امجد در ادامه گفت: تولید و تامین این قطعات برای کشور از این جهت مهم است که مستقیما با تولید نفت و گاز مرتبط است. بی نیازی و خود کفایی در حوزه طراحی و ساخت مجموعه وسیعی از این تولیدات دستاورد بزرگی بوده که به آن دست یافته ایم. همچنین موفق شده ایم به مجموعه فناوری‌های تولید پایدار این تجهیزات در داخل کشور دست یابیم.
او در ادامه بیان کرد: احداث سالیانه ۱۰۰ حلقه چاه حفاری شونده برای حفظ ظرفیت فعلی را در برنامه داریم و از ارز بری ۵۰۰ هزار دلار تا ۷۰۰ هزار دلار با تولید این قطعات جلوگیری کرده ایم. این تولیدات به یکی از شاهرگ‌های حیاتی کشور وابسته است.
بیشتر بخوانید: درخشندگی همیشگی ظروف مسی با فناوری پلاسما
امجد درباره میزان پیشرفت فناورانه در این حوزه گفت: پیشرفت فناورانه در این حوزه در دنیا متوقف نیست و این که اعلام کنیم آنچه تولید کرده ایم مزیت فناورانه بیشتری نسبت به دنیا دارد خیلی جایگاه ندارد، ولی ما این فناوری را در داخل کشور تولید کرده ایم و مزیتی برای ما محسوب می‌شود. سابقه دست یابی به این محصول در جهان تاریخی ۱۰۰ ساله دارد و ما تاریخچه‌ای ۱۵ ساله در این زمینه داریم.
او با اشاره به اینکه در عرصه صادرات موفق نبوده‌ایم، گفت: با توجه به اینکه نیاز کشور بالاست و ظرفیت محدودی داریم به تولید بیشتر نیز نرسیده‌ایم، ولی امکان نفوذ به کشور‌های اطراف را به راحتی داریم. عمدتا این بازار در اختیار آمریکا است البته در کشور‌های مختلفی نیز این محصول تولید می‌شود.
او در ادامه گفت: سال آینده امکان این را داریم که این محصولات را در دیگر کشور‌ها مونتاژ کنیم. در داخل کشور شرکت‌های دیگری هم وجود دارند که در این حوزه فعالیت می‌کنند، ولی تنوع محصولات منجر به این شده که شرکت‌های مختلف در حوزه‌های فرعی این فناوری کار یکدیگر را تکمیل کنند.
مدیر عامل یک شرکت دانش بنیان در ادامه بیان کرد: بزرگترین معضل شرکت‌های دانش بنیان فضای کسب و کار است. فضای کسب و کار زمانی که در حوزه کالا و خدمات دانش بنیان تعریف می‌شود به دلیل عدم وجود سابقه بهره برداری قبلی در مقابل بازار مصرف با مقاومت رو به رو می‌شود به خصوص بازاری که بیشترین سهمش را مشتریان دولتی تشکیل می‌دهند که با محدودیت در تصمیم گیری، کمبود در شجاعت، کمبود در انگیزه و با عادات فرهنگی خرید از خارج رو به رو هستند.
او در ادامه افزود: تغییر استفاده از محصول تست و آزمون شده به کالایی که سابقه تولید و تامین طولانی ندارد با معضلاتی از حیث بازار رو به رو خواهد بود. ولی روندی آغاز شده با توجه به محدودیت دسترسی به کالای جایگزین که بازار با نوعی اجبار، مصرف کننده دولتی را به سمت استفاده از کالای‌های دانش بنیان داخلی برده است. ولی با این وجود مجموعه انبوهی از سازوکار‌ها و قوانین دولتی دست و پا گیر را داریم که امکان رشد و توسعه فضای کسب کار را برای شرکت‌های دانش بنیان دچار چالش می‌کند و باید باید به سمت رفع این قوانین برویم.
امجد در ادامه درباره راهکار رهایی از این وضعیت گفت: فضای نظارت‌های تند کنونی شجاعت را از سیستم گرفته است و باید سیستم تحمل تلف شدن برخی از منابع را با هدف رشد و توسعه همسان داشته باشد که این امر احتیاج به فرهنگ سازی، ایجاد باور و انگیزه دارد و با توجه به اینکه ۸۰ درصد تولید این شرکت‌ها باید توسط شرکت‌های دولتی‌ها تهیه شود باید روی این بخش توجه و تمرکز صورت پذیرد.
مدیر عامل یک شرکت دانش بنیان در ادامه درباره سایر موانع و مشکلات بر سر راه شرکت‌های دانش بنیان گفت: مشکل دوم این است که حمایت‌های مالی از این فعالیت‌ها کم است. البته صندوق نوآوری و شکوفایی ۴ هزار میلیارد سرمایه برای حمایت از این فعالیت‌ها دارد. اگر این نهاد فعالیت خود را به نحو مطلوب ارائه کند باید بین سرمایه و تراکنش آن تناسب وجود داشته باشد. در حالی که فاصله این وضعیت نشان دهنده این است که این صندوق نقش متناسبی را ایفا نکرده است که به دولتی بودن و احتیاط بیش از حد آن و تعریف نشدن سرمایه گذاری و خطر پذیر نبودن برمی گردد.
او در ادامه گفت: در حوزه حمایت مالی از این شرکت‌ها باید به فرم خطر پذیری توجه کرد. تسهیلات و وثیقه‌های این تسهیلات خیلی سنگین است و این نشان دهنده عدم آمادگی برای ریسک پذیری در این حوزه است. ذات این فعالیت‌ها توام با ریسک و عدم قطعیت است و بازنگری در آیین نامه‌ها کار مدیرانی است که ظرفیت لازم و شناخت لازم را از ضرورت‌های عملکری این نهاد‌ها داشته باشند. ولی تاکنون کسانی که سکان دار این حوزه بودند احتیاط بیش از حدی داشته اند که بخشی از آن ناشی از قوانین و بخشی از آن ناشی اط انگیزه مدیران و سکان داران این واحد‌ها است.
امجد در ادامه بیان کرد: بازار ایران در حوزه بعضی از محصولات می‌تواند کفایت کند، ولی محصولات دانش بنیان نیاز به در اختیاز داشتن بازار گسترده تری از ایران دارند؛ که نیازمند صادراتی کردن این محصولات است، ولی مشکلاتی چون عدم وجود سابقه محصولات با برند ایرانی، کالای‌های تک، رقبای قدرتمند، فضای کسب و کار و معضل نقل و انتقال و ارزی در این مسیر وجود دارد.
انتهای پیام/