به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، شهر مقدس قم، از نخستین قرون اسلامی، میزبان شیعیان و دوستداران اهل‌بیت (ع) بوده‌است؛ نخستین شیعیان این شهر مقدس، گروهی از اشعریان یمنی بودند که از کوفه به این شهر کوچ کردند. قم، به دلیل فعالیت اشعریان، کاملاً رنگ و بوی شیعی به خود گرفت و به همین دلیل، همیشه میزبان بسیاری از علما و شخصیت‌های نامدار جهان تشیع بوده و هست.
ظاهراً این ویژگی شهر قُم، در میان دیگر بلاد اسلامی و به ویژه در میان شیعیان، شهرت فراوانی داشته است. شاید همین شهرت باعث شد که وقتی حضرت معصومه (س)، هنگام سفر به مرو، در ساوه بیمار شد، از همراهانش خواست تا وی را به قم برسانند. چنان که می‌دانیم، هجرت کریمه اهل‌بیت (س) به ایران، در پی رسیدن خبر‌هایی مبنی بر ایجاد محدودیت برای امام رضا (ع) از سوی دستگاه خلافت عباسی و تهدید جان آن حضرت، آغاز شد و آن بانوی بافضیلت، همراه کاروان حجاج منطقه «جبال»، به ایران آمد تا خود را به مرو برساند.
به نظر می‌رسد که این هجرت تاریخ ساز، برخلاف آن‌چه شهرت یافته، غریبانه و در کمال مظلومیت بوده است. استاد «یوسفی غروی» در کتاب ارزشمند «موسوعةالتاریخ الاسلامی»، به بررسی چگونگی این هجرت، بر اساس اسناد و مدارک تاریخی پرداخته و معتقد است که آن‌چه درباره ورود حضرت معصومه (س) به قم، همراه با کاروانی مجلل و متشکل از بزرگان بنی‌هاشم، در برخی منابع تاریخی، نقل شده است، صحت ندارد. مورخان تقریباً متفق‌القول هستند که دلیل ورود کریمه اهل‌بیت (س) به قم، بیماری ایشان و نیاز آن حضرت به استراحت بوده است.
این شهر، از هر جهت، برای میزبانی از بانوی کرامت، مناسب و آماده بود. شیعیان قم، به استقبال حضرت معصومه (س) رفتند و میزبانی از آن بانوی بزرگوار را برعهده گرفتند. مدت اقامت خواهر ارجمند امام رضا (ع) در شهر قم، طولانی نبود. آن حضرت که به دلیل بیماری و برای استراحت وارد این شهر شده‌بود، مدتی بعد، رحلت فرمود و به این ترتیب، حیات ظاهری‌اش به پایان رسید.
اما حیات معنوی کریمه اهل‌بیت (س) در قم تداوم یافت و برکات فراوانی برای مردم این خطّه و همچنین، سراسر ایران به همراه آورد. رحلت حضرت فاطمه معصومه (س) در قم و احترامی که قمیان و دیگر شیعیان برای ایشان قائل بودند، از یک سو و روایات و احادیثی که درباره مقام ارجمند این بانوی بزرگوار، از معصومین (ع) نقل شده است، از سوی دیگر، توجه و اقبال بیشتر شیعیان به شهر قم را در پی داشت.
مناطق همجوار این شهر، به تدریج به مناطق شیعه‌نشین و تفکرات شیعی نیز، به اندیشه قالب این نواحی تبدیل شد. مدتی بعد، شخصیت‌های برجسته‌ای همچون حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) به این مناطق هجرت کردند و حضور آن ها، بر نهادینه شدن فرهنگ و اندیشه شیعی در این نواحی، بسیار تأثیر گذاشت؛ به طوری که کمتر از یک قرن بعد، علمای بنامی همچون «شیخ صدوق» از میان مردم این خطه برخاستند و بر ترویج تفکر ناب اسلامی و فرهنگ اصیل شیعی، همت گماشتند؛ بزرگانی که اقدامات آن‌ها در پرتو برکت حضور کریمه اهل‌بیت (س)، باعث گسترش روزافزون آموزه‌های شیعی در ایران شد.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/