به گزارش خبرنکار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بجنورد ، حبیب یزدان پناه مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان شمالی امروز ۱۸ آبان ماه گفت: به دنبال مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، گروهی متشکل از باستان شناسان دانشگاه تهران و موزۀ لوور پاریس به سرپرستی مشترک دکتر میثم لباف خانیکی و دکتر روکو رانته هدایت مطالعات باستان‌شناسی محوطه تاریخی «ویران شهر» فاروج را بر عهده گرفتند.»
یزدان پناه با بیان اینکه محوطه ویران شهر به‌عنوان یکی از مهم‌ترین سکونتگاه‌های دره اترک شناسایی و معرفی‌شده و به‌عنوان یکی از اهداف مطالعات باستان‌شناسی منطقۀ شمال شرق ایران مورد قرار دارد، افزود: این برنامه که در قالب پروژه‌ای پنج ساله تعریف شده است، فصل اول آن در آبان ماه امسال انجام شد.
او عنوان کرد: در این فصل، با هدف شناسایی دقیق محوطه و محیط پیرامون آن اقداماتی در راستای تهیۀ نقشۀ توپوگرافی، برداشت و مستند نگاری عناصر مشهود معماری، بررسی سیستماتیک عرصۀ محوطۀ ویران شهر و شناسایی و بررسی پیمایشی محیط پیرامون محوطه صورت گرفت.
میثم لباف خانیکی سرپرست گروه باستان‌شناسی محوطه تاریخی ویران شهر نیز گفت: «نتایج اولیه نشان می‌دهد که محوطۀ ویران شهر به وسعت ۱۴ هکتار از دو بخش حکومتی و عامه نشین تشکیل یافته و در عرصۀ آن بقایای معماری از بنا‌های یادمانی و منازل مسکونی وجود دارد.»
لباف خانیکی عنوان کرد: «شیوۀ معماری و سفال‌های سطحی بیانگر آن‌اند که این محوطه در نیمۀ اول دورۀ ساسانی مسکون بوده است، اطلاعات بیشتر پس از تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده و کاوش‌های گسترده فصل‌های آتی حاصل خواهد شد.»
او اظهار داشت: «آنچه هم‌اکنون ضروری به نظر می‌رسد، حفاظت از عرصۀ محوطه و جلوگیری از تخریب بیشتر آثار معماری و تپه‌های باستانی داخل محوطه است که در معرض تهدید جدی فعالیت‌های گسترده کشاورزی و کانال‌های آبیاری قرار گرفته است.»
لباف خانیکی تأکید کرد: «بدون شک حفظ این آثار، کاوش و معرفی بقایای معماری محوطۀ ویران شهر، نتایج مؤثری در شناخت تاریخ و فرهنگ منطقۀ شمال شرق ایران، رونق گردشگری و توسعۀ اقتصادی ناحیۀ فاروج خواهد داشت.»
محوطۀ تاریخی ویران شهر در حدود ۱۰ کیلومتری شمال شهر فاروج و در شرق استان خراسان شمالی واقع شده است. این منطقه که سرچشمه‌های اترک را در خود جای داده است از دیرباز موردتوجه جوامع انسانی قرار داشته و عبور یکی از مهم‌ترین شریان‌های ارتباطی شرق به غرب بر اهمیت زیستی آن منطقه افزوده است.
انتهای پیام/د