تنیسور مطرح کشورمان گفت: شاید رنکینگ اول تنیس کشوری دست من باشد، اما تنیسور برتر از من هم در ایران وجود دارد.
امیرحسین بادی ملی پوش تنیس کشورمان که به تازگی رنک اول تنیس ایران را به خود اختصاص داده است، در گفت و گو با خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص شرایط تنیس کشور، آینده تنیس، انتخابات فدراسیون این رشته ورزشی، بحث دستمزدها و ... توضیحاتی ارائه کرد.
در مورد رقابت‌های جایزه بزرگ آرشا کلاب و کسب رنکینگ یک کشوری در رشته تنیس توضیح بدهید؟
در مسابقه اخیری که در آرشا کلاب برگزار شد توانستم رنکینگ اول تنیس کشور را تصاحب کنم. اما رنکینگ در ایران خیلی واقعی نیست چرا که کسانی هم هستند که از من بهتر در تنیس بهتر بوده و واقعا راه درستی از تنیس را پیش می‌برند، من شاید در رنکینگ اول باشم، اما هنوز تبدیل به شماره یک تنیس ایران نشده ام.
در تنیس ایران چه کسی حرف اول را می‌زند؟
سه یا چهار تنیسور دیگر هم مانند خالدان، نداف، مقیمی و ... هستند که همگی در یک سطح هستیم. در اینکه شاهقلی و شکوفی در نوع خود تنیسور‌های مطرحی بوده و هستند و همچنین بخش بزرگی از شناسنامه تنیس ایران را تشکیل می‌دهند، شکی نیست. اما تنیس ایران راه جوانگرایی را در پیش گرفته است و وقتی در فینال آرشا کلاب ۲ بازیکن زیر ۲۰ سال با یکدیگر مصاف می‌کنند، نشان از این اتفاق دارد.
آینده تنیس ایران را با بازیکنان جوان چطور ارزیابی می‌کنید؟
در مورد آینده تنیس ایران باید بگویم اگر با این روند پیش برویم تنها می‌توانیم به مقیمی و نداف خوشبین باشیم، چون بیشتر از بقیه در تورنمت‌های بین المللی تنیس شرکت می‌کنند و برای هر دو آرزوی موفقیت دارم. اما اگر در خصوص روندی که داریم تجدید نظری صورت بگیرد و تنیسورها به تورنمت‌های خارجی بیشتری اعزام شوند یا تعداد حامیان مالی در تنیس افزایش یابند، قطعا می‌توان به آینده تنیس خوشبین بود.
فدراسیون تنیس حدود یک سالی است که با سرپرست اداره می‌شود، بنظر شما این مورد خللی در پیشرفت تنیس وارد نمی‌کند؟
بی انصافی است اگر بخواهم از فدراسیون تنیس بد بگویم. من در زمان ریاست مجید شایسته در فدراسیون تنیس و زیر نظر سعید احمدوند رشد کردم. از نظر من در این هشت سال ریاست شایسته خوب و برای تنیس من هم واقعا مفید بود.
اگر نظر من را در مورد ریاست فدراسیون تنیس و سرمربیگری تیم ملی بخواهند باید بگویم بهترین انتخاب سعید احمدوند به عنوان سرمربی و مجید شایسته برای ریاست فدراسیون خواهد بود، چرا که شناخت خوبی روی تنیسورها دارند. با وجود اینکه حدود یک سالی است از تیم ملی دور بوده ام، اما فکر می‌کنم می‌توان دوباره به احمدوند اعتماد کرد و البته که نسبت به سایر گزینه‌ها انتخاب بهتری خواهد بود.
در مورد به مزایده گذاشتن تنها آکادمی وابسته به فدراسیون تنیس، یعنی آکادمی استقلال چه نظری دارید؟
حدود ۸ ماهی است که به آکادمی استقلال نرفته ام، اما می‌دانم که درگیر مزایده بوده است. یک نکته قابل توجه این است که از هیچ آکادمی در جهان نمی‌توان بازیکن تنیس حرفه‌ای بیرون آورد و اینکه بخواهیم از طرف آکادمی بازیکن بزرگی در بیاوریم واقعا کار سخت می‌شود. ولی در سن و سال زیر ۱۸ سال باز بهتر می‌توان روی این قضیه مانور داده و بازیکنی را پرورش و به تیم ملی تحویل داد. مخصوصا اکنون از تجربیات اکبر طاهری در رده پایه می‌توانند بیشتر استفاده کنند، اما قدر همچین افرادی را متاسفانه برخی‌ها نمی‌دانند.
جدیدا تنیسورها در کنار بازی، رو به شاگرد زدن آورده اند. این اتفاق روی پیشرفت فردی بازیکن تاثیر نمی‌گذارد؟
تنیسورها، چون از نظر مالی تامین نمی‌شوند مجبورند تا به شاگرد زدن روی بیاورند، چرا که حقوق فدراسیون به قدری پایین است که حتی پول بنزین بازیکنان هم نمی‌شود. واقعا آدم متاثر می‌شود، چون تنیسور درجه یک و قهرمانی مثل اشکان شکوفی باید شاگرد بزند.
اگر شکوفی در فدراسیون‌های دیگری بود مجسمه‌ای از او می‌ساختند و به عنوان نماد بر سر در فدراسیون نصب می‌کردند. شکوفی، سوری، شاهقلی از سری تنیسور‌های خوب ما بودند که حالا در مورد آن‌ها متاسفانه کم لطفی می‌شود. یک فرضیه‌ای مطرح است که تنیس ورزش پولدار‌ها است. اما هیچ تنیسور حرفه‌ای آن قدر‌ها هم متمول نبوده و تنها افراد پولدار برای تفریح این ورزش را انتخاب کرده اند. به هر حال بازیکن حرفه‌ای تنیس هزینه‌های جانبی، چون بدنسازی، توپ، زمین و ... را دارد و برای حل این معضلات باید رو به شاگردن زدن بیاورد که این اتفاق عامل اصلی درجا زدن تنیس ایران است.
بیشتر بخوانید: حضور پیمانکار زمینهای تنیس در انتخابات فدراسیون جهانی حکایت از وخامت اوضاع دارد
در مورد مجموعه تنیس مجهز آرشا کلاب بیشتر توضیح دهید؟
مجموعه‌ای است که نظیرش را ندیده ام. از نظر کیفیت زمین و رسیدگی واقعا خوب است و با زمینهای بازی آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا برابری می‌کند. نمی‌توان نداشتن زمینهای هارد کورت را بهانه‌ای برای باخت هایمان بدانیم، دلیل اصلی باخت هایمان زیرساخت‌ها است، اما اگر چنین زمین‌هایی بیشتر شود می‌توان راحت تر تمرینات را پیگیری کرد. کسی که خوب باشد در هر زمینی خوب کار خود را می‌کند. امیدوارم به حال و هوای تنیسورهایمان بیشتر برسیم.
به گفته پیشکسوتان تنیس ایران پر از کم و کاستی است، نظر شما چیست؟
هیچ کاری بدون ایراد نیست. از جامعه تنیس تقاضا دارم تا دردهایشان را بیان نکنند. بیان درد آسان است، به نظر من باید راهکار برای مشکلات داد و دست از انتقادات پرتعداد برداریم. هیچوقت در خانواده تنیس دور یک میز ننشستیم و بیان راهکار نداده ایم. بنظرم اگر راهکاری ارائه نمی‌دهیم، حداقل بیان درد نکنیم.
دستمزد بازیکنان و شرایط سخت افزاری تنیس را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
تنیس برای حامیان مالی واقعا بازخوردی ندارد و تنها باید کسانی سرمایه گذاری کنند که واقعا عاشق این رشته ورزشی هستند. از طرفی حامیان مالی حق دارند، چون تنیس ایران در دنیا و آسیا حرف چندانی برای گفتن ندارد که بخواهند سرمایه گذاری کلانی انجام دهند.
تنیس یک ورزش شخصی است و مهمترین مسئله برای تنیسورها این است که اعزام به مسابقات بین المللی صورت بگیرد و این مورد برای من هم بسیار مهم است که در این چند وقت به دلیل برخی مشکلات اقتصادی این بخش خیلی ضعیف شده است. در هر حال از صدری ممنونم که برای یکی از جوانان این رشته زمینهای فراهم کرده تا در رقابت‌های بین المللی مسابقه دهد.
بیشتر بخوانید: سوری: رسیدن تنیس ایران به ژاپن مانند خواب است/ ما نه پسرفت و نه پیشرفت کرده ایم
انتهای پیام/