پهپاد طارق؛ چشمان تیزبین مهندسین ایرانی در نقشه برداری + تصاویر

به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، پرنده هدایت‌پذیر از دور (پَهپاد) که به آن هواپیمای بدون سرنشین نیز می‌گویند؛ امروزه به قدری گسترش یافته‌اند که به طور گسترده در زمینه‌های مخابرات، ناوبری جهانی، تحقیقات هواشناسی، جغرافیایی و جاسوسی به کار گرفته می‌شوند.

در حال حاضر ۳۲ کشور در حال ساخت و گسترش ۲۵۰ مدل پهپاد‌های اکتشافی هستند.

پهپاد‌ها انواع مختلفی دارند که عبارتند از پهپاد‌های بسیار کوچک که حتی در حد چند گرم وزن دارند MAV، پهپاد‌های م k مینیاتوری که کمتر از ۲۵ کیلوگرم وزن دارند و پهپاد‌های سنگین، البته این سه نوع در دو دسته کلی بال متحرک و بال ثابت تقسیم‌بندی می‌شوند.

کاربرد‌های گوناگون هم از دیگر شاخصه‌های تقسیم بندی پهپاد‌ها هستند که پهپاد‌های نظامی با امکان حمله به اهداف زمینی یا هوایی، پهپاد‌های تجسسی و جاسوسی، پهپاد‌های پشتیبانی و لجستیکی، پهپاد‌های غیرنظامی و تجاری چهار شاخه اصلی در این تقسیم بندی به شمار می‌رود.

نخستین بار که از این محصول استراتژیک در جهان استفاده شد به سال ۱۸۴۹ میلادی در اتریش باز می‌گردد و به مرور و با گذشت زمان به تدریج پیشرفت کرده و به نقطه کنونی رسیده است.

پهپاد‌ها انواع مختلفی دارند که عبارتند از پهپاد‌های بسیار کوچک که حتی در حد چند گرم وزن دارند MAV، پهپاد‌های مینیاتوری که کمتر از ۲۵ کیلوگرم وزن دارند و پهپاد‌های سنگین، البته این سه نوع در دو دسته کلی بال متحرک و بال ثابت تقسیم‌بندی می‌شوند.

باشگاه خبرنگاران جوان هم قصد دارد تا مجموعه گزارش‌هایی دستاورد‌های حوزه پهپادی کشور را که به صورت بومی طراحی و ساخته شده‌اند را بررسی و تحلیل کند.

ما در گزارش‌های قبلی از این مجموعه، پهپاد‌های شاهد ۱۲۹،  مهاجر ۱، سیمرغ،  مهاجر ۲، صاعقه، مهاجر ۳ و ۴ ، صادق، مهاجر ۶ ، کرار، یسیر، حماسه، ابابیل، سریر ، ابابیل ۲، کمان ۱۲ ، کیان ، حازم، مهاجم ۹۲، فرپاد، سفره‌ماهی ، سینه سرخ و دلتا را بررسی کردیم. در گزارش بیست و پنجم پهپاد طارق را بررسی می‌کنیم که متن آن را در ادامه مطالعه می‌کنید.

پهپاد طارق

این پهپاد یکی از انواع پهپاد‌های ساخت کشورمان است که برای مصارف تجاری به طور عام و بالاخص برای نقشه برداری هوایی استفاده می‌شود.  

پهپاد فوق سبک طارق نمونه دیگری از  تلفیق بال و بدنه در ساخت پهپادهاست. دهانه بال آن ۲ متر و ۲۰ سانتیمتر، بیشینه جرم برخاستن ۳.۲ کیلوگرم و جنس بدنه آن از فوم، مواد ترکیبی فایبرگلاس و فیبرکربن است. این پهپاد با هر بار شارژ باتری لیتیومی خود یک ساعت به پرواز درآید. یک موتور الکتریکی با ملخ پلاستیکی در انتهای بخش مرکزی بدنه نصب شده و طارق را به پهپادی کم سر و صدا تبدیل کرده است.

سرعت این پهپاد در حالت کروز ۵۸ کیلومتر در ساعت و در بیشترین حالت خود نیز در حدود ۱۰۰ کیلومتر تخمین زده می‌شود. البته ذکر این نکته در اینجا ضروری به نظر می‌رسد که این پهپاد در طول پرواز خود می‌تواند نهایتا در مقابل جریان باد با سرعت ۴۰ کیلومتر مقاومت کند.

روش به پرواز درآمدن این پهپاد  با دست و به صورت خودکار بوده و در هنگام فرود نیز بر روی شکم خود فرود می‌آید.

طارق مانند پهپاد سفره ماهی دارای دو سکان عمودی در نوک بال‌های خود است و به این دلیل چندان قابل طبقه بندی در دسته پهپاد‌های بال پرنده نیست. این پهپاد می‌تواند محموله سبکی به جرم ۵۰۰ گرم را حمل کرده و تا فاصله۲۰ کیلومتری داده‌های کسب شده توسط دوربین خود را به صورت آنلاین ارسال کند.

دوربین تصویربرداری این پهپاد هم از نوع فوجی فیلم و با وضوح ۲۴ مگاپیسکل تعبیه شده است. البته سایر دوربین‌ها نیز برحسب مناطق موردنظر قابلیت استفاده در این پهپاد را دارد.

کلام آخر

ایران که روزی مجبور بود تا برای تامین کوچک‌ترین نیاز‌های خود در زمینه صلح آمیز مانند نقشه برداری و سایر فعالیت‌ها دست به دامان کشور‌های غربی شود، امروز محققان ایرانی توانستند تا این نیاز‌ها را با ساخت انواع پهپاد‌ها با کاربری‌های مختلف تامین کنند.

انتهای پیام/