بولیوی پس از ۲۰ اکتبر که در آن انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار شد و اوو مورالس در دور اول برای چهارمین بار به پیروزی رسید دچار بحران شد. گروه‌های مخالف از پذیرش نتیجه قانونی این انتخابات سرباز زدند و ادعا‌هایی مانند بی‌نظمی در روند شمارش آرا، که بعدا از سوی سازمان کشور‌های آمریکایی مورد تایید واقع شد، مطرح ساختند.
بیشتر بخوانید: مورالس: با ایجاد نقص فنی در بالگردم، قصد ترور مرا داشتند
در ۱۰ نوامبر، ارتش بولیوی از مورالس خواست به منظور حفظ ثبات در کشور از مقام خود کناره‌گیری کند. به این ترتیب، مورالس از مقام خود استعفا داد و پس از دریافت پناهندگی سیاسی راهی مکزیک شد. به دنبال استعفای رئیس‌جمهور، بیشتر وزرای کابینه‌اش نیز استعفا کردند.
یک روز پس از استعفای اوو مورالس، «جنینه آنز» معاون رئیس پارلمان عالی بولیوی، خود را رئیس‌جمهور موقت این کشور خواند و ۱۱ نفر را به عنوان وزرای کابینه خود انتخاب کرد.
این در حالی است که در جلسه مجلسی که آنز خود را رئیس‌جمهور خواند، تعداد اعضای شرکت‌کننده به حدنصاب نرسیده بود و طرفداران مورالس این اقدام آنز را غیرقانونی نامیدند. اما دادگاه قانون اساسی بولیوی ادعای رئیس‌جمهور خودخوانده این کشور را به رسمیت شناخته است.
انتهای پیام/