عارفه با استعداد، بی آلایش، آرام، اهل مطالعه و دانش آموخته هنر و معماری بود. علاقه به سیاست نداشت، حافظ و اشعارش را دوست داشت و در کار‌ها و پروژه‌هایش پروانه حضور داشت.
چند سال پیش بیمار و مدتی بستری شد و این سال‌ها با دکترش در تهران در ارتباط بود.تابستان امسال فارغ التحصیل شد و در حال جستجو و انتخاب کار از طریق اینترنت بود.
اهل گفت‌وگو بود و شب قبل حادثه نیز مانند بسیاری وقت‌ها نزدیک به یک ساعت صحبت کردیم. از جمله، سوال کرد آیا تعلق خاطر بیش از اندازه اش به حافظ خوب است یا نه؟
می دانم در ذهن بسیاری از شما از سر مهر و همدردی این سوال است که برای عارفه چه اتفاقی افتاده است. این سوال برای ما نیز وجود دارد و به جز گزارش اول حادثه که در اطلاعیه سفارت اعلام شد، ما نیز هنوز نمی‌دانیم چه گذشته، دقیقا چه حادثه‌ای رخ داده و علت آن چه بوده است. در هر حال تسلیم مشیت الهی هستیم.
برایش آرامش در نزد پروردگار می‌خواهیم و از همه شما دوستان دور و نزدیک و مردم مهربانی که با ما در این اندوه شریک شدید صمیمانه سپاسگزارم.
انتهای پیام/
تسلیت می گویم و برای پدر صبر می طلبم.