سامان صفاری بازیگر فیلم «یک کامیون غروب» در گفت و گو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره این اثر گفت: این فیلم متعلق به برادرم است که پیش از این هم آثار تجربی ساخته بود البته او قصد دارد وارد فضای تهیه کنندگی فیلم هم شود. «یک کامیون غروب» در سال ۹۴ تولید شد و امیدوارم به ساخت فیلم در همین فضا ادامه بدهد.
او افزود: شرایط سینمای «هنر و تجربه» و به طور کلی سینمایی که سوپراستار یا رسانه ندارد، در کشور ما خوب نیست و فیلم‌های تولید شده در این زمینه به مشکل برمی خورند، ولی به هر حال در چنین فضایی گروه «هنر و تجربه» وجود دارد و امیدوارم راهش را ادامه بدهد و اتفاقات خوب برای آن بیفتد.
صفاری با بیان اینکه ۴ سال از تولید فیلم می‌گذرد، عنوان کرد: در چنین فضایی شما فیلمی می‌سازید و فکر می‌کنید می‌توانید در سینما‌ها اکران عمومی کنید، ولی شرایط به گونه‌ای پیش می‌رود که برخی فیلم‌ها اجازه اکران پیدا نمی‌کنند برای مثال ما فیلم خوبی مثل «تمارض» داریم که به جشنواره برلین رفت. حضور در این جشنواره آرزوی هر کارگردانی است، اما همین فیلم نتوانست به صورت گسترده‌تر اکران شود. ما آثار خوب زیادی داریم که از نظر ساختار، فیلمنامه و... از بسیاری فیلم‌های روی پرده، پیشگام هستند و حال مخاطبان با تماشای آن‌ها خوب می‌شود، ولی همین فیلم‌ها اکران عمومی نمی‌شوند. من دلیل این موضوع را نمی‌دانم، اما در همه جای دنیا می‌گویند مافیای پخش وجود دارد، شاید در کشور هم این اتفاق رخ داده است.
این بازیگر اظهار کرد: فیلمی چهار سال اکران نمی‌شود این در حالی است که شاید حرفش برای سال ۹۴ بود البته برخی فیلم‌ها تاریخ مصرف ندارند. در چنین فضایی، محفلی به نام «هنر و تجربه» با تعدادی سینمای محدود می تواند اتفاق خوبی باشد. من هم احساس می‌کنم مخاطبان «هنر و تجربه» قشر خاصی از جامعه هستند.
بازیگر سریال «دلدادگان» با بیان اینکه چند سالی است که از ذائقه مردم شگفت زده می‌شود، توضیح داد:اگر چنین فیلم‌هایی در ایتالیا و آلمان اکران می‌شدند، برخورد بهتری با آن‌ها می‌شد و مردم بیشتر به تماشای آن می‌نشستند، اما ذائقه مردم خیلی تغییر کرده و غیرقابل پیش بینی شده است. برای مثال در حال حاضر فیلمی به نام «مسخره باز» به کارگردانی همایون غنی‌زاده روی پرده است که فیلم خیلی خوبی است و فضای خاص و متفاوتی دارد، اما باید دید بعد از ۱۵ یا ۲۰ روز مردم باز هم با چنین فیلم‌هایی ارتباط برقرار می‌کنند یا موجی است که تا چند هفته ادامه دارد؟ به نظرم فیلم ما در صورت اکران عمومی می‌توانست فروش متوسطی داشته باشد، چون بر خلاف سینمای ما پیش می‌رود و شاید مخاطبان خاص این فیلم را دوست داشته باشند.
صفاری گفت: «یک کامیون غروب» زنانگی خوبی دارد. برای مثال در آن می‌بینیم که دختری تصمیم می‌گیرد وارد کمپی شود، شاخصه این کمپ این است که بهترین غروب دنیا را نشان می‌دهد و حالا همه نوع قشری از جامعه وارد این کمپ می‌شوند. شاید بتوان در آن یک ایران کوچک را دید. در ادامه نیز اتفاقاتی می‌افتد که قشر‌های مختلف درگیر آن می‌شوند. در این باره باید بگویم ما می‌دانیم که دهه هفتادی‌ها با دهه شصتی‌ها خیلی متفاوت هستند برای مثال حتی طرز راه رفتن آن‌ها باهم فرق دارد، همین تفاوت‌ها را می‌توان در این فیلم دید ضمن اینکه روابط خوبی در «یک کامیون غروب» حاکم است؛ همراه با این اتفاقات، موسیقی هم حرف اول را می‌زند. در واقع یک فیلم موزیکال است که در آن نباید تماشاچی دنبال اتفاقات عجیب و غریب باشد، چون این سینما به دنبال این نیست که فضای فیلم «متری شیش و نیم» یا فیلم‌های آپارتمانی را داشته باشد چراکه مدام در آن‌ها اتفاقات مختلفی می‌افتد، اما فیلمی مثل «یک کامیون غروب» اینطور نیست و یک ریتم آرام دارد.
وی ادامه داد: به نظرم مخاطبان خاص «یک کامیون غروب» را دوست خواهند داشت مثلا بچه‌های تئاتر، آموزشگاه‌های بازیگری، افراد فرهنگی، کسانی که کتاب زیادی می‌خوانند و فضا‌های فانتزی را دوست دارند با این فیلم ارتباط برقرار می‌کنند. شاید مردم عادی هم دوست داشته باشند، چون همانطور که گفتم رفتار مردم غیرقابل پیش بینی است. اگر در این ۵، ۶ ماهه فیلم‌های پرفروش را بررسی کنید متوجه می‌شوید در چند ماه اول سال فیلم‌های مختلفی فروش خوبی کردند، اما در ۴، ۵ ماه گذشته هیچ فیلمی فروش خوبی نکرده است؛ فیلم‌هایی که صاحبان آن‌ها معتقد بودند در صورت اکران رکورد می‌زنند، ولی اینطور نشد.
صفاری بیان کرد: پیرو تغییر ذائقه مردم، شاید اگر «یک کامیون غروب» اکران آزاد می‌شد فروش خوبی می‌کرد، ولی قرعه به «هنر و تجربه» افتاده است البته اتفاق خوبی است حداقل کسی که به «هنر و تجربه» مراجعه می‌کند تکلیفش مشخص است.
«یک کامیون غروب» به کارگردانی ابوالفضل صفاری این روز‌ها در گروه «هنر و تجربه» نمایش دارد.
انتهای پیام/