وی تصریح کرد: عوامل ژنتیکی، کمبود حسی کودک، ترس و وحشت در هنگام بروز حوادث طبیعی و در برخی موارد عارضه دارویی که گذرا هستند، در اختلالات لکنت زبان تأثیرگذار هستند.
میرمعینی اظهار کرد: اگر کودک در ابتدا به درستی صحبت کرده و بعداً دچار لکنت زبان شده است می‌توان از گفتاردرمانی، درمان دارویی و روانشناختی برای رفع لکنت زبان استفاده کرد.
وی ملاک تشخیص این اختلال را مکث بین واژه ها، درازگویی و تشدید هیجان دانست و خاطرنشان کرد: خانواده‌ها برای حل مشکل نباید علت صحبت نکردن کودک دچار اختلال لکنت زبان را بپرسند و او را سرزنش، انتقاد و تحقیر کرده و یا مجبور به صحبت کردن کنند بلکه باید صبر و حوصله داشته باشند.
این روانشناس در پایان یادآور شد: بیشترین اختلالات لکنت زبان در پسران ظاهر می‌شود به طوریکه این مشکل در پسران چهار برابر بیشتر از دختران وجود دارد.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/