او افزود: در سینمای خارج از کشور بخصوص سینمای حرفهای هالیوود، معمولاً فیلمی که آماده میشود را برای تعدادی نمایش میدهند و بر اساس نظر آنها، فیلم را مورد بازبینی قرار میدهند. در سینمای ایران هم جشنواره فیلم فجر این اتفاق را بر عهده گرفته است؛ یعنی در جشنوارهای فیلم نمایش داده میشود که کارگردان و تدوینگر فیلم را با مردم میبینند و نکاتی را متوجه میشوند؛ طبیعتاً آنها سعی میکنند این نکات را پس از جشنواره اصلاح کنند. البته این به نفع جذابتر و بهتر شدن اثر میشود.
این تهیهکننده ادامه داد: اگر قصد داریم جشنواره فجر را خوب و کم نقص و بدون حاشیه پیش ببریم، باید فیلم مورد نقد قرار داده شود نه اینکه برخی بخواهند تسویه حسابهای گروهی و شخصی با فیلمها و سازندگان آن داشته باشند، اگر چنین باشد، فیلمساز ترجیح میدهد فیلمش را به جشنواره ندهد و به یک باره آن را اکران کند و دردسر کمتری هم بکشد.
موسوی بیان کرد: اگر به تاریخ جشنواره نگاه کنید میبینید فیلمهایی که دچار آسیب شدند کم نیستند و نکته اینجاست همان فیلمها اکران شدند و هیچ اتفاقی هم نیفتاد و مردم یا استقبال کردند و یا نرفتند آن را ببینند اما برای جامعه هم مشکلی ایجاد نشد؛ سعه صدر لازم است. یادمان باشد جشنواره فیلم فجر و یا هر جشنوارهای محل تضارب آراء است و جای تسویه حساب نیست. پس باید سعی شود به فیلمسازان کمک بیشتری کنیم تا اشکالات فیلم را رفع کنند. در واقع باید نگاه دوستانه همراه با رعایت اصول نقد صحیح به فیلمها داشت.
وی در پایان گفت: با نگاهی به سینمای آمریکا و نقد نویسیهایی که راجع به فیلمهای مختلف دارند، متوجه میشویم که به برخی فیلمها اصلا توجه نمیکنند، اما در اغلب فیلمها نکات ویژه اش را مورد بررسی قرار میدهند. از سویی قرار نیست همه فیلمها، تاریخ سینما و ماندگار شوند. پس باید نکات مثبت و منفی فیلم را با هم دید. در جشنواره فیلم فجر گاه داوران مورد هجمه قرار میگیرند؛ در مقاطعی حتی پذیرش داوری در جشنوراه فجر به یک نوع عمل قهرمانانه تبدیل شده است. فرد میداند اگر برود از همان اول باید جوابگو باشد و مورد حمله قرار بگیرد؛ اما این سیستم درستی نیست و هیچ جای دنیا بدین شکل نیست. اینکه چرا فیلم درجه دو جایزه گرفته اشکال ندارد و میتواند مورد نقد قرار بگیرد، اما دوستان باید توجه داشته باشند که داورها یک جمع هستند و نتایج برآیند جمعی است. همکاران و دوستان باید این را بدانند نگاه به کار هنری سلیقه ای و متفاوت است.
انتهای پیام/