او با اشاره به دیگر ایرادهاید طرح جامع گفت: یکی دیگر از موارد تأمین منابع مالی بود که در حوزه‌های مربوطه به دلیل محدودیت‌ها بیشتر طرح‌ها با بن‌بست مواجه می‌شد و در کنار آن اصالت‌بخشی به جنبه‌های مختلف مشارکت بود که تصور می‌رفت با تهیه طرح‌ها می‌توان به مشارکت دست یافت که باز هم در این امر موفق نبودیم.
حاج علی اکبری تصریح کرد: تجربه نشان داد بیشتر ناکارآمدی‌ها ریشه در مسائل اقتصادی و مشارکتی دارد و پرسش ما این است که این مشارکت (مشارکت شهروندان در طرح‌های توسعه‌ای) کجا باید اتفاق بیافتد؟ و سوال این است که آیا در تهیه طرح‌ها شهروندان کجا باید مشارکت کنند.
رئیس سازمان نوسازی شهرداری تهران با تأکید بر اهمیت مقیاس مشارکت شهروندان در طرح‌های شهرسازی گفت: باید بدانیم که شهروندان را در چه حوزه و مقیاسی می‌توانیم مشارکت دهیم و پس از مشارکت و آسیب‌شناسی آن‌ها به طرح بازآفرینی محله‌ها رسیدیم و اعتقاد ما این است که مشارکت را می‌توان با انضباط دائم با ساکنان محله ایجاد کرد تا مردم اثر آن را در زندگی خود ببینند.
او با تأکید بر این نکته که باید برنامه‌ریزی‌های توسعه محله دربرگیری داشته باشد گفت: شاید نتوانیم همه شهروندان را در طرح‌های مشارکتی ورود داد، اما باید بپذیریم که تحقق پذیری طرح‌های تهیه شده هر چند محدود مورد توجه قرار بگیرد.
حاج علی اکبری ادامه داد: باید به این نکته توجه کنیم که انعطاف‌پذیری و نگاه به طرح در مقیاس محله‌ها منجر به موفقیت کامل نمی‌شود و ما باید برنامه‌ریزی مشارکت مبنا را با واقعیت‌ها هماهنگ کنیم و ما در شهرداری تهران به کمک شورای شهر تلاش می‌کنیم که در مقیاس محله مشارکت محلی شهروندان را در تهیه طرح‌های محلی دخیل کنیم.
رئیس سازمان نوسازی شهرداری تهران با اشاره به اقدام‌هایی که از سال گذشته برای مشارکت شهروندان در تهیه طرح‌ها انجام شده است، گفت: نزدیک به ۱۸۰ محله جهت تهیه طرح‌های مشارکتی شناسایی شده و ما باید بار‌ها با خود بگوییم که مشارکت حرف نیست و نقش شهروندان در مشارکت تنها به انتخابات و رأی‌گیری محدود نمی‌شود.
او تأکید کرد: ما باید به سمت جلسه‌های اجتماع حقوقی حرکت کنیم و درمحله‌های پایتخت کارگاه‌های هم اندیشی ایجاد و بر اساس نیاز‌های محله‌ها اولویت‌بندی اجرای طرح را انجام دهیم.
انتهای پیام /