محققان اکنون دریافته‌اند که سلول‌های ایمنی یک محافظ محکم در اطراف خود ایجاد می‌کنند و این موضوع سبب می‌شود تا تومور‌های سرطانی نتوانند وارد آن‌ها شوند. این کشف می‌تواند به توسعه درمان‌های جدید سرطان منجر شود.
لنفوسیت‌های تی کشنده (CTLs) نوعی سلول ایمنی است که سلول‌هایی را که سرطانی، آلوده یا آسیب دیده هستند مورد هدف قرار می‌دهد. آن‌ها پس از چسبیدن به هدف، از پروتئینی به نام "پرفورین" (perforin) استفاده می‌کنند که این پروتئین لنفوسیت‌های تی کشنده را به غشای خارجی سلول هدایت می‌کند. اگر این لایه محافظ که سلول‌های ایمنی اطراف خود تشکیل داده‌اند، به خطر بیافتد، مولکول‌های سمی می‌توانند وارد سلول شده و آن‌ها را از بین ببرند.
اما یک راز دیرینه در نحوه عملکرد آن وجود دارد، زیرا اگر همیشه اینگونه پیش رود، لنفوسیت‌های تی کشنده همیشه باید قربانی شود، اما این در حالی است که همیشه عکس این موضوع رخ می‌دهد و آن‌ها پیروز می‌شوند.
طی این مطالعه دانشمندان تصمیم گرفتند به بررسی این موضوع بپردازند. پژوهشگران این مطالعه پس از چند بررسی اظهار کرده‌اند به نظر می‌رسد پاسخ در غشای بیرونی است.
نه تنها غشای لنفوسیت‌های تی کشنده از سلول‌های هدف متراکم‌تر هستند، بلکه برخی از مولکول‌های چربی که آن‌ها را تشکیل می‌دهند بار منفی دارند. این امر به آن‌ها امکان می‌دهد پروتئین‌های پرفورین را ذخیره کنند تا آن‌ها از لنفوسیت‌ها در برابر آسیب جلوگیری کنند.
"ایلیا واسکوبونیک" (Ilia Voskoboinik)، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: تمام سلول‌های بدن ما توسط غشایی ساخته شده که از میلیون‌ها مولکول لیپید ریز تشکیل شده است. ما دریافتیم که لیپید‌ها در غشا‌های لنفوسیت‌های تی کشنده در مقایسه با سلول‌هایی که قصد کشتن آن‌ها را دارند محکم‌تر هستند. هرچه چربی‌ها چگال‌تر باشند، قابلیت نفوذناپذیری غشا نسبت به عمل پرفورین افزایش می‌یابد.
سلول T سمی یا لنفوسیت T سمی یا سلول T کشنده یا سلول CD ۸+ T یا لنفوسیت‌های تی کشنده (cytotoxic T cell یا killer T cell یا Tc cells) یکی از انواع لنفوسیت تی و نوعی گلبول سفید است که سلول‌های سرطانی، سلول‌هایی که آلوده شدند (مخصوصاً به وسیله ویروس)، یا سلول‌هایی که به شکلی دیگر آسیب دیده‌اند را می‌کشد.
محققان برای بررسی این مکانیسم لیپید‌های غشا‌های لنفوسیت‌های تی کشنده را به طور مصنوعی مختل کردند و دریافتند این سلول‌های ایمنی بخشی از مقاومت خود را در برابر پرفورین از دست دادند. این تیم می‌گوید که برخی از سلول‌های سرطانی ممکن است غشا‌های خود را به عنوان یک مکانیسم دفاعی سخت کنند و خنثی کردن این امر به طور بالقوه می‌تواند به توسعه درمان‌های جدید ضد سرطان منجر شود.
"جس رود اشمیت" (Jesse Rudd-Schmidt) یکی از پژوهشگران این مطالعه گفت: اثر روش‌های فعلی ایمن درمانی متکی به توانایی لنفوسیت‌های تی کشنده، برای از بین بردن سلول‌های تومور از طریق فعالیت پرفورین است. اگر بعضی از سلول‌های سرطانی بتوانند غشا‌های بیرونی خود را مجدداً شبیه به غشا‌های کاملاً بسته و با فشار منفی از لنفوسیت‌های تی کشنده کنند، این امر می‌تواند مانع کشته شدن آن‌ها توسط سیستم ایمنی بدن شود.
یافته‌های این مطالعه در مجله "Nature Communications" منتشر شد.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/