به همین دلیل مادرم نیز در مناطق مرفه نشین شهر به کارگری میپرداخت تا با نظافت منازل و پرستاری از سالمندان به مخارج زندگی و همچنین پرداخت اجاره منزل کمک کند. در این میان سرپرستی خواهران و برادران کوچکتر و انجام امور خانه به عهده من بود در واقع در سن نوجوانی کدبانوی خانه بودم چرا که وقتی مادرم از سر کار به منزل بازمی گشت از شدت خستگی توان حرف زدن با ما را نیز نداشت.
به همین دلیل همواره جسم فیزیکی من در کلاس درس حضور داشت و روح و روانم در جای دیگری سیر میکرد. کمبود محبتهای خانوادگی آزارم میداد و هیچ تفریح و سرگرمی نداشتم تا این که در سال آخر دبیرستان با پسری به نام «آریا» آشنا شدم. این آشنایی خیابانی خیلی زود به رابطهای هوس آلود انجامید که نام عشق بر آن گذاشته بودیم. اگرچه در ابتدا هیچ هدف خاصی از این ارتباط غیرمتعارف نداشتم و فقط در پی جبران کمبود محبتهای خانوادگی بودم، اما آرام آرام لذتهای زودگذر و هوس آلود این رابطه خیابانی را بیشتر کرد و من از هر فرصتی برای ملاقات با آریا استفاده میکردم و از این که مورد توجه پسری قرار گرفته ام خوشحال بودم چرا که بسیاری از کمبودهایم را در لابه لای این خوشگذرانیها از خاطر میبردم. همواره به همکلاسی هایم غبطه میخوردم که در کلاسهای فوق العاده ثبت نام میکردند یا پدر و مادرهایشان سوار بر خودرو به مدرسه میآمدند یا به مسافرت خانوادگی میرفتند!
در این میان دلخوشی من فقط آریا بود، با او قرار میگذاشتم و به تفریحات خیابانی میپرداختم بدون آن که از وضعیت خانوادگی ام بگویم در واقع خودم را دختری با شرایط عادی جلوه میدادم در حالی که اوضاع خانوادگی و اقتصادی آریا با خانواده من قابل مقایسه نبود. خلاصه دیدارهای پنهانی من و آریا در مکانهای مختلف ادامه داشت تا این که روزی مرا به منزل پدرش دعوت کرد چرا که خانواده اش به شهرستان رفته بودند و کسی در منزل آنها نبود.
آن روز روابط هوس آلود ما تا مرز رسوایی پیش رفت و من در حالی نگران آینده ام شدم که میترسیدم افشای این موضوع با وجود قول ازدواج آریا به آبروریزی بینجامد، اما خیلی زود آن حادثه شوم را فراموش کردم و دوباره به همین روابط پنهانی ادامه دادم.
از سوی دیگر نیز آریا به خاطر ترس از قانون و رسوایی بیشتر هنگامی به خواستگاری ام آمد که حدود دو سال از آشنایی ما میگذشت، اما خانواده اش با دیدن وضعیت خانوادگی ما با این ازدواج مخالفت کردند و حتی به شغل پدرم ایراد گرفتند. من هم برای سرپوش گذاشتن به رسوایی به بار آمده مانند آریا اصرار به ازدواج داشتم تا این که بالاخره شش ماه بعد خانواده او به این ازدواج رضایت دادند، اما کنایه ها، سرزنشها و متلک پرانیهای خانواده آریا برای تحقیر خانواده ام ادامه داشت تا این که در نهایت با کمک خیران و همسایگان زندگی مشترک ما آغاز شد.
با به دنیا آمدن اولین فرزندم و راه اندازی تعمیرگاه خودرو توسط همسرم زندگی ما سر و سامان گرفت و خانواده او نیز مرا به عنوان عروسشان پذیرفتند. مدتی بعد برادر کوچکم به اتهام سرقت دستگیر شد و آریا همه تلاشش را برای آزادی او به کار گرفت در حالی که این ماجرا موجب نگاههای تحقیرآمیز اطرافیانم شده بود تازه فهمیدم که آریا و برادرم هر دو به مواد مخدر آلوده شده اند. همه تلاشهایم برای ترک دادن آریا بی فایده بود و من مجبور شدم با به دنیا آمدن فرزند دیگرم در منازل افراد ثروتمند کار کنم و در واقع جا پای مادرم گذاشتم. اما وقتی فهمیدم همسرم در نبود من، زنان خیابانی را به خانه میآورد و به من خیانت میکند دیگر نتوانستم تحمل کنم و تصمیم به طلاق گرفتم، اماای کاش...
شایان ذکر است به دستور سرهنگ محسن باقیزاده (رئیس کلانتری میرزاکوچک خان) این پرونده در دایره مددکاری اجتماعی کلانتری مورد بررسیهای کارشناسی و حمایتی قرار گرفت.
ماجرای واقعی با همکاری پلیس پیشگیری خراسان رضوی
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/