همین دلیل ده‌ها میلیون شهروند انگلیسی در معرض بیماری‌های قلبی و ریوی قرار دارند؛ و بالاخره اینکه مشکلات زیست محیطی در همه کشور‌ها با مراتب مختلف وجود دارد، اما موج‌سواری غرب بر آن و بازی کردن نقش دایه دلسوزتر از مادر برای مردم ایران در حالی که در جنگ تحمیلی، صدام را به انواع و اقسام تسلیحات شیمیایی و کشتار جمعی مجهز کرده بودند، ثابت می‌کند دشمن برای هدف قرار دادن اراده انقلابی مردم، به هر روش و ترفندی متوسل می‌شود.
منبع: آنا
انتهای پیام/